new kid ;; tomarry

NK - 7

"Noel'e kadar iksirin ikinci adımının bitmesini istiyorum."

Profesör Slughorn, sınıfta dolaşıp yapılmaya çalışılan iksirleri kontrol ediyordu. Bazılarıyla ne kadar gurur duysa da, geri kalan hayal kırıklığıydı.

Harry, Tom kazandaki iksiri karıştırırken sandalyesinde oturuyordu. En son yaşadıkları olay yüzünden onun suratına bakmaya cesaret edemiyordu. Abraxas'ın da dahil... Sarışın çocuk onunla ne zaman konuşmaya çalışsa Harry kaçmanın bir yolunu buluyordu. Abraxas'ın kendisine daha çok bağlanmasına göz yummamalıydı.

Profesör Slughorn, ikilinin yanına geldiğinde yüzünde kocaman gülümseme oluştu. "Gayet iyi gidiyorsunuz Bay Riddle ve Bay Potter."

Tom da profesörün gülümsemesine karşılık verip yan gözle Harry'e baktı. "Bay Potter'ın böyle oturduğuna bakmayın profesör. Çok iş yaptı da ben oturttum onu. Yoruldu kendileri."

Harry sahte bir gülücük yerleştirdi yüzüne. "Bay Riddle'a minnettarım bu yüzden profesör. Teşekkürler canım iksir ortağım."

"İkinizin iyi anlaşmasına sevindim çocuklar. Siz hariç tüm ikililer biraz tartışma içinde iksir yapmaya çalışıyorlar."

"Ah ne kadar kötü. Asla ben ve Harry ortağım gibi olmamalarına üzüldüm." dedi Tom nazikçe. Harry bu çocuğun profesörler karşısındaki 180 derece dönümünü anlayamıyordu. Harry 'hıh' sesi çıkartıp sırıttı.

Profesör yanlarından ayrıldığında zil çaldı. Harry zilin sesini duyduğu an kitabını çantasına koyup kapıya yol almayı planlıyordu. Hızlı hareket etmezse mutlaka Abraxas'a yakalancaktı. Zaten ders boyu onun gözlerini üzerinde hissetmişti...

Çantasını koluna takıp kapıya yöneldi. Kapıya yaklaştıkça adımları yavaşlıyordu. Abraxas kapının önünde, elleri cebinde Harry'i izliyordu. Harry onun önünde durduğunda burukça gülümseyip, "Selam." dedi. O sırada sınıf neredeyse boşalmıştı. Minerva da Harry'i, Abraxas ile gördüğünde onu takmadan dışarıya attı kendini.

"Neden seninle her konuşmaya çalıştığımda kaçıyorsun Harry? Bir sorun mu var?"

"S-sorun mu? Hayır yok. Neden sorun olsun ki?"

Abraxas'ın ciddiyet içindeki surat ifadesi Harry konuşmaya başladığında yumuşadı. "O mektup yüzünden değil mi? O yüzden benimle etrafta görünmek istemiyorsun."

Harry'nin asıl nedeni bu değildi ama Abraxas'ın söylediği de onu geçiştirmek için güzel bir aracıydı.

"Şey evet."

"Senin istediğin gibi olsun o zaman. Bir süre etrafında çok dolaşmayayım. Görüşürüz."

Abraxas hafiften gülümseyip sınıftan çıktı.

"Keşke ona gerçeği söyleseydin."

Tom'un sesini duyduğunda ürktü. Sınıfı tamamen boş sanıyordu. Arkasını döndüğünde Tom'un yüzündeki gereksiz sırıtışıyla karşılaştı.

"Ne gerçeği?"

"Ah hadi ama Potter, bilmemezlikten gelmeyi kes."

"Bu seni neden ilgilendiriyor, Riddle?"

Tom yaslandığını masadan ayrılıp Harry'e yaklaşmay başladı. Harry en son onun böyle yaklaşmasının pek iyi sonuçlanmadığını hatırlayıp sınıftan çıkmak için hareketlendi. Tom'un, bir türlü kolundan eksik olmayan eli olmasaydı istediğini başarabilirdi.

Tom, Harry'i kendisine döndürüp gözlerini ona dikti. "Çünkü bu gerçeğin içinde ben de varım. Beni ilgilendirmeyecek de kimi ilgilendirecek?"