Ağzımın kuruluğunu gidermeye çalışarak doğrulmaya çalıştım. Uyuyakalmıştım sanırım. Belimde olduğunu fark ettiğim kolları görünce gözlerim kocaman açılmıştı ama gözlerim acıdığından tekrar kısmak zorunda kalmıştım. Hava kararmış içeriden sesler geliyordu. Yine kimsenin aklına gelmemiştim, harika!
"Ladin. Ladin uyan. Çek şu kollarını ahtapot gibi dolamışsın." Ellerimi tekrar ellerine indirip açmaya çalıştım. Öyle tutuyordu ki sanki kaçacaktım.
"Biraz daha uyuyalım. Sonra ağzıma sıçarsın, söz." Kollarını biraz daha sıkıp iyice kendine yanaştırdı beni. Hem acıkmıştım hem susamıştım hem de işemek üzereydim. Nasıl uyuyabilirdim ki?
"Ladin üstüne işeyebilirim. Sen yat kimse girmez zaten odaya. Hem susamışsındır sen de, su getireyim sana ben." deyip tekrar doğrulmaya çalıştım. Sadece çalıştım.
"Ladin eğer kalkmazsan tekrar bağırırım. Ve inan bana hem abim hem de babam evdeyken sağ çıkamazsın."
"Kollarında ölürüm çok mu?"
"Ladin zorlama artık altıma yapacağım."
"Tamam be bir uyutmadın." dedi ve kollarını belimden çekerek diğer tarafa dönüp yatmaya devam etti. Yatağımdan kalkarak kilidi yavaşça çevirip kapıyı açtım ve geri kilitleyip anahtarı cebime koyup mutfağa girdim. Annem mutfak masasında oturmuş bir kaç dosyayı inceliyordu.
"Ne yapıyordun?"
"Uyuyakalmışım." Bir bardak su içip dolaptan çıkardığım malzemelerle iki sandviç hazırlayıp tabağa koydum ve bardağı su doldurup mutfaktan çıktım. Sonra işeyebilirdim, önce yemek yemeliydim. Odama girip ışığı açtım ve kapıyı kilitleyip çalışma masasının üstüne elimdekileri bıraktım. Kaç saattir uyuyordu bu çocuk, kış uykusuna yatmaya falan mı karar vermişti?
"Ladin?"
"Uyuyorum."
"Acıkmadın mı?"
"Acıktım. Yemek mi yaptın?"
"Hayır, sen aç kalmaya devam et." Yere oturup tabağı da önüme bıraktım ve sandviçten bir ısırık aldım. Eğer yemezse ben ikincisini de yiyebilirdim sıkıntı yoktu.
"Cidden acıktım Vera. Bir şeyler getirsen olmaz mı?" Oysa kafasını çevirse getirdiğimi görecekti. Omuz silkip yemeye devam ettim.
"Vera?" Kafasını kaldırıp arkasına baktı ve beni görünce gözlerini kocaman açıp elimdeki sandvice baktı.
"Demek yemek yiyorsun ve bana vermiyorsun Vera?"
"Sessiz ol. Herkes evde. Gel sana da yaptım." Gülümseyerek yataktan inip sırtını yatağa yaslayarak karşıma oturdu.
"Ne güzel evli çiftler gibi olduk."
"Saçmalama salak. Ne evliliği?"
"Götümü elledin namusum artık senin Vera. Ne o? Yoksa beni dul mu bırakacaksın?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gördüğüm En Kırgın Kıza,
القصة القصيرة|~Tamamlandı°| 0541*******: Gördüğüm en kırgın kıza, İris: ? 0541*******: Gizemli bir giriş yapmak istemiştim sadece. 0541*******: Sen gördüğüm en kırgın kızsın.