Periler ilk görüşte aşık olur ve olduklarında bunu hissederler. Eğer aşık olduğu kişi, aynı aşkla kendisine karşılık vermezse, o peri kısa bir süre içerisinde ölür.
Bu perilerin lanetidir. Zamanında güzelliklerinin, güçlerinin ve ölümsüzlüklerinin...
"Arkadaşımın bir Tanrı olduğuna inanamıyorum" Hoseok derinlere dalmış halini bozmadan mırıldandığında gülmüştüm.
Sarı saçlarıma ve mavi gözlerime de alışamamıştı. Ayrıca ten rengim de eski esmerliğinde olmadığı için ikide bir 'hasta mı olacaksın sen' deyip duruyordu.
"Jimin öğrenince deliye dönecek" dediğimde Hoseok sonunda gözlerini gözlerime çevirmişti.
"Jimin biliyor"
"Ne?" nereden öğrenmişti ki? Daha dün sadece elfler benim Tanrı olduğumu öğrenmişti. Bugün oraya kadar yayılmış olması imkansızdı.
"Dün ben uyandıktan sonra Yugyeom ile koşarak Jimin'in yanına gittik ve olan biteni anlattık. İnanabiliyor musun? Çocuk balık olmasına rağmen bir an yüzmeyi unuttu boğuluyordu neredeyse"
Hoseok o anları tekrar yaşıyormuş gibi kahkaha atmaya başladığında, ben dudaklarımı kemirmekle meşguldüm. Kesin öldürecekti beni.
"Taehyung" Namjoon içeri girdiğinde dudaklarımı kemirmeyi bırakıp ona dönmüştüm. Önce bir süre yüzümü incelemiş ve kafasını önüne eğip gülümsemişti.
"Jungkook seni bekliyor"
Sevgilimin adını duyduğum gibi yerimden kalkıp sekerek Namjoon'un yanına gitmiştim. "Öyle mi? Nerede peki?"
Gülümsemesi genişlerken "evinizde" demişti ve kalbimin saniyelik olarak durmasına sebep olmuştu.
"Çok bekletme istersen"
Açık ağzımı kapatıp kızaran yanaklarımı tutmuş ve daha fazla burada dikilmenin yararı olmayacağı için evden çıktığım gibi ormanın merkezine koşmaya başlamıştım.
Kalbim birazdan göreceklerim yüzünden yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.
"İyi eğlenceler Ask."
Babamın sesini duymuştum önce. Edepsizliklerinden hiç vaz geçmiyordu.
"Çok acıyacak bebeğim dikkat et"
Sonra annemin sesi dolmuştu kulaklarıma. Acı benim için sorun değildi. Güçlerim sayesinde vücudumdaki acıyı giderebilirdim.
"Umarım popon yırtılmaz"
ve tabiki son olarak da şımarık kardeşimin sesini duymuştum. Benim de onların izlememesini dilemekten başka yapabileceğim bir şey yoktu.
†
En sonunda ormanın merkezine vardığımda iki ağaç arasındaki devasa ev çekmişti dikkatimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu kadar kısa sürede bu evi nasıl yapabildiğine hayret ediyordum. Heyecandan titreyen bacaklarımı hareket ettirip demir kapıya yönelmiş ve tatlı bir gıcırtıyla açılmasını sağlamıştım.
