Üvey Kuzenim

Spora gidiyormuşuz

Arkadaşlar.. Hikayeyi okuduktan sonra vote ve yorum yaparsanız çok sevinirim. Şimdiden teşekkürler.

--------

Gözlerimi açtığımda Doruk kollarını bana bi ahtapot misali sarmış hayranlıkla beni izliyordu. Bende gülümseyerek onun gözlerinin içine baktım. Başıma masum bir öpücük kondurdu ve bakışlara devam ettik. O sırada kapı açıldı ve hiç gelmemesi gereken biri geldi. Olm Sıçtıkk lan .. Doruk ' un annesi Gökçe apla gelmiş. Aq şu durumda bile hala espri yapıyorum. I now bitches, I am not normal. Even I am a stuppid -_- .

Neyse biz hemen bu içeri girince bi toparlandık bi öksürükler filan derken Gökçe abla konuştu:

"-Çocuklar rahatsız olmanıza gerek yok. Ben kahvaltı hazır demek için gelmiştim. Hadi elinizi yüzünüzü yıkayıp aşağıya inin."

"-Tamam anne geliyoruz" deyip araya girdi Doruk. Allam ne tatlı by çocuk aq. İyiki gelmişim buraya ben ya. Ayy tamam sakinimmm. Sabah sabah çok tövbe Allam adım yavşağa çıkıcaak. Annesi çıktı odadan. Bende kapıya doğru yöneldim ve Arkamı dönüp Doruk 'a :

"-Ben gidiyorum kahvaltıda görüşürüz." dedim.

"-Pekii. Aa dur bi dakika bişey unuttum" diyip yanıma geldi ve yanağıma masum ca bir öpücük kondurdu. Bende ona gülümseyerek karşılık verdim.

Odaya girdim. Ve Dorukla aramızdakileri düşündüm. Onun yanındayken onunla herseyi yapmak, paylaşmak istiyordum. Fakat şuan onunla olmak istemiyordum sanki.. Sankii beni bırakıp gidecek benimle dalga geçecek gibi geliyordu. Ama öyle birşey yapmayacağını biliyordum. Ama bu histen kurtulamıyordum. Annemi aramaya karar verdim. Tam aramaya basacakken vazgeçtim. Ve yatağa oturup Ellerimi yüzümün arasına aldım. Eskiden annemle aram gerçekten çok iyiydi. Onunla herseyimi paylaşıp tavsiyelerini dinlerdim. Taa ki babamla boşanıncaya kadar. Sonrasında hep benden nefret etti ya da önemsemedi. Ama ben ona hiçbir şey yapmamıştım. Neden benden vazgectin anne? Neden? Sol gözümden ufak bir damla akıp gitti. Sonra biraz düşünüp hemen o damlayı sildim. Musluğu açtım. Bi kaç kez soğuk suyu sertçe yüzüme vurdum. Bu iyi hissettirmişti. Sonra aynaya baktım ve kendi kendime tavsiye verdim.

"-Lara sen güçlü bi kızsın. kimseye ihtiyacın yok senin. Kendi meselelerini halledebilirsin. Sen kimseye muhtaç olmadan kendi kendine istediğin hayatı yaşayacaksın. Başkasından tavsiye almak yerine kalbini dinleyeceksin. Biraz derin nefes aldım ve yüzümü kuruladım. Üstümü değiştirdim ve aşağıya indim. Doruk beni gördüğünde göz kırptı. Bu yanaklarımın kızarmasına sebep olmuştu. Olm ananla babanın yanında bari yapma namıssız. Utanmaz ya. Ama tatlı çocuk yani. Değil mi ama yaaaa????

Masaya oturduk. Kahvaltı sessiz geçmişti. Sonra Gökçe konuşmaya başladı:

"-Laracım bugün uygunsan alışveriş yapmaya gidelimmi?

Cevap vermeye fırsat kalmadan Doruk konuştu:

"-Anne daha sonra çıksanız biz bugün spora gidicez."

"-Benim için sorun yok siz keyfinize bakın. Daha sonra çıkarız. "

Doruk ' a baktım ve öyle mi bakışı attım. O da yanıt olarak elbettee gülümsemesini gönderdi.

-----------

Öğleden sonra uzunca yeni bölüm yazıcam. Bu bölüm kısa farkındayım. Ama vote lerinizi eksik etmeyinn :)))))))))