There is only one happiness in this life, to love and be loved.
- George Sand
i'm not in the mood pero naka-oo na ako kay Albie. it's 8:00 in the evening pero yung utak ko lumilipad pa rin sa nangyari kaninang umaga. pinipilit kong ngumiti. 'maging masaya ka naman kahit ngayong gabi lang' sabi ko sa sarili ko. I'm wearing a long skirt with high slit and a white top. With a fake smile on my face bumaba na ako.
The party starts at 7 kaya medyo wild na sila. Nakita ko rin sila Lauren but i'm not in the mood to talk to them. not now. maybe kapag may maihaharap na akong mukha sakanila. well, kaya lang naman talaga ako nandito ay dahil kay Albie. i don't want to dissapoint him.
"hey Nadz!" someone shouted at the crowd. hinahanap ko kung sino 'yon. halos mabali na ang leeg ko kakahanap. Akala ko ba party 'to? bakit may taguan na nagaganap
"Baby" tumayo ang balahibo ko. i know kung kanino boses 'yon. akala ko ba siya ang ang walang mata? bakit parang ako? hindi ko siya makita.
"I'm here baby. I'm here" napadako ang tingin ko sa stage. he's there, standing with a big smile on his face. napanganga ako. what the fuck is he doing there? napatingin ako sa paligid at halos lahat sila nakatingin sa'kin even my friends.
"what are you doing there?" sabi ko sakanya kahit walang boses. he just smiled at me. naguguluhan ako bakit niya ginagawa 'to?
nagkamot muna siya ng ulo bago magsalita ulit "Nadine..." his friends are cheering for him. napailing nalang ako. ano bang kalokohan 'to? "I..."mas lalong lumakas ang hiyawan. "like you" bigla naman nagtayuan ang mga kaibigan niya at nagtatalon habang hawak ang kanilang mga baso. napalingon ako kila Lauren at tinanguan lang nila ako na para bang sinasabi na ako na ang bahala.
nagulat ako. pilit kong pinapasok sa utak ko ang mga sinabi niya. bakit parang ang bilis? nagkakilala lang kami kahapon pero bakit ngayon biglang may gusto na siya sa'kin? is this a joke? paraan nanaman ba nila 'to para saktan ako?
tumalikod ako at tumakbo papalabas. hindi ko kayang manatili sa loob. feeling ko lahat sila ay pinaglalaruan ako. pakiramdam ko ay isa akong laruan na wala nang silbi. i can't stop myself from crying.
"Nadine what's wrong?" please stop. i can't fall for someone who doesn't love me.
"stop" stop hurting me! "please...just stop"
"Nadine..." he called me again. "baby, what's wrong?"
"go away!" sigaw ko sakanya. can't he see? I'm hurting. "i don't want to see you anymore"
"Just tell me what's fucking wrong!" galit na sigaw niya. he's voice cracked. "everything feels so wrong" halos bulong na sabi ko. hindi ba ako napapagod umiyak?
"why... mali ba ang mahalin ka?" mahinang tanong niya " Nadine i love you. dati pa, ako yung nagbibigay ng ice cream sa'yo noon nung umiiyak ka dahil kay Jack. remember Kuya A's Ice cream parlor? my dad owns it. palagi akong nandon kahit ayaw ko. then nakita kita. ang sabi ng tatay ko iniwan ka raw ng jowa mo. simula noon ako na ang nagbibigay ng ice cream mo kahit ni- isang beses hindi mo ako tinignan" napatingin ako sakanya. totoo ba 'yon? siya yung lalaking nagbibigay sa'ki ng ice cream na may kasamang tissue na may mga quotes?
"i finally have the chance to meet you. please give me a chance" nakikiusap na sabi niya. how can i say no? when he's the one who helped me to smile even just for a day?
i smiled at him.
he hugged me and whispered "if loving you was wrong then, i don't want to be right"
i don't want too.
