Üvey Kuzenim

Gitme

-DORUK-

Lara nın söylediklerini duyunca başımdan kaynar sular döküldü. Ne yani? Gidiyor mu? Pes mi etti... İlk defa aşık olduğum kız beni bırakıyor.. Sanırım hayat bundan sonra daha zor olucak. Belki alışırım onsuzluğa. Belki bende aşk acısı çekerim ha? Belli mi olur?

-LARA-

Valizimi toparlarken bi yandanda yanağıma süzülen gözyaşlarını siliyordum.  Buraya gelirken aklıma döneceğim hiç geçmemişti. E napalım Amerika bize göre değilmiş. Hem benim ülkem daha güzel. De.. Ben anca kendimi teselli ediyim ya. Sorun ülke değil. Sorun Doruk. Kalbim acıyor... Dayanamıyorum. Bende istemiyorum herseyi bir anda silip dönmek ama mecburum. Bu yaptığımız şey yanlış. Biz kuzeniz. Üveyde olsa kuze

niz. Hiç insan kuzenine aşık olurmu? Ben oldum. Ama hatamı telafi edicem. Dönüncem. Acımı ondan uzakta çekerim daha iyi.

Valizimi toparladığımda anneme mesaj attım:

-Ben dönüyorum.

1 dk sonra mesaj geldi.

+Aa noldu kovaladılar mı yoksa?? E tabi babanın sülalesi. Beklenir.

Gözlerimi devirdim:

-Saçmalama anne,  soru sorma işte geliyorum. İstemiyosan babamda kalırım.

+Baban mı oldu şimdi?  1 yıl arayıp sormadı... Gel tabi madem gelmek istiyosan.

-Okey uçağım yarın.

+Kızım atlı mı kovalıyor?  Ne bu acele?

-Evet anne atlı kovalıyor.

+İyi tamam bişey demiyorum. Görüşürüz.

-Görüşürüz.

Evet tamam. Sadece 1 isim kaldı.

Doruk 'la konuşmak.  Odasının önüne geldiğimde derin bi nefes aldım. Kapıyı tıklatıp içeri geldim.

Doruk toparlandı. Saçlarını karıştırdı:

"-Aa otursana"

"-Tamamm"

Tam lafa girecektim ki Doruk konuştu:

"-Gidiyomusun" gözlerindeki acıyı görebiliyordum. Ama soğukkanlı olmalıyım.

"-Evet bende biraz konuşuruz diye gelmiştim. "

"-Tabi şey konuşalım"

"-Bak aramızda çok şey geçti,  oysa geleli fazla olmadı. Senden hoşlandığımı düşündüm, hatta seni öptüm. Ama Doruk bu çok yanlış. Ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.  Vee.. O yüzden gitmeye karar verdim. İkimiz için de daha kolay olur."

"-Lara Hayır. Eğer bu yüzden gidiyorsan gitme. Seni zor durumda bırakmam hatta istersen giderim evde. Sen gitme. "

"-Üzgünüm Doruk. Bu en iyi seçenek. Hem ben gitmek istiyorum. "

"-Ha sen istiyosan o ayrı"

"-Evet anlayışın için teşekkür ederim. "

Öyle havadan sudan konuştuk. Sonra beraber yemeğe indik. Yemek sakin geçti. Gökçe abla gideceğimi duymuş. Sanırım Ali amca söyledi. Yemekten sonra onla da biraz konuştuk vedalaştık. Sonra hep beraber film izledik. İyi geçmişti. Son gecem...

Yatağıma yattım. Düşündüm düşündüm. Kararım. Evet. Belki de bir çok şeyi degistirecekti. Olsun.

Bu düşüncelerimin arasında uyuya kaldım.

Sabah uyandığımda yüzümü yıkadım. Üzerimi değiştirdim ve aşağıya indim. Kahvaltı oldukça sessiz geçmişti. Biraz oyalandık ve sonra vedalaştık.  Ben taksiyle havaalanına tek başıma gittim.  Gelmelerini istemiyorum. Check-in yaptım tam uçağa doğru gidecektim ki Doruk'un sesini duydum.

"-Lara!" diye bağırdı.

Koşarak yanıma geldi. Bana sarıldı. Ağlıyordu.

"-Lara gitme lütfen,  sana ihtiyacım var."

"-Gitmem lazım yapma."

"-Lütfen gitme."

Başımı Hayır anlamında sallayıp uzaklaştım. Ağlıyorum hiçbirşeyi umursamadan. Belki çok pişman olacaktım ama.. Gitmem en iyisi.

---------

Evet yb :))) Tüyo vermek istiyorum. Larayla Doruk ayrılmayacak :))