Her Pov.Its been six years ng lumipat ako rito sa New york para mag-aral.
My mom insisted that I should go with my tita andi here in New York.
And here I am. I graduated college 4 years ago. Isa nakong sikat na fashion designer dito sa New york.
“Iha.” tita andi called me.
“Yes Tita?”
“Don't you missed your family in philippines? Matagal ka na ring nandito, bisitahin mo naman sila.”
“Of course I missed them, hindi ko lang maiwan itong trabaho ko. Sobrang hectic ng sched ko ngayon tita.” sabi ko at hinilot ang sentido ko.
“Ako na bahala dito sa trabaho mo, you need rest and you need to go home. okay?”
Mami-miss ko naman talaga ang pamilya ko, may iniiwasan lang talaga akong tao sa pinas and Tita andi didn't know about that.
Ang alam lang niya ay sumama ako sa kaniya para mag-aral dito pero may iba pa'kong dahilan.
Yung dahilan na yun ang dahilan kung bakit pinipilit ako ni mama sumama sa kanya.
—
“Be safe okay? Call me kapag nakarating ka na sa pinas.” she said gave me my bags and passport.“Okay, ingat ka dito. Bye.”
Nang makarating ako sa pilipinas ay agad kong tinawagan si Tita at sinabing safe akong nakauwi.
Hinahagilap ko kung nasaan sina mama ng bigla akong may nakabangga.
“Aw—”
“Oh, I'm sorry miss. Hindi ko sinasadya.”
“No, its okay.” sabi ko at pinagpagan ang damit ko.
Nang pag-angat ko ng aking tingin ay nagulat ako.
Nagulat din siya ng makilala ako.
“Jam! Ikaw pala yan!” sabi niya at niyakap ako ng mahigpit.
“Yeah. Uhh.. pwede ka ng bumitaw. Its too tight.”
“S-sorry, namiss lang kasi kita.” sabi nito.
Tumango lamang ako.
“I gotta go, Timo. I have to find my mom.”
“S-sige.”
—
Narinig kong may kumakatok sa pintuan ng kwarto at binuksan iyon.“Anak, may bisita ka. Bumaba kana.”
“Sige, ma.”
Pagkababa ko palang, mula sa hagdan nakikita ko na kung sinong bwisita ko.
“Hi, jam.” tumayo ito at binati ako.
“Have a seat, Timo.” sabi ko at umupo sa kabilang sofa.
“So, what do you want?”
“Can we talk? About us.”
I sighed.
“Yeah, we really need this.”
Hinawakan nito ang kamay ko at agad ko ding inalis.
“I'm sorry. Alam kong ang dami kong kasalanan sa'yo, pero sana hinayaan mo muna akong magpaliwanag tungkol sa'min ng bestfriend mo”.
Ngumisi ako.
“Ex-bestfriend.” pagtatama ko rito.
“How is she anyway? Did she fell asleep peacefully while me crying everynight?”
“J-jam.”
“I heard you're getting married. Congrats to the both of you and please wag niyo kong i-invite sa kasal niyo dahil baka hindi ko matantya pagmumukha ng ahas mong fiancé.”
Pagkasabi ko nun ay umalis ako at pumunta sa kwarto.
Dun na rin tumulo ang pinipigilan kong luha.
All these years I still love him, it still hurts. The man I love is getting married to my snake ex-bestfriend.