Forever | jikook

5.Bölüm

Adamlar jungkook'un üstüne geliyordu.Elim kolum bağlı ne yapacağımı bilemiyordum.Başımı hafif sağ çevirdim,tekrar önüme baktım.'Bekle bekle bir saniye' dedim kendi kendime.Başımı tekrar sağ çevirdiğimde ise polisleri gördüm.Bu sırada polislerin geldiğini bir tek ben değil herkes farketmişti.Adamlar ellerinde ki sopaları hızlı bir şekilde yere bıraktılar.Kaçmaya çalışırken polisler onları çoktan tutuklamıştı.Tabi ki yoongi'yi de.Ardından polis adamları ve yoongi'yi kelepçeledikten sonra arabaya bindirdi.O sıra da jungkook'ta ellerimi çözüyordu.Çözer çözmez,Jungkook'a kemiklerini kırıcakmış gibi sarıldım ve o güzel dudaklarına sulu bir öpücük bıraktım.Jungkook ellerimi tuttu,tam restorandan çıkıcaktık ki orada ki polislerden biri bizi durdurdu.

"İfade için sizinde karakola gelmeniz gerekiyor"

Dedi ve arabayı işaret etti.Jungkook'a bakıp offf dermişçesine bir bakış attım.Jungkook'ta bana bakıp aynı bakışı attı.Çok yorulmuştuk,bir gün için bu kadar olay fazlaydı,çok fazlaydı.Yapabileceğimiz birşey yoktu.Bizde arabaya bindik.Karakola giderken aklımda ki sorulardan biri ise;Polis'i kim çağırmıştı? Young nam desem nereye gittiğimizi bilmiyordu.Kimdi acaba.Ben yine her zaman ki ve her zaman ki gibi düşüncelerime dalmıştım.Jungkook ellerimi tuttu,önüme gelmiş saçlarımla biraz oynadıktan sonra geriye attı.Yanağıma da bir öpücük kondurdu.Gözlerimin içine bakarak;

"Geldik.Haydi şu işi bir an önce bitirelim,ikimiz de çok yorulduk"

Dedi.Başımı salladım.Ardından arabadan indik.Karakola girdiğimizde olaydaki adamlar,ben,Jungkook,yoongi dışında bir kişi daha vardı.Neden arıyordu burda.Yaşı da küçük gibiydi,14-15 yaşlarında gösteriyordu.Polis bize bakarak;

"Bu küçük kız sizi kurtardı"

Şaşırmıştı nasıl kurtarmış olabilirdi ki.Polise dönüp;

"Nasıl yani??" Diye sordum.

"Bu adamlar planı yaparken bu küçük kız da kulak misafiri olmuş,ilk önce bizi aramamış ama sonra içi rahat etmeyince aradı bizi bizde geldik"

Polis ayağa kalktı,kıza yaklaştı omzundan tutarak;

"Bir daha böyle bir şey oldumu hiç çekinme,sen en doğru olanı yaptın" Dedi.

Bizde kıza dönüp teşekkür ettik.Ardından ifadelerimizi vermeye başladık.Biz ifadelerimizi verirken yoongi ve adamları da tutuklanıyordu.İfadelerimizi verdikten,yoongi ve adamları tutuklandıktan sonra karakoldan çıkıp evimin yolunu tuttum.Jungkook'un karakolda biraz daha işi vardı,ben çok yorgun olduğum için onu bekleyemeyecektim.Jungkook'a gideceğimi söylerken jungkook'ta elini omzuma attı.Sıvazladı onaylar bir şekilde baktı.Bende Jungkook'un yanağından öpüp,karakoldan ayrıldım.

———

Güneşin ışıkları soğuk odamı doldurmuştu.Hafif uyanır gibi olmuştum.İlk önce sağ sonra da sola döndüm.Başımı hareket ettirdim.'hmmm' dedim.Güneşin ışıkları yüzüme geliyordu.O uykulukla ve güneşin ışıklarının yüzüme gelmesi ile gözlerimi açamadım.Elimi kaldırdım.Gözlerimin hizasında biraz ileri kaldırdım.Elimin gölgesi,yüzüme vuran güneş ışıklarını engelledi,gözlerimi açabilmiştim.Bir anda yerimden zıpladım.İşe geç kalmışmıydım? Bilmiyordum.Hızlıca yerimden doğruldum.Elimi yastığımın altına attım.Telefonumu aldım.Ardından açtım.Gözüm saatin altında ki tarihe odaklandı.Evet saat 9 du ama bugün pazardı.'ohhh' dedim.Tatildi.Dün olanlardan sonra işe gitmem zor olabilirdi.Dün olanları düşünürken telefonuma mesaj geldi.Bu mesaj Jungkook'tan dı.

"~bugün bir şeyler yapalım mı? hayatım ve ayrıca günaydın meleğim."

Jungkook bana sürekli sevgi içeren kelimeler söylüyor&yazıyordu.Beni çok şımartıyordu.Jungkook ile sevgili olduğum için çok şanslıydım...dünyada ki en şanslı insandım...
Jungkook'un mesajına olumlu yanıt verdikten sonra yüzümü yıkadım.Mutfağa inecekken telefonum çaldı.Arayan Jungkook'tu telefonu açtım.Sesim hala uykuluydu.

"Nasılsın sevgilim iyi uyuyabildin mi?"

Dedi Jungkook.Gözümü sol elimle son kez uyuşturduktan sonra.

"Evet birtanem.Peki sen?" Dedim.

"Evet ben iyi uyudum.Bugün kahvaltıya gidelim mi? Hem bize de değişiklik olur.Ne dersin?"

Hiç düşünmeden.

"Tabiki de olur" dedim.

Ardından biraz daha birbirimize sevgi sözcükleri söyledikten sonra telefonu kapattık ve hazırlanmaya başladım.Giyindikten sonra makyaj masasının önüne geçtim.Yüzümde çıkan birkaç sivilceyi kapatmam lazımdı.Elim kapatıcıya giderken gözüm hemen makyaj masanının yanında olan çöp kutusuna takıldı.O gün sinirle attığım Jungkook'un aldığı fondöten çöpün içindeydi.Hiç düşünmeden çıkarttım.Üstünü sildim.Diğer fondötenlerimin arasına koydum.O fondöten benim için çok değerliydi.Ardından sivilcelerimi kapatmaya başladım.

Hazırlanıp salona inmiştim.Unuttuğum bir şey var mı diye aklımdan alacaklarımı geçiriyordum.Bir anda 'ANAHTAR' diye bağırdım.Masanın üstünde duran anahtarı aldım.Başka unuttuğum birşey yoktu.Geç kalmamıştım,ama kalabilirdim.Sürekli geç kaldığım için ve şansız olduğum için.Evden çıktım arabaya bindim.Jungkook kahvaltı yapacağımız yerin konumunu atmıştı.Bir an gözlerimin dolduğunu hissettim.Konumu attığında farketmemiştim ama orası birbirimize ilk açıldığımız yerdi.Gözümden bir kaç damla akmıştı.Sağ elimde düşen damlaları sildim.Arabayı çalıştırdım ve yola koyuldum.Bir kaç dakika sorunsuz bir şekilde arabayı sürmüştüm ama sonrasında trafiğe yakalandım.

———

Koşuşturarak İçeri girmiştim.Jungkook'un olduğu masayı gördüm,ona doğru koşuşturmaya başladım.Yanına vardığımda nefes nefese kalmıştım.Hızlı bir şekilde soluk alıp verirken Jungkook'a sarıldım.O da bana sarıldı.Daha sonra başımı masaya çevirdim.Herşeyi çoktan sipariş etmiş ve gelmişti.Jungkook yanağımı öptükten sonra sandalyemi çekti,bende oturdum.Bu seferde sandalyemi masaya yaklaştırdı.Tam bir centilmendi..

Bir yandan kahvaltımızı yaparken bir yandan da sohbet ediyorduk.Bekle bekle bir saniye.Noluyordu.Kendimi yerde buldum.Gözlerim bulanıklaşmıştı.Sesler buğulu geliyordu.Jungkook'un başımda olduğunu ve bana

"JİMİN! JİMİN JİMİN!"

Diye seslendiğini duydum.Bir adamında başımda telefonla konuştuğunu gördüm.Yavaş yavaş ortalık karalıyordu.Akşam mı olmuştu? Bekle bir saniye gözlerim kapanıyordu.Gözlerim kapandıktan sonra öyle yerde kala kalmıştım....

UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR VE UMARIM HİKAYENİN GİDİŞATI GÜZELDİR.OKUYAN HERKESE ÇOK TEŞEKKÜR EDİYORUM 💗💗💗💗💗