zor seçim (yakın arkadaşım)

40 3 0
                                    

hayatınızda zor secimler yaptınızmı?
en yakin arkadaşınmı & geçmişinmi ?
~~~

otobüste yol boyunca olanlari düşündüm.
pelinin ölümü, yelizin kayboluşu.
canim yaniyordu, nadirende olsa bu aci duyuyordum kalbimde.

kimse konusmuyordu, herkez sessiz ve şaşkındı.
yelizin pelini öldürdüğü ve ortadan kaybolusu herkezi şoka uğratmıştı.
onun gözlerini belkide en son ben gördüm.!
belkide benden parayi bu yuzden istedi.!
kaçmak icin ama o gun gordum gözlerinde, acimasizlik yoktu çaresizliği vardı...

yeliz kaybolali iki hafta gecti.
her yer didik didik edildi ama yok yok..

kafam cok karisik karne almaya bir hafta kaldi.
normalde okullar kapanir diye sevinirken simdi ise mutsuzdum.
ruyalarim şiddetlenmiş, durmadan kan, ölüm ve bir cift göz görüyordum.

artik halsizliklerim artmış , durmadan kabuslarla uyanıyordum.
ruh gibi okulda dolanıyordum.
hocalarimiz bize destek icin yardim ediyordu en cokta alp hoca .
ne kadarda iyi bir insan diye düşündüm.
mudurehanim ise yelizin kaybolma durumunda deliye dönmüş, durmadan kovulma iç güdüsüyle yaşıyordu.
serra ise tuvalete bile gidemiyor korkudan zannediyor biri yakalıyor zannediyor.
tek başına bir yere gidemiyordu.
bense tutunacak bir dal, destek olacak birini istiyordum.

bu gun ikinci derste rehber hocasi alp hoca içeri girdi.
herkezin toplanti salonuna inmemizi istedi.
herkez disariya çıkarken, omzuma biro dokundu kafamı çevirdiğimde alp hocaydi.
gülümsüyordu. herseye rahmen gülüyordu. sanki hic bir sey olmamış gibi bize moral olsun diye.
" çok yorgun görünüyorsun lina. konuşmak istersen rehber hocan burda , ne zaman istersen arkadasin olurum "dedi.

ben mutsuz yüzümle,
"peki hocam dedim.

aslında boyle seylere tamam demezdim ama ,bu sefer gerçekten yardima ihtiyacim var.
çünkü delirmek üzereyim.
bana neler oluyor bilmiyorum, kabuslar, ölülerle konuşmak, gelecegi hissetmek ve gerceklesen rüyalar.
evet evet, ben çarpıldım.
bunun icin bir çare düşünmeliyim hemen.
aşşağiya konferans salonuna indim.
butun sınıflar toplanmış, yerlerine yerlesiyorlardi.
sahneyi görünce yil sonu gösterisinde yelizin kral rolunu oynadığı sahne aklima geldi.
ne guzel eğlenmiştik.
ne oldu bize, ne güzel kavga ederek büyüyorduk, simdi ise sessiz ve mutsusuz.
yerimizi aldik oturdukyan sonra beklemeye başladık.
düşünüyorum da acaba ben alp hocadan hoşlanıyormuyum .?
yanii iyi biri belkide bana yardimci olacak tek kişi.

"beni dinleyin kızlar lutfen susunn!!"
sesi duyunca kafami kaldırdım.
midure hanim cıkmış sahneye assolistler gibi mikrofon elide bize bağırıyor.
"bakin kizlar bu sıralar zor zamanlar geçiriyoruz. size hak veriyorum, ama artık korkacak bir durum yok. pelinin katilinin pelin oldugunu öğrendik, ve sizin korkacak bir durumunuz yok. rahat bir nefes ala bilirsiniz."

herkez durumu konuşurken uğultular yükseldi.
kıçının korkusundan ne yapacagini şaşırdı yelloz.

"ve bu arada size bir duyurum var. yelizi arama calismalarini
durdurdum. artik kaçmış gitmiş . değilmi ? . elimizde bir sey gelmez , hayatımıza devam etmemiz gerekiyor. "dediginde benim basimdan aşşağiya kaynar sular döküldü.
nasil yaa!!!
arama durduruldu nedemek.
hızlıca ayağa kalktim.
sert bir ses tonu ve yüksek sesle bağırdım.
" hocaaam , "

"!!!"
"siz nasil insansınız ya ? nasil olurda kaybolmuş bir kızı aramassinizsiz nasil yaparsınız.
arkanızı koyacağınız koltugu düşünüyoruz galiba.
pesime düşerler, beni görevden alırlar diye korkusuyla yaşıyorsunuz galiba.dedim hemde bütün öfkem ve sinirimle.
"hatsiz, terbiyesiz, sen kim oluyorsunda beni böyle bir itamla suçluyorsun hahh..???"dedi.
gozlerinde ates saçıyordu , gözleriyle yedi beni.
ben ise basimi diklestirerek, umursamaz yavrimla;

LINA ENDERSIN:GİZEMLİ DÜNYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin