Jak zostałam samobójczynią

#7

Brak akceptacji.

Poczucie winy.

Strach przed facetami.   

Prawdopodobnie wymuszony homoseksualizm.

Brak zrozumienia przez otoczenie... Rodzinę...

Będąc psychologiem już od wielu lat, zawsze zastanawia mnie to dlaczego takie rzeczy spotkają tak młode osoby? Może inaczej... ogólnie ludzi? Dlaczego? Wiem, że życie składa się ze wzlotów i upadków, ale dlaczego niektóre upadki są tak bolesne, że ciężko po nich się podnieść na nogi?

Skończyłam czytać poprzedni wpis o godzinie 23.57. Za trzy minuty zacznę czytać kolejny. Muszę wiedzieć jak jej pomóc. To na pewno jest zawarte w tych notatkach. Na pewno znajdę coś, czego mi nie powiedziała na spotkaniach.

Dziewczyna jest w takim stanie, że nie mogę być pewna czy przyjdzie na kolejną wizytę. Jest jak na swój młody wiek bardzo dojrzałą osobą. Zawsze dotrzymuje słowa, a więc to zbędne myśli.

Kolejne spotkanie mamy wyznaczone po feriach zimowych, za niecałe dwa tygodnie. Przez ten czas będę miała wiele innych pacjentów, ale tylko Kate wzbudziła we mnie fascynację swoją osobą. Jej specyficzny tok myślenia. Jest naprawdę zdolna i ambitna, miła i uprzejma. Można wymienić w jej przypadku mnóstwo dobrych cech.

Godzina 00.01. Przewracam kolejną kartkę w jej pamiętniku i zaczynam czytać kolejny wpis. Boję się go, ale tylko dzięki temu będę w stanie ją lepiej zrozumieć.