-5-

248 15 13
                                    

  ∞

Aptal güneş odamdan içeri giriyordu.

Gece gerçekten geç yatmıştım ve başım deli gibi ağrıyordu.İçkiyi de fazla kaçırmıştım ayrıca bir saate yakın yağmur altında kalmıştım.Elimi başıma götürdüm.Deli gibi yanıyordum.Ateşim vardı ve gerçekten ciddiydi.

Dün gece Okyanus beni evden alacağını söylemişti fakat bu halde dışarı çıkmayı bırakın,yataktan kalkabileceğime bile emin değildim.Sırtımı kaldırmayı denedikçe başımın ağrısı şiddetini arttırıyordu.

"Lanet olsun" Diye söylendikten sonra elimi yastığımın altındaki telefona uzattım.1 mesaj vardı.

UKALA ;

"Saat 1'de seni alacağım,aptal."

HARİKA! MUHTEŞEM!

Yerimden kalkmakla uğraşırken kapım açıldı.Zebani tır çarpmış gibi bir sıfatla bana bakıyordu.

"Hayal ben çok hastayım" Öksürüyordu ve berbat görünüyordu.

"Bende." Dedim. "Yataktan bile kalkamıyorum." 

Gelip yanımdaki mavi koltuğa oturdu.Hala öksürüyordu.

Telefonumu aldım ve Ukalaya mesaj yazmaya başladım,

"Çok hastayım ve yerimden kalkamıyorum."

Mesajımı bekliyormuş gibi beş saniyede cevap verdi.Başta dediğim gibi,bu çocuk harbiden garipti.

UKALA ;

"Gelip görmeden inanacağımı sanmıyorum:)"

Bu çocuk iyi miydi ? Kesinlikle rahatsız ve şizofrendi.

"Saçmalama." Mesajını attığım dakikada halam kapımın önünden sesleniyordu,

"Hayal,bir arkadaşın seni görmeye geldi canım."

Yok artık ! O olamazdı değil mi ? 

"Hastayım hala," Dedim "Yerimden kalkamıyorum."

Kapı açıldı ve içeri beyaz tişörtü -Evet bu soğukta kısa kolluyla geziyordu- , Siyah pantolonuyla bay ukala girdi.Yüzümü saklamak istiyordum çünkü berbat göründüğüme emindim.

Zebaniye doğru kafamı zorlukla çevirdim.Şaşırmış ve aynı zamanda şişmiş gözlerle Okyanusa bakıyordu.Onunda yüzünü saklamak istediğinden emindim.Yorganı kafama kadar çektim.Gülme sesi duydum.Bedenimi parmak uçlarıma kadar sarsan,can yakıcı bir gülüş.Ya ben aptal bir aşıktım ya da o mükemmel derecede güzel gülüyordu.İkinci söylediğimin olmasını umdum.

Sol tarafımdan yatağımın çöktüğünü hissettim,sanırım yatağıma oturmuştu. AMAN TANRIM ! YATAĞIMA OTURDU ! Artık bu yataktan kalkmak istemiyorum hem de hiç,gerçekten.

Yüzümden yorgan hızlı bir şekilde çekildiğinde dudağımı ısırıp gülümsüyordum.Kocaman açtığı gözleriyle bana bakıyordu.Aptal.

Biz bakışırken Zebani konuşmaya başladı,

"Okyanus burada ne işin var ?" Konuşurken bir yandan da öksürüyordu.

"Kızıl Hayalin hasta olduğunu duydum ve onu görmek için geldim ve sanırım sen de hastasın."

"Evet." Diye yanıtlarken iç geçirdi.

"Ben odama gidiyorum." 

Kapıya doğru,köpekli panduflarıyla yürürken arkasından seslendim,"Ecrin" 

KIZIL HAYALHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin