gerçek ne?

53 4 2
                                    

gözlerimi açmak istedim. ama izin vermedi göz kapaklarim, hani açmak istersin ama acamassınya işte öyle.
halsizlikle birlikte yataktan  kalktim, nerdeydim ,nasılım hissetmiyorum.
ayaklarımı yere bastim, normalde soğu hissederdim ama hissetmedim.
kapıyı açıp koridorda ilerledim.
normalde beynim bir seyler animsamak istiyor gibi ama yok, acaba neydiki?
dışarıya bahceye gelmişim haberim bile yok.

bir adım attim, bir adım daha...
sonrasi soğuk  damlalar ,agliyormuyum diye baktım hayır!

kafamı kaldirdim,simsiyah kara bulutlar ve onlara eşlik eden inatçı yağmur .

ıslıyordu beni tum bedenimin sızılarına rahmen rahatlatıyordu beni.
başımı kaldırıp , ellerimi iki yana açtım. 
kendi etrafimda ıslanarak döndüm.

beynim uyan der gibisine ağrıyor  bana bir şeyler anımsatmak istiyordu.
sonra ayaklarimin yanın daki lekeyi gördüm, sonra o koku beynime hücum etti.

sonrasi flim gibi rüya,  koridor çığlık, kan, koku, peli..n.

evet ,peli..n tabiya pelinn.
son sözü,  bana bakışı.

bağırmaya başladım hayir bukadarı fazla fazla..
arkadan biri gelip bana sarildi ama ben hala ayni durumda çırpınıyordum.
bana sarilanin kim oldugunu bile görmüyordum.
en sonunda gücüm bitti dizlerimin onune çöktüm., yogun ve halsizdim bir okadarda açtım.

kafami kaldırıp beni sakinleştiren kişiye baktım.
serraydi bu  bana bireyler  söylüyor ama ben hiç bir sey duymuyordum.
sonunda kulaklarım açılmaya başladı.
serra"linaa ,linaaa "diye bağırıyordu. 
"iyimisin lina"diye sordugunda
kafami olumsuz bir sekilde salladim. sesim çıkmıyordu sanki,
tam birdahA bağırıyorduki sisturdum.
"linn..a"
ben sinirlendirmiş.

"kes sesisini serra iyidegilim görmüyormusun? mal."
serra irkilerek geri cekildi.masum bir sekilde"eve..t. lina haklisin"dedi .
ayaga kalkip elini uzatti"hadi kalk seni yatağına götüreyim, biraz dinlen."deyip beni kaldirdi.

ayaklarimda derman kalmamisti ama yatmakta istemiyordum.
serraya soracağım bir suru soru vardı.
peline ne oldu? bizi kim buldu?neden intahar etti?
bunlari bilmek istiyordum.
koridora geldigimizde serraya dönüp bunlardan birini soracaktim ama ben daha farkli bir sey sordum "  serra yemek varmi? acimda" dedim.
evet .
yemek yemeyi seviyorum ve dizlerimin bağı çözüldü. çünkü açım .

yemek haneye indik.
serra ne varsa getirdi ,karşımada oturdu. bir yemek, yemişim bir yemek yemişim sanki kıtlıktan çıkmış gibi.
serra bana  hayretle bakiyordu . yani ben olsam bende  hayretle bakardim.

iki tabak fasulye, iki tabak pilav, bir kase yogurt, salata, cacık,tursu, ekmek.

yemek tarifi gibi oldu lan.
yemeğimi bitirip, ellerimi masanin üstüne  koydum.
"bana olanlari anlat serra dedim. sesim ola bildigince sert ve ciddiydi.
serra anlattikca, ben yeniden kahroluyor,sinirleniyordum.

serranin anlattigina göre , bizi bekci sabah  bulmuş.
pelin coktan ölmüş, ben ise ölü gibiymişim.
ambulas benim verdigim adresi zor bulmuş.  hatta bekciyi onlar uyandirmislar.
beni hasyaneye kaldirmislar, sonrada müdürehanimin ısrarıyla yetimhaneye göndermişler. kesin başı daha fazla  belaya girmesin diyedir  çıkarcı  kart yelloz.
ben bir gün boyunca uyuya kalmışım.
haaa simdi anladim neden bu kadar aç olduğumu.
polisler birinci şüphe olarak intihar ettiğine  karar vermisler.
en onemli tanik ise benmişim.
yerimden kalktim ,serrada kolumda tutup bana yardim etti.
yatakhaneye geldim ,uyuyayım dedim ama nafile düşünceler, şüpheler beni rahat birakmadilar.
hava iyice aydınlandı.
üzerimi giyip müdüre hanımın yanına gittim kapiyi vurup içeriye girdim.
mudure hanim butun suratsizliğla karşımda duruyordu.
" lina uyanmissin? gec otur kizim"dediginde ben tuaf bir sekilde duruyordum. kizimmi dedi lan bu?
ne isteyecek acaba.

LINA ENDERSIN:GİZEMLİ DÜNYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin