Chapter 8
Pinilit Kong mag-enjoy sa huling araw namin dito sa isla. I'm sure hindi na ako makakabalik pa rito. Ang sabi niya ay tuturuan niya akong magmotor ngunit matigas akong tumanggi. Alam ko naman kung papaano magmaneho ng motor, syempre meron ako noon. Iniiwasan ko lang talaga.
"I promised, madali lang naman. You won't get scratch." Pagpupumilit niya. Nainggit lang naman siya doon sa nadaanan naming pares na tinuturuan ang babae paano mag motor,e.
"Blake, I don't need to learn! Its like I have time for that?" Maarte Kong reklamo.
"I'm being sweet!" Marahan niyang saad.
" And Its annoying. Stop it." Umirap ako kahit gustong gusto ko naman magpabebe. Lahat naman ng ginawa niya ay sobrang nakakainlove sa isang babae. Yung pasensya niya sa mga inarte ko ay pambihira. Yung sweetness niya at pagiging gentleman ay lakas makababae. Kung hindi lang palage tumatawag si ma'am Debbie upang ipaalala sa akin kung ano talaga ang purpose ko dito ay malamang bumigay na ako.
Sa huli ay hindi na siya nagpumilit pa. Kung tutuusin ay matulin pa akong magpatakbo sa kanya ng motor. Nakikipagkarera ako sa trapiko araw-araw makarating lang ng tamang oras sa trabaho.
"is this all what you've got?" ang ingat niyang magmaneho, hindi yata ako sanay.
"What?" he is confused.
"You wanna teach me how to do this stuff when you're so slow?" I teased.
"Nag iingat ako." mahinahon niyang sagot.
"I dont think so." Umirap ako.
Hindi ito sumagot. Ngunit hindi nagtagal ay unti-unting bumilis ang takbo ng motor kaya napakapit ako sa kanyang tagiliran.
"that's not enough!...around me... Tighter!." pasigaw niyang sabi.
Hmmm. Magpapasikat na yata.
Ginawa ko ang sinabi niya. Now were running 120. Not bad. Napapikit nang maamoy ang kanyang pabango. My heart hurt a little bit.
Nilibot namin ang isla. Sure ngang maliit lamang ito. Humihinto lamang kami upang kumain o magpapahinga minsan dahil nakapunta na naman kami sa mga spots doon lalo na sa white island. We enjoyed the ride. Ang gaan ng aming tungo sa isa't isa at masaya lang. Natutuwa sa mga lugar na nadadaanan. Malayong-malayo sa magulong syudad na aming kinalakhan at kinasanayan.
Nag aagaw na ang dilim at linawag nang makabalik kami sa Ardent spring. Doon namin piniling manatili for the last days. Nagulat kami pareho nang busy ang mga stuff. May mga balloons at bulaklak ang na nakakalat sa paligid ng spring.
" May selibrasyon yata." komento ko habang binigay ko ang helmet sa kanya.
"Mabuti nalang at ang malayong kwarto ang kinuha ko. I wanna rest for tomorrow. Im sure gusto mo na rin magpahinga." he said.
Isinauli niya ang inarkilang motor at dumeritso na kami sa aming unit.
May isang staff na nakapansin sa pagdating namin kaya nakangiti itong sumalubong sa amin.
"Hi, Sir! Miss!. You are invited to this anniversary celebration. Lahat po na nakacheck in ay free for tonight. Ganoon din sa foods and drinks mamaya. May wet party po after ng short program, sana po magpaunlak kayo." masaya nitong approached sa amin.
Naexcite naman ako sa libring sinasabi niya. Yun talaga ang pinakamasarap sa buhay, ang libre.
"Sure! " I answer without any hesitant.
"thank you Miss!...excuse me po." sabi nito matapos ngitian at tanguan si Blake.
Tumingin ako sa gawi niya at nagtaka bigla dahil hindi ito nakangiti.
