Empty hearts

empty ♡ 21

After ng mga ilang months na paglabas - labas namin ni James. I don't know but naging extra caring and loving siya or assuming lang ako?. He's clingy too. I don't know if may something between us but, i hope na meron kahit kaunti. Ayokong mag sinungaling. Alam ko sa sarili ko kung ano ang nararamdaman ko. Alam kong nahuhulog na ako.

Kahit pigilan ko pala yung nararamdaman ko wala rin akong magagawa.

I replied "see you" no emojis, no exclamation point. Walang bakas na excited ako. Ayokong ipakita na sobrang attached ako sa isang tao dahil baka iwan ako. Minsan kase yung ibang tao, kapag alam nilang mahal mo sila parang binabalewala ka nalang nila. Feeling nila dahil mahal mo sila, okay lang na saktan ka nila.

I'm going to work then dinner with james later. I'm just wearing a grey sweater and pants.

Mabuti nalang at kaunti lamang ang client ko today.

"Good morning ma'am!" Yassi shouted.

"Good morning too yas!" I kissed her cheek.

"Nading, bakit ka pa pumasok? I can manage naman! Dapat nag pasalon ka nalang! You know..." taas babang kilay na sabi niya.

"Hay nako yassi! Dinner lang yon! Friendly dinner ganon!" Sabay irap ko sakanya. Kinurot naman niya ang tagliran ko. Aba! Sino ba boss dito?

"Ay sus! Sabi mo eh!" Natatawang sabi  niya. Lukaret talaga itong babaeng to.

Pero i'm happy na siya ang napili ni Seph. She's pretty, funny and caring. Bagay na bagay sila. I can imagine kung gaano kakulit ang magiging anak nila kapag nagkataon.

Kami kaya ni James? Ano kaya magiging itsura ng anak namin?

Nasampal ko ang sarili ko. Nadine! Ano bang iniisip mo?!

"Ma'am? Bakit mo sinasampal sarili mo? Okay ka lang?" Napatingin naman ako sakanya. Mukhang naguguluhan ang mukha niya.

"Ah wala wala! Go back to your work" para kang baliw Nadine! Kung nakakabasa lang si yassi ng isip kanina pa yun humahalakhak.

WTH? Hindi ba niya alam na madaming makakakita non? Sobrang pula ko na siguro ngayon.

My phone rang. Napatingin ako sa orasan its 8:24 pm already! Shit! I forgot about the dinner. Ang usapan namin is 8:00 pm dapat nasa restaurant na kami.

"Hello?" I'm shaking. Kinakabahan ako. What if magalit siya? What if ma turn off siya? What should i do?

"Still busy?" He's voice is calm.

"No. I'm sorry! Hindi ko namalayan yung oras! I'm going. Wait for me! Okay?" Nagmamadali akong ayusin ang gamit ko. Shit nakakahiya!

"I'm he-" hindi na niya natapos ang sasabihin niya dahil binaba ko na sa pagmamadali.

I'm running with my heels

"Bye ma'am enjoy!" Pahabol na sigaw ni yassi

When i reached the ground floor tinakbo ko agad ang distansya papunta sa kotse ko at nagmamadaling hanapin ang susi ng kotse ko.

"Ay susi!" Nagulat ako dahil may humawak sa braso ko.

"Hi!" There he is. James with his gorgeous smile.

"H-hello" Nauutal na sabi ko. He smiled.

"Let's go?" He asked and offered his hands.  He grabbed my car keys and opened the passenger seat for me.

"Where's your car?" Nagtatakang tanong ko.

"Restaurant. Nag-jeep lang ako" omg he's so cute!

I'm smiling for the whole night. James is caring and funny. He's my type. I hope it will last.