Chapter 21
Simula noong magkita kaming muli, nagambala na ako. Pumapasok nalang siya bigla sa isip ko at natutulala ako. Dati naman ay naiisip ko lamang siya kapag gusto ko siyang isipin ngunit ngayon ay naalala ko parati ang huli naming tagpo at kung paano ang galit niya sa akin nagpakaba ng husto. Nalungkot Ko kung gaano niya ako kinamuhian, Siguro sinumpa na nga niya ako.
That night was terrible of all. Para akong pusa na nakatakas sa lunggang pinagtaguan tapos humalo sa mga tigre at nang mahuli ay kumaripas pabalik sa lungga. I swear I was terrified, parang utak ko na lang ang gumana dahil tumakas na ang kaluluwa ko. Buti na lamang at umuwi na kami at bumalik ng Cebu kinabukasan. Hindi narin naman natuloy ang bidding dahil iniba ang plano noong Casino which is sobrang pabor sa akin at pinagpasalamat ko sa may kapal.
After weeks ay nalungkot kaming lahat sa pinagdaanan ng boss namin. Mr. Rico Uy met an accident. Tatlong araw itong comatose bago naging stable. Richard take over the company but still it sad's us. Mabait ang pamilya Uy sa mga empleyado nila. They were friendly and very generous.
Richard has been so quite and serious. He converse with us but did not joke around like how we knew him kapag napunta siyang opisina dati. He became silent and more responsible. Naintindihan naman namin dahil sa pinagdaanan ng pamilya. The company is stable but Richard did not really look for a new assets or deals. The board remain silent also.
"Aly, reserved me a table for three this lunch. May kikitain ako. At dinner for Emma, please." Sabi niya sa akin pagkatapos kong ibigay ang report na hiningi niya.
"Yes,sir."
I know his favorite restaurant for his clients meeting at ang place for his girlfriend. Kaya tumawag agad ako sa restaurant na yun at nagpareserved. Although hindi ko naman alam kung sino ang kikitain niya roon ay hindi na rin dapat ipilit. May mga pagkakataon talagang ganoon. Hindi niya pinapaalam sa amin ang mga taong katatagpuin niya lalo na at hindi pa siya sigurado sa kalalabasan ng meeting o offers and deals.
Pag-uwi ko ng bahay ay may bisita pala kami.
"Oh! Napadpad ka yata dito?"
Ngumisi ito ng sobrang lapad.
"Aly, ang gwapo ng Anak mo. Mana sa akin." Hambog nitong sabi.
Nakakandong sa kanya si Gavin at nialalaro niya noong minion na laruan. Ngumisi ako at lumapit sa kanila upang makuha si Gavin. Naglikot naman si Gavin ng makita ako.
"Paano naman ito magmamana sayo e ang pangit mo. Wag ka nga. Binababoy mo ang kagwapuhan ng Anak ko." kiNuha ko sa kanya ng tuluyan ang Anak.
"Ang yabang, e kunting paligo lang naman ang lamang baby mo sa akin e." Sumimangot ito.
Ngumuso naman ako.
"O, mapasyal ka?" tanong ko.
"Lumayas yan, kaya nandito. Nakiusap na dito muna tumuloy. E sabi ko kausapin ka." Si nanay iyun at kinuha ang gamit ko saka tinabi.
Nagkamot ito ng batok.
"Ayus ah. Ano na naman ba ang ginawa mo, ha Ronald?" Umupo ako. Third degree cousin ko siya sa mother side. At sobrang sakit sa ulo Kahit noong mga bata pa kami. Para bang walang matino sa utak niya.
Ngumisi lamang ito.
"Naku,naku. Hoy lalaki, tumatanda ka na kaya umayos ka at magtino. Ka lalaki mong tao wala kang Kwenta." Sita ko.
"Aray! Ang sakit naman nyan. Sige na Kaye, Kahit isang buwan lang. Pag-utusan mo ako ng Kahit ano. " Ngumuso ang damuho. Kaye parin ang tawag nito sa akin mula noon pa.
