The other side of a Cinderella story

De hel

Door het huis liepen mensen paniekerig rond te slepen met stoffen en patronen. Luid klonk de stem van Petronella boven alles uit. "Nee! Kijk uit! Die roze stoffen moeten hierheen!" Gruwella rukte af en toe stoffen uit de handen van de dienstmeisjes om er vervolgens afkeurend naar te kijken. Anastasia en Annabelle stonden kibbelend over een patroon gebogen. "Nee joh die strik staat jou helemaal niet." Klonk Anastasia's stem kattig. Vader stond in de hoek van de kamer beduusd om zich heen te kijken. Ik liep naar Mn vader toe. "Vader, wat is er aan de hand?" Vader keek me opgelucht aan. "Gelukkig, daar ben je. We moeten een jurk voor je vinden om de prins op een knie te krijgen. Gruwella heeft aangeboden om er een voor je te ontwerpen. Hij wordt vast adembenemend en dan wordt je het mooiste meisje van het bal. Net als je moeder." Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Hij wad moeder tenminste niet geheel vergeten. Achter ons klonk de stem van Gruwella. "Kom kind, we moeten een stof vinden die bij je ogen past." Ze liep weg richting de stof. Vader gaf me een duwtje in de rug als aansporing om met haar mee te lopen. Ik slaakte een diepe zucht en volgde Gruwella mee door de kamer. We kwamen aan bij de tientallen stoffen die werden uitgestald. De meest exotische stoffen lagen op tafel. In het midden lag een prachtige fluweel achtige dieprode stof. Ik was op slag verliefd. Gruwella volgde mijn blik en schonk me een mistroostige glimlach. "Och kind toch, je denkt toch niet dat ik zulke mooie stoffen aan jou ga verspillen. Je maakt geen schijn van kans bij de prins. Kijk, deze stof heb ik speciaal voor jou besteld. Het past zo goed bij je ogen." Gruwella hield een grijze wollige stof omhoog. Haar ogen straalde triomfantelijk. Mijn gezicht betrok. Ze deed er alles aan om mijn leven een hel te maken. Boos draaide ik me om. "Vader!" riep ik. Gruwel probeert me te saboteren, ze geeft me alleen maar de lelijkste stof." "Ella!" Streng keek mijn vader me aan. "Hoe durf je! Ze heet Gruwella en ze doet heel erg haar best om je te helpen, want we weten allebei dat jouw keuzes niet bepaald bal waardig zijn. Dus ik verwacht dat jij je gedraagt en iets meer respect toont voor Gruwella, heb je dat goed begrepen." "Maar..." stamelde ik. Maar vader maande me tot stilte. "Ik moet aan t werk, maar ik verwacht dat jij je gedraagt, begrepen?"  Vader dulde geen tegenspraak. Verslagen liep ik naar buiten. Vanaf het moment dat die gruwel hier binnenkwam heeft ze geprobeerd mij het leven zuur te maken, maar zelfs vader was tegen mij. Ik stond er alleen voor. Ik kon beter niet naar dat stomme bal gaan. En waarom zou ik gaan, het is nou niet alsof die prins zo'n geweldig persoon was. Ik plofte neer onder de eerste de beste boom en de tranen overvielen me. Dat mijn vader mij met mijn moeder vergeleek was zo'n goed gevoel geweest. Ik wilde er gewoon voorzorgen dat ik net zoals mijn moeder de mooiste van het bal was. Maar nu voel ik me verder verwijderd van mijn moeder dan ooit. Gruwella was de gemene heks in mijn sprookje. Maar of er voor mij ooit een lang en gelukkig in zit, is nog maar de vraag.