GÜL KURUSU

HİSSİZ :

Uyanmıştım .

Yeni bir sabaha , yeni bir güne .

Güne merhabalarla mı başlamalı ? Yoksa ağlıyarak mı ? Bilemedim .

Nasıl başlasam daha az canımı yakardı .

O olmadan yeni bir gün .

Ne dersin hayatı akışına bıraksam , seni sürükleyip getirir mi ki tekrardan bana ?

Hayır ! istemiyorum seni , sensiz de yaşıyabiliyorum bak .

Aynı hata kaç kez tekrarlanabilir ki ?

Gerekirse ruh gibi olayım , ölü olayım ama yine de sen olma yanımda .

Tek başıma da nefes alabilirim ben .

Böyle olmasını sen istemiştin ben değil şimdi çek o ızdırabı tanımadığın bir kadının kollarında .

Hergün pişman ol .

Yeni bir güne keşkelerle başla mesela .

Ama ne yaparsan yap gelme tekrar bana sen ve ben biz olmayalım asla .

Yatağımdan kalktım ve yüzümü yıkamak için lavaboya yöneldim .

O olmadan yoluma devam edeceğimi daha önce söyleseler inanmazdım .

Ama şimdi inanıyorum .

O olmadan nefes alıyorum , o olmadan uyuyorum , o olmadan hayal kuruyorum , o olmadan yemek yiyorum .

Ve o onun mesajları olmadan uyanıyorum yeni bir güne .

Önemli birşeyim yok bir köşeye çekildim ve yaşıyorum sadece .

Ne zaman bu kadar basit olmuştu gözümde yaşamak .

Yüzümü yıkamıştım ve lavabodan çıkmak için bir adım atmıştım .

Korkma , sendeledim sadece .

Düştüğümde ayağa kaldırıcak kimsem olmadığı için sendeledim .

Çünkü düştüğümde kendi başıma kalkmak zorundaydım ve yaralarımı kendim sarmalıydım .

Çaresizim işte .

İnsanların bana acıyarak baktığı o gözlerden kaçarım yok .

Acınacak haldeydim çünkü .

Çaresizdim ve bunu ben dahil herkez biliyordu .

Kendimi toparladıktan sonra aşağıya indim buzdolabında bir not duruyordu .

"Biz babanla  dışarı çıktık ."

Siz beni merak etmeyin diye mırıldandım kendimce .

Sadece küvette boğulmaya çalışırım , bileklerimi kesmeye çalışırım veya kendimi balkondan atarım .

Ya da bir seri katil mi tutsam ?

İntihar etmeyi bile beceremiyordum .

Tıpkı bir erkeği elimde tutamadığım gibi .

Neden gitti ona istediklerini vermedim diye mi ?

Benim beraber olup sonra da benden ayrılmasına ve adımı sürtük diye yaymasına izin vermediğim için olmalı .

Böyle birimiydi gerçekten Selim .

Bu kadar karaktersiz ve şerefsizmiydi .

Öyleydi .

İhanet edebilecek ve sırtımdan bıçaklıyabilecek kadar şerefsizdi .

Buzdolabından bir süt ve mısır gevreğimi çıkarttım .

Kahvaltım hazırdı .

Ağır ağır kahvaltımı bitirdikten sonra odama çıktım .

Üzerimdeki ayıcıklı pijamalardan kurtulup duşa girdim .

Bilinçsizdim sadece .

Sadece ve sadece duşta ağlıyacak kadar aptaldım .

Biraz tuzlu su biraz da normal su ve köpükle duşumu bitirdim .

Havlumu da üzerime aldıktan sonra oda gittim .

O ağlamaya değmez diyerek kendi kendimi teselli ettim .

O bana yasaktı .

Kendi kendimi bunalıma sokmaktan başka birşey yapmıyordum .

Bu çok aptalcaydı .

Ben ne zaman bu kadar çaresiz olmuştum .

Güçlüydüm bir kere , herkes öyle söylerdi .

" Sen güçlüsün , yapabilirsin ."

Peki güçlü olmak yaralarını kendin sarıp düştüğünde kimseye muhtaç olmadan kendi başına ayağa kalkmak demek miydi ?

Ya da sadece iyileştiğini göstermek .Sadece öyle düşünmelerini sağlamak .

Açık yaralarla yeni bir yara beklemek gibi bu .

Açık yaralarla yeni yara beklemek boşa hayat devam ediyor sonuçta .

Çekip gitme duygusuyla uyanmıştım yeni bir sabaha .

Belki rahatlatırdı bu .

Huzura ihtiyacım vardı, tek istediğim buydu.

Belki finaller için İzmir'e gittiğimde oraya yerleşebilirdim .

Uzak kalmak istiyordum buralardan .

Herşeyi tüm o felaketleri tek başıma yaşamak yormuştu beni .

Yanımda birinin olmasına ihtiyacım vardı .

Telefonuma uzandım ve rehberi açtığımda aklıma ilk gelen ismi aradım .

Sena'yı aradım şuan gerçekten ona ihtiyacım vardı .

-Alo Sena sana ihtiyacım var .

-Alo neredesin kızım sen !? telefonları açmıyosun nerede olduğunu bilen yok .

- Sana ihtiyacım var , lütfen .

- Tamam nerdesin ?

-Bizim eve gel yalnız anneme filan birşey söyleme kimse birşey bilmiyo .

-Tamam .

Yaklaşık 1 saat sonra Sena gelmişti ve öylece bana bakıyordu .

-Ne oldu sana böyle sanki ölmüş de dirilmiş gibisin .

-Selim ....Selim beni aldattı .

-Oha yok artık yalnış duymadın veya görmedin değil mi ?

-Onu yeni evimizde bizim yatağımızda başka bir kızla yakaladım .

-Yok artık . Üzülme canım ben herzaman yanındayım değmezmiş sevgine demek ki belki de aşkın fazla geldi ona kaldıramadı gitti başka kadının kollarına .

-Bilmiyorum gerçekten kafam çok karışık ben İzmire yerleşmeyi düşünüyorum biliyorsun önümüz finaller .

-Ondan kaçma yüzleş onunla ömrün boyunca bu acıyı çekerek yaşıyamazssın ve her gece ağlıyamazssın onun için  . İlla ki birşeyler değişicek Ada sen istesen de istemesen de . Sonuna kadar kaçamazssın ondan belki de bir yerde karşına çıkıcak . Şuan senin tek yapman gereken şey hayatına devam etmek ve ne olursa olsun düşsen bile ayağa kalkman gerek yaralarını sarman ve güçlü görünmen daima . Unutma gülümse çünkü hayat devam ediyo .

 Arkadaşlar hasta halimle yazıyorum kusura bakmayın ancak bu kadar oluyo 

Yarın doğum günüm 16 olucam :D sizi seviyorum vote ve yoruları eksik etmeyin