Forever | jikook

13.Bölüm

Jungkook'un cevap vermesini beklemeden kapıya doğru ilerledim.

Hala şoktaydım.
Cidden Jungkook'un böyle birşey yapabileceği aklımın ucundan geçmezdi.Evet pişman.Çok pişman ama geçmişte olanları değiştiremeyiz.
Taehyung 3,5 yıl önce Jungkook'tan hamile kalmış..Olay yanlışlıkla ve içkiliyken olmuş.Sonrasında ise çocuk düşmüş.Geçmişte olanları bir kenara bırakırsakta Taehyung hala Jungkook'u seviyor.Partide açıklayacağı olayda buymuş.Taehyung'un Jungkook'u sevmesinde bir sorun yok.Herkes herkesi sevebilir.Ama hamile kalma olayı beni fazlasıyla aşar...

Bunları düşünürken ağlamama engel olamadım.Gözümden düşen damlaları sildikten sonra kapının kolunu kavradım.Açtım,kapatırken ağızımdan çıkan çığlığa engel olamadım.Ardından yola doğru ilerledim.Başımı arkaya çevirdiğimde ise camdan bana bakan Jungkook'u gördüm.önüme tekrar baktım.Cidden kafamı toparlamam gerekiyordu.Kafamı çevirdim.Yoldan geçen taksiye 'dur' işareti yaptım.Taksiye bindim.Evimin yolunu tuttum...

———

Odama doğru ilerledim.Anahtarı ve cüzdanımı masanın üstüne fırlattım.Ceketimi çıkardım.Duşa girdim.Soğuk suyu açtım.Su vücudumdan akıyordu.Ellerimle gözümü avuşturdum.Kendime gelmeliydim.Kendimi boşlukta gibi hissediyordum.Ardından gözlerimi kapatıp açtım.Açtığımda burda Jungkook ile olan anılarımız gözümün önünden film şeriti gibi geçti.Sinirlendim.Suyu kapattım.Dışarda dulan havluyu belime sardım.Duştan çıktım.Cidden kafamı toparlamam gerekiyordu.

Saçımı havluyla biraz kuruladım.Pijamalarımı giydim.Yatağa oturdum.Telefonumu elime aldım.Müzik listemden en sevdiğim şarkıları açtım.Kendi kendime 'Birşey eksik' dedim.
Komidinin üstüne duran kulaklıklarımı aldım.Kulağıma taktım.Dinlediğim şarkılar yavaş şarkılardı.Dinleyip bir yandanda bu olanları düşünüyordum.

"Evet Taehyung'un Jungkook'u sevmesi normal ama hamile kalma olayı fazla fazla.Ortada şu anda çocuk yok tamam ama olabilirmiş.Hele ki Taehyung'tan.Ya bu meydana çıkarsa.Ahh cidden Jiminn sen ne hallere düştün." Dedim kendi kendime

Kendi kendime konuşmaya alışığım.başım sıkıştığında dertleşecek birini bulamazsam kendi kendime konuşurum genellikle.Midemden sesler gelmeye başladı.Mutfağa indim.Dolapta olan aburcuburları aldım.Evet normalde diyetteyim ama bugün diyetimi bozabilirim.Salon'a geçtim.Televizyonu açtım.Şansıma güzele benzeyen bir film vardı.Filmi izlerken bir yandan da çikolataları gömüyorum.

Yaklaşık 20-30 dakika oldu film başlayalı.Anladığım tek şey  aşk dizisi olduğu idi.Vee evet öpüştüler.Gözümden düşen damlalara engel olamadım.Sinirim bozuldu.Kumandayı alıp televizyonu kapattım.Odama geçtim.Vakit geçirmek için biraz uyumak istedim saat daha 5ti.

———

Kulağıma telefon sesi gelerek uyandım.Gözümü açmakta ilk önce zorlandım.Gözümü açana kadar telefondan gelen ses kesilmişti.Telefonumu elime aldığımda arayan numaranın özel olduğunu gördüm.Umursamadım.Yüzümü yıkamak için tuvalete doğru ilerledim.

Yüzümü yıkadıktan sonra üstümü değiştirdim.Dışarı çıkıp biraz kafamı dağıtmak istiyorum.Cüzdanımı cebime koydum.Telefonumu aldım.Bir mesajın geldiğini farkettim.Bu mesaj özel numaradan idi.Ve görüntülü bir mesajtı;

~"şimdi ne yapacaksın? hıhh PARK JIMIN"

Fotoğrafta Jungkook Taehyung ile eskiden çekilmiş olduğu bir fotoğraf vardı.Bu durumu bizden başka kim biliyor olabilirdi.Elim titremeye başladı.Bu durum yayılırsa çok büyük sorun oluşacaktı.Mesaja yanıt verdim;

~"kimsin?"

Cidden bunu kim yapmış olabilirdi.Yatağa oturdum.Ellerimi dizlerimde birleştirdim.Sağ bacağımı sallamaya başladım.Aynı kişiden yine mesaj gelmişti;

~"Çok yakınında olan biri.."

Çok yakın?ÇOK YAKIN!
olan olaylar yetmemiş gibi birde bu çıkmıştı.Cidden sinirden kalp krizi geçirecektim.Ne istiyorlardı benden ve hayatımdan.Bir mesaj daha geldi;

~"Eğer kim olduğumu öğrenmek istiyorsan ve bu olayın yayılmasını istemiyorsan Jungkook'tan ayrıl.sana 3 gün veriyorum."

Jungkook'tan ayrılmak mı?.Benim için ölümle eş değer de birşey olurdu bu.Jungkook'tan ayrılamam.Ama eğer ayrılmazsam bu olay....
Kafam allak bullak oldu.Ağlamaya başladım.Elime ilk geçen eşyayı aldım ve kırdım.Daha sonra başka bir eşyayı ve başka bir eşyayı....

Delirmiştim.Artık bu olanlara katlanamıyordum.Daha çok ağlamaya başladım.Ardından telefonuma bir mesaj daha geldi;

~"Jimin eşya kırmak filan abartma istersen."

Kafayı daha çok yiyecek gibi oldum.Telefonumuda fırlattım.Yere çöktüm.Buna dayanmak gün geçtikte zorlaşıyordu.Ben kimim yaa?
Neden bu dünyada varım?
Bu dünya da olmasam ne değişecek?

Aklımı sorular kaplamaya başladı.Ağlamaktan gözlerim şişmişti.Burnum şelale olmuştu aynı zamanda da kızarmıştı.Ama bunlara rağmen hala ağlamaya devam ediyordum.Bu yaşadıklarım hiç adil değil.Aşağıdan kapı sesi geldi.Zar zor bir şekilde kalkıp kapıya doğru ilerlemeye başladım.Birkaç kere yere düştüm.Vücudum çok bitkindi.Kapıyı açtığımda.Karşımda Jungkook duruyordu.

Beni gördüğünde yüzü değişmişti,cidden uyuşturucu kullanan birisine benziyordum.Bitkin,yorgun ve kafayı yemiştim.Jungkook'u görünce daha da çıldırdım.Ağlayarak;

"S*kt*r*p gidermisin?"

Jungkook böyle bir cevap beklemediği çok ortaydı.Jungkook bana baştan aşağı bir kere daha baktı;

"Ama jimin iyi değilsin"

Gözümü devirdim.Kimseyi istemiyordum.Jungkook'a tekrar baktım;

"SADECE GİT"

Ardından kapıyı hızlı bir şekilde kapattım.Gözüm kararmıştı.Salona ilerledim.Hiçbir b*k umrumda değildi.Masada duran makası aldım....
Hızlı bir şekilde bacağıma batırdım...

Ardından çığlık attım.Bir yandan da kapı sesleri geliyordu.Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başladı.Ne yapıyordum ben böyle.....

BİRAZ PSİKOPAT BİR BÖLÜM OLDU AMA😅UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM 🧡🧡🧡🧡🧡🧡