Regrettable Love

Thirty Five

Thirty Five

Tahimik akong ngumunguya ng buscuits habang nagtatrabaho, ako nalang ang naiiwan sa loob ng opisina dahil maghahating gabi na.

Kailangan ko munang matapos itong pinapagawa ng Boss ko dahil alam kong bukas ng umaga, ay papagalitan na naman ako nun.

Kaagad tumunog ang phone ko at walang tingin-tinging sinagot ko ito.

"Hello..." loudspeaker habang hindi ko inaalis ang tingin ko sa computer.

"Asan ka? Im in front of your unit kanina pa ako nagdo-doorbell" si Lovely, parang lasing.

"Nasa Office pa ako, pumasok kana lang may susi ka na man."

"Nasa Office ka pa? Magiinom sana tayo, may dala akong inumin."

Nagpakawala ako ng malalim na paghinga. "May tinatapos pa ako, baka mamaya pa ako makauwi. Pumasok kana lang muna sa loob." After kong sabihin iyon ay ibinaba na niya.

Nagfocus ulit ako sa aking ginagawa at binabasa. Lumipas pa ang ilang oras ng tuluyan ko ng pinatay ang aking computer.

Pagod akong tumayo sa aking upuan at binagtas ang elevator, nailapag ko na din ang revise magazine na ire-review bukas ni Sir Ver for finalization.

Inaantok na ako habang papalabas ng gusaling iyon ng sa hindi kalayuan ay may matamaan akong lalaking nakasandal sa Police Car.

"Liam?" Bulalas ko. Its been a week simula ng huli kaming magkita, and its been 2 weeks na araw araw kong nakikita ang litrato niya sa mga printed out magazine na ine-edit ko.

Wala siyang emosyong lumapit saakin.

"Its been 2 weeks, hindi kana nagpapakita saakin." Tinitigan ko siya at hindi nagsalita.

"Kanina pa kita hinihintay" Ang lapad ng ngiti niya saakin.

Para bang nawala bigla ang sakit ng katawan at pagod ko dahil sa mga ngiti niyang iyon pero napapatanong ako kung bakit? Bakit niya ako inaantay?

Is this because of what I've said to him this past few weeks?

Hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko, hinayaan kong magpalitan kami ng mga tingin habang may gusto akong tanungin sakanya pero this damn mouth of mine didnt have a courage to ask about it.

"M-Medyo naging busy kasi for the revision of the magazine, alam mo naman we need a teamwork para mas maganda ang outcome" I dont know pero bigla akong nagpaliwanag sakanya.

Ayoko na kasing magtanong dahil alam kong hahaba na naman ang usapan.

Nagsimula narin akong humakbang patungong hintayan ng Taxi at nakasunod parin siya saakin.

"Ihahatid na kita, tutal mag pa-patrol din naman ako around this area."

"No, hindi na. Baka maabala pa kita."

"Halika na, mas safe ka kapag saakin ka sumama. Madaling araw na marami ng masamang-" napatigil siya sa pagsasalita ng masama ko siyang tiningnan.

"Akala ko ba after that night okay na tayo, I already told you about everything na gusto mong malaman. And now youre here again." Madiing sambit ko.

Lumapit siya saakin at nagwawala na naman ang puso ko.

"Did I tell you na hindi pa iyon ang huling beses na magkikita tayo?" Naiwan akong nakanganga sa ere dahil sa sinabi niya.

Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko at wala akong nagawa kundi ang magpatianod sa gusto niya, ipinasok niya ako sa sasakyan at walang sali-salitang nagmaneho patungong Unit ko.