harry potter hiçbir zaman görev için geçmişe gitmiyor.
1943 yılında yaşayan ve ilvermorny'den transfer gelmiş sıradan birisi. abraxas malfoy'un dikkatini çektikten sonra tom riddle'ın da hayatında kolaylıkla yer ediniyor.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
AYAYAYAYAYAY
***
Harry, içindeki büyük heyecanla Baykuşhaneye gidip, bir süredir beklediği mektubu sonunda alabilmişti. Son mektupta annesi, kardeşinin cinsiyetini öğrendikleri zaman ona tekrar yazacaklarından bahsetmişti. Hedwig'in pençesinden parşömeni kaptığı gibi geri Gryffindor Kulesinin yolunu tutumuştu. 7 kat koşmanın verdiği yorgunlukla portrenin önünde soluk soluğa durdu.
"A-aslan kafası"
Portredeki kadın Harry'i süzüp arkaya doğru süzüldü. Harry, ortak salondan kendi odasına olabildiğince hızlı bir şekilde gidip kapıyı açtı. Girmesiyle Aldrich ve Ignatius'un yine kavga ettiklerini fakat normal sözlü kavgalarından ziyade bu sefer beraber yerde yuvarlanıyorlardı.
"Siz ne yapıyorsunuz?"
Aldrich'in üstünde onun elindeki atkıyı çekmeye çalışan Ignatius hemen ayağa kalktı. "Atkımı kendi atkısı sanıyor!"
Sırt üstü yerde yatan Aldrich de hızla ayaklandı. "Çünkü o benim atkım! Şimdi o atkıyı bana ver ve git kendininkini ara."
Ignatius sırıtıp atkıyı kendi boynuna sardı. "Gel de al öyleyse." deyip durduğu yerden aniden hareketlendi ve Harry'nin yanından geçerek kendini dışarıya attı. Aldrich de onu kovalamaya başlayınca, Harry onlara gülümseyip kapıyı kapattı. Bir atkı için tartıştıklarına artık şaşıramıyordu.
Yatağına gidip oturdu ve üstüne attığı mektubu tekrar eline alıp rulo haline getirilmiş parşömeni kendi etrafında çevirerek açtı.
Sevgili oğlum Harry,
Mektubu söylediğim tarihten biraz geç gönderdiğimiz için bizi affet lütfen. Hedwig yolda gelirken yaralanmıştı ve onu iyileştirmemiz gerekti, hayatım. Mektubu gönderme sebebimize gelirsek eğer kardeşinin cinsiyeti erkek. Senden küçük de bir isteğimiz var. İsmini senin koymanı istiyoruz. Bir isim düşündüğün zaman bize bildirmeyi unutma hayatım!
Harry, bir anlık heyecanla kağıdı avucunda sıktı. Yüzünde asla silemediği kocaman bir gülümseme vardı. Kardeşinin ismini kendisinin koyacağına da ayrı mutluydu. Yatağından hemen kalkıp kızlar yatakhanesine ilerledi. Oraya giremezdi ama yine de Minerva'yı görmeyi umuyordu.
Yatakhane kısmının sağ tarafına yürürken karşıdan Rebecca'nın geldiğini gördüğünde rahatlayıp, kızıl kızın önünde durdu aniden. "Rebecca bana acilen Minerva'y çağırır mısın?"
Rebecca, Harry'nin önüne fırlamasıyla geriye adımlamıştı. Minerva'nın odasına gitmek için bir fırsat yakaladığında Harry'nin dediklerini başıyla onaylayıp geldiği yöne geri gitmeye başladı. Kısa süre içinde Minerva, telaşla Harry'nin yanında bitmişti.
"Ne oldu? Bir sorun mu var? Rebecca beni acilen görmek istediğini söyledi."
"Ah hayır, hayır. Kötü bir şey olmadı. Aksine şu an öyle mutluyum ki." dedikten sonra Minerva'nın omuzlarından tutup hafiften ona eğildi. "Kardeşim erkek olacak!"
