Geçen bölümden aldığım karar sonucunda yine söylüyorum; okumaya başlayan herkes şimdiden oy verebilir mi? Beğenmediğiniz takdirde bölüm sonunda geri çekersiniz :') satır arası yorumları da unutmayın lütfeen!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🥀
Dayanmadan titreyen telefonuma tekrar küfür ederek kendi kendimi birazdan okula yetişeceğimle avutuyordum. Teknik olarak derslere başlayacağım ilk günden üniversite hayatına geç kalıyor oluşum tam bir fiyasko gibi gözükebilirdi ama bir ayinle tekrar diriltilmiş mumyaya benziyor olduğum gerçeği bütün endişemi yıkıp döküyordu. Eh, öğretmenlerden de aynı performansı beklediğim bir gerçekti.
Kanlanan gözlerimi hâlâ tam açamıyor olduğumdan dolayı biraz daha kısarak ekrana baktığımda gördüğüm isim bir yandan bıkkınlıkla solumamı, diğer yandansa kaybettiğime emin olduğum sıcak duyguların vücuduma akın etmesine neden oluyordu ve açıkcası bu durum rahatsız ediciydi.
Gönderen: Noora
"Hey! Nerde kaldın? Fransızca hocası tam bir beladır. Revirde olduğunu söyleyerek, biraz zaman kazandırdım. Umarım üniversiteyi ekmiyorsundur."
4 dakika önce atılan mesajı garip bir şaşkınlıkla okurken, yeniden yazıyor imgesi belirdiğinde adımlarımı hızlandırdım.
"Bu çatlak öğretmeni boş ver de, endişeleniyorum. Akşam bugün geleceğini söylemiştim, bir problem mi var?"
Şaşkınlığım kıdeme atladığında zaten duman altı olan başımı biraz daha ovalayarak yüzümü buruşturmuştum. Neden beni hemen aralarına kabul etmişlerdi ki? Samimi ve sıcak kanlı biri bile değildim! Açıkcası ben daha birkaç gündür tanıdığım biri hakkında hiçbir şeyle ilgilenmezdim. Saçma ve samimiyetsiz bir durumdu bir kere. Ama söz konusu kızlar olduğunda bu tutumun normal olduğunu hissediyordum. Ve bu tamamen anormaldi.
Ben arkadaş canlısı biri değildim ve bu huyumdan memnundum. Anlatamadığım şey buydu zaten; insanlar bu durumdan rahatsız olduğumu düşünüyorlardı ve yanıldıklarını kabullenmiyorlardı.
Gönderilen: Noora
"Endişelenmene gerek yok, birkaç dakikaya orda olurum."
Fazla mı soğuk olduğunu düşünerek mesaja baktığımda zaten geç kaldığım gerçeği kafama dank ettiğinden yollayarak adımlarımı biraz daha hızlandırmıştım.
Gece gözüme bir gram uyku girmemişti ve bunun üstüne devirdiğim birkaç şişe sayesinde sabahleyin sızmıştım. Sonuç olaraksa; teknik olarak derse geldiğim daha ilk günden azarı yiyecektim.
Gözlerimi bir kez daha ovuşturarak okuldan içeriye girdiğimde etrafta bulunan tek tük öğrencileri umursamadan koşar adım kapıya ilerlemiştim. Zaten vasat olan halimi tamamlayan daha vasat haldeki topuzum açılarak saçlarımın dağılmasına neden olduğunda tokayı yere düşmekten son anda kurtararak kendi kendime küfretmiştim.
