Alışmaya Çalışmak

Tekrar Kutu

Hafta sonu her zamankinden hızlı geçmişti. Okulda onu görecektim tabiki ama o yokmuş gini davranmalıydım. Okula her zamankinden daha çökmüş bür şekilde gittiğimde kızlar bir şeyler olduğunu anlamışlardı ama genelde ben anlatana kadar sormazlardı. Okulda kendimi dersi dinlemeye ve dışarı çımamaya zorladım. Öğle tenefüsü yemek almaya gidip döndüğümde sıramda yine aynı kutu vardı. Sinirlenmiştim yani sanırım. Kutuyu alıp onların sınıfına gittim ve çöpe attım. Sinirden çenem kasılmaya başlamıştı. Çenem kasılmaya başladıktan hemen sonra ağlamaya başlardım.Hızla yüzümü kontrol ettim. Hayır ağlamıyordum. Bu bir yandan iyi bri yandanda kötüydü. Ağlamak beni güçsüz göstersede rahatlıyordum. Ama gözümden yaş gelmiyordu. Donmuş gibiydi.Şuan deli gibi ağlayasım vardı içimdeki boşluk artıyordu. Hem her şeyi hissediyor hem de hissetmiyor gibi bir durumdaydım şuan.