Chapter 31
BLAKE's POV
Pagkatapos kong papasukin ang brat kong kapatid ay dumeritso na ako sa aking swivel chair.
"Is that your secretary? Really?" She accused.
But then I don't mind her, I replayed our kisses just a while ago. I bit my lower lip and look up the ceiling and imagine. It was so great.
"Hoy! Ano ba?"
Isang throw pillow ang tumama sa aking mukha.
"What?"
Galit na galit na siya na nakapamaywang sa aking harapan.
"Libog na libog ka noh... Mukha nito." Akusa niya.
"Your language, lady! Aly is a decent woman." I angrily burst.
"Desente pala e ikaw tong walanghiya." Tinaasan niya ako ng kilay.
Babaeng ito talaga oh. Why God gave me a sister like her?
She crossed her arms as she crossed her legs upon sitting down the couch.
Sumasakit na naman ang ulo ko sa kakakulitan nito. Kailan ba ito tatanda? Sa pagkakaalam ko magkaedad lang kami pero bakit asal batang kalye siya? Hindi naman nagkulang si mom sa amin ah?
"What are you doing here? Akala ko ba si Darlene ang sadya mo rito?" Masungit kong sagot.
"Syempre kapatid kita, sayo ako mauuna Kahit hindi naman ako welcome. Babakasyon lang ako ng ilang araw, ang damot mo talaga. Nag text ako sayo, hindi mo man lang ako sinundo..." Her rant went on and on.
Ang gulo ng babaeng ito. Ngayon nagpapaawa, mamaya mambubully tapos magkukulit. Ewan. Naalala ko tuloy Fiona. Paano kung hindi siya nawala? Mas kasundo ko siguro iyun. Nasaan na kaya siya, sana buhay pa siya at nasa maayus na kalagayan.
Nilunok ko ang pait sa aking madilim na alaala sa nawalang kapatid. It was the most dark days of our family when Fiona was kidnapped by who knows who. It's been 15 years since that day happened and until now we are still searching for every possible clues we heard for her. Siya ang bunso namin, at hanggang sa nararamdaman pa ni mommy na buhay si Fiona ay hindi kami titigil sa paghahanap. Dad and grand pa paid millions just to find her. Pero isang beses lang may tumawag sa amin para sa ransom at napatay iyun ng mga tao ni Dad, but my sister wasn't found. They conclude na naiwala ng mga kidnapper ang kapatid at nakatakas ito. Pero nasuyod na namin ang mga lugar sa Pilipinas. Wala parin siya.
"So ano yun? Fling-fling lang?" She curiously asked.
Sinamaan ko siya ng tingin.
"Of course not!" Agap ko. Syempre hindi.
I have already made up my mind. I have forgiven her and I'm ready for a new beginning with her. What happened between us was only an introduction of the two world collides. Just like mom and dad, their story was the most beautiful tale. And I want to write another beautiful story to share to our future children.
I smiled. Imagining those cutie little Aly and Blake running around this office, excites me.
"So, ngingiti-ngiti ka nalang dyan na parang baliw?" Iritado niyang sabi.
"Papakilala kita sa kanya, sandali lang." Tumayo ako dahil ayoko ng magpaliwanag pa sa kanya. Ni hindi pa kami nagkausap ni Aly.
"Oh, mukhang seryuso ka nga.... Well!"
Ngumiti na lamang ako. Tumaas ang kilay niya at may sumilay na ngiti sa kanyang labi. At least.
Binalikan ko siya sa kwarto, naabutan ko siyang nakatayo sa may bintana, nakatanaw sa malayo. Malalim ang iniisip nito. Nilapitan ko siya niyakap mula sa kanyang likuran. Nagulat ito.
