Alışmaya Çalışmak

Düşünceler

Camdan dışarı bakıyor o,kocaman masum gözleriyle.Hava soğuk.İnsanlar çıkmıyor artık sokağa fazla.Camı açıyor.Gözlerini kapatıp bir süre rüzgarın yüzüne çarpmasının keyfini çıkarıyor.Çenesi kasılmaya başlayınca camı kapatıp içeri giriyor.Yatağın üstüne kendini sırt üstü bırakıp tavana bakıyor.Ve gün boyu yaşananları gözden geçirip tekrar düşünüyor.Aklı bir noktada takılı kalıyor yine.Her gün olduğu gibi yine kilit noktası olan çocukta."Sahi bugün onu görememiştim dimi" diye düşünüp üzülüyor.Aralarında geçen onca şeye rağmen konuşmasalarda bir şeyler bitmemiş gibi hissediyor du kız.Böyle olmalarının nedeninin kendi olduğunu biliyordu.O hatayı yaptıktan sonra kaç kere özür dilemeye yeltenmişti.Onu gördüğünde yolunu değiştirmese,görmemezlikten gelmese konuşmuştu özür dilemişti çoktan.Bunları düşününce canı sıkıldı kızın.Kafasını dağıtmak için şarkı dinlemezdi asla.Şarkıların onu hatırlattığını anlayınca canı sıkılınca kitap okumaya başlamıştı.Kitap okudu ışığı kapadı ve uykuya dalmak üzere çiçekli yorganını üstüne çekti...