Jak zostałam samobójczynią

#5

Brak akceptacji, nieprawdaż... Dokładnie tak. Kolejny powód, który zniechęcił mnie do życia. To najbliżsi...

Tak bardzo chciałam zostać zauważona, choć jeden raz doceniona przez własnych rodziców, ale niestety... Wszystko co robiłam nie miało dla nich jakiegokolwiek znaczenia. Moje zajęcia dodatkowe, szkoła pływacka, lekcje muzyki oraz tańca. Mój grafik był bardzo napięty, a nawet przepełniony. Nie dawałam sobie rady, wiedziałam o tym, ale... Jak mogłam z tego zrezygnować skoro wszystko to miało dla mnie ogromną wartość? Nie chciałam odpuszczać. Nie chciałam stać się ponownie wcieleniem, od którego tak bardzo chciałam uciec. Od bycia tchórzem, który zostawił drugiego człowieka w potrzebie... Ten ktoś umarł. Przeze mnie. Umarł przez to, że nie potrafiłam nic zrobić. Strach przejął nade mną kontrolę, gdy zobaczyłam nieprzytomnego sąsiada. Umarł...

To przez ten incydent staram się być lepsza. Być kimś więcej niż jestem. Nie być tchórzem, nie uciekać już ani razu. Nie mogę tego zrobić.

Bardziej dobija mnie brak akceptacji moich rodziców w moje działania, czy może brak akceptacji samej siebie?

To już od pani zależy, która odpowiedzieć pójdzie pani bardziej na rękę.