Bu kişi her kimse benden ne istiyordu.BEKLE
sarıldığımızı nerden biliyordu,buradamı yanii???Etrafa hızlıca bakınmaya başladım,görünürde kimse yoktu.Daha iyi bakmak için doğruldum,tekrar bakınmaya başladım.Jungkook'ta uyanmıştı,bana bakarak;
"Birşey mi oldu Jimin?" Diye sordu
Tedirgin bir şekilde;
"Hiiçç" dedim.
Birkaç dakika sonra ise kapının açılma sesi geldi,Jungkook yanlış anlamasınlar diye yataktan kalktı.Gelen kişi soo min'di.Neden gelmiştiki,cidden beni ziyaret etmesi aşırı garipti.Üstelik elinde çiçekler vardı.Başına saksı filan mı düştü acaba.O sahte gülüşü ile ellerinde ki çiçekleri yanıma koydu;
"Geçmiş olsun Jimin,çabuk iyileş"
Ardından başımı okşadı,Odadan ayırılken de Jungkook'u süzmeyi de ihmal etmedi,ne bekliyordum ki sanki,Jungkook'a kafayı takmış.Soo min odadan ayrıldıktan sonra Jungkook yanıma gelip;
"Belkide o kadar kötü birisi değildir?"
Dedi,birde sırıtıyordu.Pislik yaa! Sağ elimle hafif bir yumruk attıktan sonra;
"Deli misin nesin ya"
Dedim.Daha çok gülmeye başladı.Birkez daha yumruk attım.Sinirimi bozmayı iyi biliyordu.Birkez daha yumruk atıcakken bileklerimi kavradı,birleştirdi;
"Sen şimdi göreceksin!" Dedi.
Bana doğru eğilmeye başladı.Burunlarımız birbirine değmişti,dudaklarımızda tam buluşacakken bir telefon sesi geldi kulağıma,Bu sefer Jungkook'un telefonu çalıyordu.Jungkook bana bakarak;
"Bir saniye" dedi.
Arayan annesiydi en azından konuşmalarından anladığım oydu.Telefonu kapattıktan sonra Jungkook bana bakarak;
"Annemin yanına gitmem lazım"
Acaba annesine birşey mi olmuştu.Jungkook'a döndüm;
"Annen iyi değil mi?"
Jungkook omzumu sıvazladı;
"Merak etme,ayağını burkmuş,akşama tekrar gelirim" dedi.
Onaylar bir şekilde başımı salladım.Jungkook odadan ayrıldı.O gelene kadar tek başıma ne yapıcaktım ki.Hasteneyi turlamaya karar verdim.Cidden yapıcak birşey yoktu.Kapıya doğru ilerlediğimde ise konuşma sesi geldi kulağıma.Bu soo min'di.Hala ne işi vardı burda.Ne olur ne olmaz diye ses kaydı almaya başladım.Ve duyduklarım karşısında şok oldum.Soo min telefonla konuştuğu kişiye;
"Merak etme yakalanmam,zaten jimin o kadar safki onları tehdit edenin ben olduğumu anlamayacaktır.Çok şanslısıyım ki eski arşivlerimden bu fotoğrafı buldum,Jungkook artık benim"
Demişti.Elimi ağızıma götürdüm.Bu ses kaydını ne yapmam gerekiyordu?
Polise ve gazeticilere gönderebilirdim,Evet evet harika bir fikir.Ses kaydını ilk önce polis olan bir arkadaşıma sonrada gazetici bir arkadaşıma gönderdim.Bugün çok büyük bir haber olucaktı,ama bu soo min'in sandığı haber değil.İçimden güldüm.Polis olan arkadaşım bana geri döndü;"Tamamdır hemen hallediyoruz"
Çok rahatlamıştım,Üstümden 100.000 ton yük kalkmış gibiydi.Hastaneyi turlamaktan vazgeçtim,dinlenmeye karar verdim.Dinlenirkende farketmeden kendimden geçmiştim.
———
Gözlerimi açtığımda.Jungkook'un saçlarımla oynadığını farkettim.İstemsizce sırıttım,o da sırıttı.Doğruldum;
"Annen daha iyi mi?"
Jungkook gülümsedi;
"Evet"
Aklıma soo min geldi.Jungkook'a dönüp;
"Haberleri açabilir misin?" Dedim.
Jungkook şaşırdı.Şaşırması gayet doğal,normalde haberlerle uzaktan yakından alakam yoktur.Bir yandan kumandayı aldı diğer yandan da;
"Hayrola??" Dedi.
Sinsice gülümsedim;
"Görürsün şimdi." Dedim.
Haberleri açmasıyla beraber Soo min'in tutuklandığını gördük.Jungkook çok şaşırmıştı.Bana dönerek;
"JJ-JİMİN BU?"
Rahatlamış bir şekilde derin bir nefes aldım Jungkook'a dönerek;
"Soo min beni tehdit ediyordu,açığını buldum ve ihbar ettim" dedim.
Jungkook hala olayları kavrayamamıştı.Bir yanda yüzünü ciddi bir ifade aldı;
"Neden bana söylemedinnn!?"
Jungkook'a söylemem gerekiyordu ama başını ağrıtmak istememiştim;
"Sadece vakit olmadı"
Jungkook kendini sakinleştirmeye çalıştı.Derin bir nefes aldı;
"Birdaha ki sefere mutlaka söyle"
Dedi.Gülümsedim.Ardından birbirimze sarıldık.
Birkaç saat öyle odada oyalandıktan sonra içeri doktor geldi.Yine elinde klasik olarak kağıtları vardı.İçeri bu sefer çok enerjik bir şekilde girdi;
"Jimiiinn"
Dedi.Bugün aşırı mutluydu.Galiba aşk hayatında gelişme oldu,kendi kendime gülecek gibi oldum sonradan kendimi tuttum;
"Efendim" dedim.
"Yarın taburcu olabilirsin,durumun gayet iyi" dedi.
Bu hastaneden kurtulacağım için aşırı mutluydum.Hastaneleri genel olarak hiç sevmem.Doktora dönüp;
"Tamamdır" dedim.
Doktor zıplayarak odadan ayrıldı.Cidden aşk hayatında gelişme vardı galiba.Doktor odadan ayrıldıktan sonra Jungkook'la birbirimize bakıp gülmeye başladık.
Bugün erken uyuyacaktım.Jungkook'a dönüp;"Sen git istersen ben uyuyacağım"
Jungkook bana bakarak;
"Seni birdaha asla yalnız bırakmayacağım.Yarın beraber bu hastaneden çıkacağız."
Cidden hala bu adamı hak edicek ne yapmıştım bilmiyordum.Gülümseyerek;
"Tamam" dedim.
Yatağa uzandım,gözlerimi kapattım.Birisinin alnımdan öptüğünü farkettim.Gözlerimi açtım.Bu Jungkook'tu.Ardından üstümü daha iyi bir şekilde örttü;
"İyi geceler,gece meleğim" dedi.
"İyi geceler,gece kuşum" dedim.
Ardından gözlerim kendini ele verdi...
———
Dışarıdan gelen sesler eşliğinde uyandım.Gözlerimi açtığımda görmüş olduğum manzara karşında şoka girdim....
UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.SİZLERİ SEVİYORUM.OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİMMM💞☺️💕☺️💕💕☺️💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Forever | jikook
Fanfiction"Sadece onunum,sadece jeon jungkook.." ~JJK+PJM ~ukemin [fotoğraf editi the_jikook a aittir]