Gördüğüm En Kırgın Kıza,

7

A: Seni ilk defa servis beklerken görmüştüm.

A: Yani aslında ilk o zaman seni fark etmiştim.

A: Sayılmaz ama böyle bil.

A: Merdivenlere oturmuş kollarını bacağına yaslamış ve kafanı da kollarına gömmüştün.

A: Yüzünü görmemiştim.

A: Uykusu gelen biri diye düşünmüştüm.

A: Ondan sonraki gün yine aynı yerdeydin.

A: Bu sefer elindeki ceketi giymeye çalışıyordun.

A: Hava soğuk olmasına rağmen evden ceketini giymeden çıkmıştın.

A: Geç kalıyor herhalde diye düşünmüştüm.

A: Saçların suratını örtüyordu, yüzünü tekrar görmemiştim.

A: Ama servisin camından o kısacık sürede okul formanı görmüştüm.

A: Bizim okulda olduğunu anlamıştım.

A: O an dışarıyla ne kadar bağımsız olduğumu da anlamış oldum.

A: Bilirsin,

A: Yani söylediklerimden bileceğini düşünüyorum,

A: Meraklı biriyim.

A: İnsanları gözlemlemeyi seviyorum ve insan psikolojisi hoşuma gidiyor.

A: Sayısalcıyım ama her neyse.

A: O günden beridir seni inceliyorum.

A: Yani hakkında somut bilgileri bilmiyor olabilirim Vera,

A: Ama seni tanıyorum.

İris: Beni tanıdığın için teşekkür ederim ...

İris: Adını söylemeyecek misin?

A: Gizemli olmak hoşuma gitti.

A: Ve seninki gibi kullanmadığım ikinci bir ismim falan da yok.

A: Göbek adımı söyleyebilirim ama?

İris: Farketmez,

İris: Hitap etsem yeterli.

A: Deniz,

A: Göbek adım Deniz.

İris: Cidden mi?

A: Evet, neden?

İris: Annem adımı Deniz koymak istiyormuş,

İris: Deniz İris.

A: Vera ismini kim koydu?

İris: Babam.

İris: Bana sadece babam Vera der.

İris: O yüzden kimsenin de kullanmasını istemiyorum.

A: Şöyle düşünebilirim o zaman.

A: Sen babana annene olduğundan daha da kırıksın.

A: Doğru düşünüyorum değil mi?

İris: Sanırım,