Gördüğüm En Kırgın Kıza,

21

Karşımda duran aile bireylerime baktım tek tek. Hep bir arada olmazdık, hâlâ hep birlikte değildik ya neyse. Önce anneme sarıldım, pek duygusuz bir andı. Ondan ayrılıp babama yöneldim ama ona sarılmadan ablama ve küçük abime de sarıldım. Küçük dediğime bakmayın aramızda en az 5 yıl vardı.

"Hoşça kalın." diye mırıldandım kısık sesimle. 

Vedaları sevmezdim, tamamen benim yarattığım bir veda ortamını hiç sevmemiştim. Keşke onlara sarılmak için bahanem gitmek olmasaydı. Hepsine son kez teker teker bakıp arkamı döndüm ve bavulumu sürüklemeye başladım. Ladin her şeyi halledeceğini söylemiş ve yanımdan çoktan ayrılmıştı. Son kontrollerden geçip uçağa bindim ve yerimi aramaya başladım. Ladin'i görünce hızla yanına ilerledim ve yanındaki boş yere oturdum. Bence bana iyi yol arkadaşı olurdu.

"İyi misin Vera?"

"Neden olmayayım?"

"Seni az çok tanıyorum Vera. Vedalardan da nefret edersin bence."

"İyiyim." dedim ve kafamı omzuna yasladım. Yastığım olma fikrini kabul etmişti sonuçta.

"O zaman biraz uyu. Tüm gece beşik mi salladın? Gözlerinin haline bak."  Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım. Ama Ladin her daldığımda hareket ederek uyumamı engelliyordu.

"Biraz sabit dursan uyuyacağım Ladin. Hareket etmesene." diye homurdandım kafamla omzuna vurup. 

"Sen beni seviyor musun?" 

"O nasıl soru Ladin?"

"Tamam duygularını dışarı vurmakta güçlük çekiyorsun ama bendeki de kalp yani. Duymadan rahat etmiyor." Kafamı tekrar omzuna yaslayıp gözlerimi kapattım. Nasıl söyleyebilirdim ki?

"Sence?"

"Bence ne?"

"Neyden bahsettiğimi biliyorsun."

"Olabilir ama sen söyle istiyorum."

"Söyleyemiyorum."

"Söylemezsen sana trip bile atarım Vera."

"Tribini ben uyurken at."

"Seni sevmekle hata mı ediyorum acaba ben?" diye homurdanıp kafasını da benim kafamın üstüne yasladı. Son söylediğine sonra kızabilirdim. Önce biraz uyumalıydım.

***
Yayımlamayı unutmuşum lan kimse de hatırlatmıyor pü pü.