harry potter hiçbir zaman görev için geçmişe gitmiyor.
1943 yılında yaşayan ve ilvermorny'den transfer gelmiş sıradan birisi. abraxas malfoy'un dikkatini çektikten sonra tom riddle'ın da hayatında kolaylıkla yer ediniyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitap Harry Potter hashtag'inde 963 kitap arasından 3.sıraya kadar yükselmiş.
O kadar mutluyum ki! Wattpad neye göre sıralama yapıyor bilmiyorum ama yine de sizlere çok teşekkür ederim♥ Elbette sizsiz bu sıraya çıkamazdı :')
***
"Sürekli Riddle'ın etrafındasın, Black. Bu sana sormuyor mu iksiri kullanan kişiyi?"
Fiona, elindeki çantasını omzuna takıp peşinden gelen Abraxas'ı görmezden gelmeye çalıştı. Neden Tom'dan bu kadar korktuğunu bilmiyordu. Her seferinde de korktuğunu inkar ediyordu.
"Sormuyor Malfoy, sormuyor. Belki de o kişinin kim olduğunu bilmese bile gereksiz biri olduğunu düşünüyordur. Haksız da değil yani." dedi Fiona yanındaki çocuğa bakış atıp.
Abraxas, Fiona'nın kolundan tutup geriye çekti ve durmasını sağladı. "Bırak kolumu!"
"Düzgün bir şey soruyorum burada, Black. Laf sokma peşinde koşmayı bırakıp cevaplasan daha iyi olur."
Fiona, kaşlarını alayla kaldırıp Abraxas'ı süzdü. Harry'nin formunda bile olsa bunu öptüğüne inanmıyordu.
Fiona, "Üzgünüm Malfoy, engel olamıyorum." deyip kolunu kendine çekti. Tekrardan peşinden geleceğini bilerek Biçim Değiştirme sınıfına ilerledi. Beraber derslere giriyorlardı sonuçta.
Sınıfa girip kuzenin yanında yerini aldı. Etrafı izlemeye başladığında bir çift mavi gözle karşılaştı. Pekala son yaptığı şey kötü olsa da pişman olmuştu ve özür dilemişti. Onların ayrılacağını da düşünmemişti. Ne de olsa gerçek Harry'i öpmemişti. Minerva'nın her seferinde onu öldürecek gibi bakmasından rahatsız oluyordu.
Harry'nin sınıfa girmesiyle Minerva'nın bakışları altında kalmaktan kurtulmuştu. Harry sırasına oturup esnemeye fırsat bulamadan Minerva konuşmaya başlamıştı. Kafasının içi son zamanlarda o kadar doluydu ki geceleri erken yatmakta zorluk çekiyordu ve bir de sabahları arkadaşları tarafından çok sevecen bir şekilde uyandırılıyordu. Üstelik Ignatius, Quidditch Antrenmanlarını çok erken saatte yapıyordu.
Dirseğini masaya, yanağını da avuç içine yaslayıp Minerva'nın söylediklerini dinliyor gibi yaptı. İlgisini çekecek bir şey anlatmadığı sürece kulak veremeyecekti.
Tom, Melina ile sınıfa girip en öne yerlerini aldılar. Harry'nin uykusu onun sınıfa girişiyle kaybolmuştu. Bunu dışarıdan gören herkes rahatlıkla fark edebilirdi. Minerva da.
"Bir gelişme var mı?"
Tek gelişme Harry'nin ona Sırlar Odası'nın girişi olduğunu düşündüğü yeri göstermesiydi. Bunu da ona söyleyemezdi elbette.
"Pek sayılmaz."
En son araştırma yapacağını söylemişti ve Harry bunu sormak için ders sonunu bekleyemezdi. Bir parşömen ve tüy kalem çıkartıp Minerva'ya göstermemeye çalışarak, not düştü. Sınıfa göz göz gezdirip katladığı kağıdı yan sırada oturan Tom'un önüne fırlatmaya çalıştı. Sadece çalıştı çünkü yanağına fırlatmıştı. Ciddi bir durum olmasa orada Tom'un tepkisine kahkaha atabilirdi.
