Where is my wings?

#14

Minęły dwa dni od burzliwych narodzin dzieci Lucyfera i Viktorii, ich znajomi i przyjaciele nieposiadali się z radości, jednak był ktoś kto nie mógł tego znieść.
-Pieprzona Viktoria! Ta mała żmija wydała na świat te małe pomioty! Zabije ją i te .... Nienawidzę ich! Lucyfer jest mój! Nie oddam go! Muszę się zastanowić jak zaatakować, muszę ich zgładzić. Ale teraz może być to bardzo trudne, wszyscy pewnie będą pilnować tej szmaty i tych bachorów. Muszę ich obserwować i wyczuć moment w którym zaatakuje. Nie oddam im mojego Pana, on jest mój i tylko mój- Lilith była wściekła, nie mogła pogodzić się z tym, że Viktoria wydała na świat dzieci Lucyfera. Nie znosiła jej, a tym bardziej nie znosiła tych dzieci. Knuła plan jak mogłaby się ich pozbyć i zdobyć względy Lucyfera. Pamiętała czasy gdy Lucyfer każdą chwilę spędzał z nią i chciała żeby znów tak było. Jedyną przeszkodą stojąca na jej drodze była Viktoria i jej dzieci.

*****
W tym samym czasie, mieszkanie Lucyfera:
-Wiec jakie imiona nadacie swoim dzieciom?- zapytała Angel z nieukrywaną radością.
-Hagneia to z greckiego Agnieszka, czysta, bez skazy- powiedział Lucyfer- chciałbym żeby imię naszej córki miało znaczenie i przypominało nam o Grecji, kraju z którego pochodzi moja ukochana Viktoria- mężczyzna spojrzal na ukochana i obdarzył ją szczerym i pełnym radości uśmiechem.
-Dziekuje kochany.... To dla mnie ważne imię, moja mama je nosila- po policzku Viktorii spłynęła łza, która szybko otarła i zapytała- a nasz syn będzie miał na imię Jerzy, z greckiego geos czyli ziemia. Bo ziemia nas połączyła- Lucyfer podszedł do Viktorii, objął ją w pasie i pocałował w czoło.
-Piękne imię, podoba mi się.
-Bardzo piękne imiona dla pięknych dzieci- powiedział Beliar- niechce jednak psuć tej sielanki ale Lucyferze musimy porozmawiać- mężczyźni wyszli z sypialni gdzie wszyscy podziwiali śpiące niemowlęta.
-Lilith zbiera armię demonów, przypuszczam, że chce zaatakować. Nie wiem kiedy ale wiem,że to zrobi. Ona chce zabić Viktorie...