C24

108 6 9
                                    

Belle’s Pov

Kakapasok ko lang ng kwarto namin ni Iya ng naabutan ko siya nag-aaral.

“oh Gabi na, bakit ngayon ka lang?”

Lumapit ako sakanya. Should I tell her? Of course yes! Dapat niyang malaman kaya lang baka Magpakamatay ito sa sobrang pagka inlove niya sa boyfriend niya. Pero hindi naman niya yun magagawa.

“Ummh, Bes may sasabihin ako.” I mutter.

“Ano yun Bes?”

“Ummh bes, wag kang mabibigla bes ah. Hindi naman sure eh.”

“eh ano nga yun.” Ok here it goes.

“Nakita ko kasi si k-ken may ka holding hands sa park.” Natahimik kami ng sandali  at nagsimula siyang tumawa.

“HAHAHAHA! Nakakatawa Infairness ang galling mong magjoke!”

“Bes Hindi ako nagbibiro nakita ko nga siyang may ka holding hands.” Seryoso kong sabi.

Nakatunganga lang siya.

“Bes, baka kapatid niya lang pala yun.”

“Wala siyang kapatid. San yang park?” Diretso niyang sabi. Alam ko pinipigilan niya lang pag-iyak niya. Naaawa ako.

“Bes baka wala na sila doon.”

“Ayaw mong sabihin? Pwes ako na lang hahanap ng park na yan.” Tumayo siya at lumakad pero pinigilan ko siya, niyakap ko siya sa likod.

“Bes bukas na lang hindi pa naman sure.”

“Anong hindi sure kitang kita mo naman sa dalawang mata mo diba?” She felt in her back that I nodded.

“Bes bitawan mo ako! Hahanapin ko sila at yung walangyang babaeng yun!” hindi ko siya binitawan at nag-umpisa na akong umiyak dahil hindi ko kaya siyang nakikitang ganito. Sabi ko na nga ba ganito ang mangyayari kung sakaling mag-iba o maghiwalay sila ni ken.

“Bes,’sob’sob’, bitawan mo ako, baka maabutan ko ‘sob’sob’ sila.”

“Bes ipagpabukas mo na lang at si ken na lang mismo ang tanungin mo bukas.”

Tumayo siya at kinuha yung phone niya. Nagpindot siya at itinapat ang phone sa left ear niya.

Pero ang sumagot ay ‘the number that you have dialed is busy at the moment. Please try your call later.’

Nilapitan ko si Iya na nag-iiyak. Niyakap ko siya. Pinipigilan kong umiyak din, kailangan kong maging matapang para sakanya. Nakaupo kami sa sahig.

“Bes ilabas mo lang. andito lang ako, handing makinig.”

“Bes akala ko mahal niya ako, Bakit niya ako pinag palit ’sob’sob’ sa iba, bakit hindi din siya sumasagot sa tawag ko.” Nakikinig lang ako sakanya.

“Hindi na niya ko mahal kasi naghanap na siya ng iba, ‘sob’sob’ pero sana hindi niya na lang ako niloko. Kasi ang sakit, I trusted him and this is just what I've got. Damn it!” pinagpapalo niya ang sahig.

Lalo kong hinigpitan ang pagyakap ko kasi lumakas ang pag iyak niya. Nilabas niya lahat ng sakit na nararamdaman niya sa akin hanggang sa huminto na siya.

“I’m breaking up with him tomorrow.” She mutters. Oh no.

“Bes, Pag-isipan mo muna baka may dahilan lang naman kung bakit niya yun nagawa, tapos kaya mo lang nasabi yung mga yun kasi wala ka sa tamang condition. Wag kang padalos dalos.”

“Malinaw ang nakita mo bes, ayaw kong magtanga tangahan. Tapos diba kung mahal mo ang isang tao dapat pakawalan mo na siya sa taong gusto niya talaga.” She feigned smile.

WattpadGirl meets WattpadBoy?!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon