Bir süre sonra Savaş yanıma gelmişti
"Hey ufaklık, misafirin var ama yemek yok"
"Ne..? "
"Acıktım diyorum, yemek yok mu..?"
"Ha.. şey evet var. Nermin abla hazırlamıştı birşeyler bende yemedim beraber yeriz diye düşünmüştüm yani işte öyle..."
"Beraber mi yiyecez şimdi..?"
Diyerek şaşırmış gibi yapıp gülümsedi, sanki hayatında hiç arkadaşlarıyla yemek yemedi bu deli..
"Hey neden gülüyorsun ki, altı üstü beraber yiyelim dedik"
"Tamam ufaklık, sende hemen sinirleniyorsun bu kadar asabi olma çok çirkin oluyorsun.."
" Çirkin ha, gösterecem ben sana çirkini..her neyse bay ukalaa, ben yemekleri koyuyorum sende buzdolabından soğuk birşeyler çıkar"
"Misafir benim hazırlayıp önüme koysana işte "
"Oldu, başka emrin var mı..? Ayaklara masaj falan.."
Gülümseyerek, "aslında fena olmazdı hani.."
Bu çocuk beni sinir etmekten asla vazgeçmiyecek bu küstah tavırlar nerden geliyor acaba merak etmiştim...
"Şimdi tokatı yapıştıracam sana"
"Oo..oo sakin ufaklık, sustum"
Diyerek elleriyle tuhaf hareketler yapıp daha sonra bana yardım etmişti. Yemeğimizi yedikten sonra TV izlemek için, salona yönelmiştik.
Savaş evin içinde dolanıp duruyordu, bense ona bakıp başımı sallıyordum, hiç yerinde oturmuyordu sürekli geziniyordu, dayanamayıp..
" Sen niye oturamıyorsun acaba bii yerinde durmuyorsun ha, yeter artık otur" diye bağırmıştım.
"Ufaklık sıkıldım napayım"
Başımı sallayıp "Allah'ım" diye mırıldanıyordum ki... Birden Savaşı'ın bağırması ile oturduğum yerden sıçramıştım..
"Hey hey, inanamıyorum ufaklık ya, konsol oyunların mı var ..? "
"Şe.. şey evet ne oldu ki..?"
"Sen nasıl bir kızsın ki bu tür oyunlar oynuyorsun ha"
" Neden ki, ben oynayamam mı..?"
"Yo.. oynarsın da.."
"Da... Ney yani ne..?"
"Diğer kızlar gibi alışveriş vb. Şeyler yapan biri sanırken, sen burda konsol oynuyorsun ha"
Bu çocuk beni ne sanıyordu ki, ne yani kızlar oynayamaz mıydı..? Tamam çok aşırı alışveriş yapmam veya başka şeyler ama evde sıkılınca napayım bende oynuyordum ama tabi Savaş gibi biri beni diğer kızlarla kıyaslardı... Gözlerimi kısıp cevap vermiştim.
" Bana bak bana bay ukala sen motorunla tozu dumana kata bilirsin ama gel bende şimdi burda sana tozu dumanı yutturayım.. var mısın bi el oynamaya.." diyerek Savaş'a nisbet yapıp meydan okumuştum. Birden gözleri kocaman açılmıştı ve...
"Hadi bakalım ufaklık oynayalım, hıh bana meydan okumamalıydın."
Ve başlamıştık oyunu oynamaya... Bir süre sonra kazanan ben olmuştum ve Savaş küçük bir çocuk gibi mızmızlanmaya başlamıştı...
"Hey, ama bu haksızlık kaç eldir sen kazanıyorsun nasıl oluyor bu şimdi ben bir kıza mı yenildim"
" Ne olmuş yani, bay ukala çocuk gibi zırlama"
"Seni var.."
Cümlesini tamamlamamıştı, Elini kaldırıp bana vuracaktı ki, dişlerimi sıkarak.
"Ne o ha, bana mı vuracan yoksa..?"
Eli havada kalmıştı bir süre, gülümsüyerek
"Yo..yok ya ne vurması esneme geldide öyle yani"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayallerin Peşinde
Teen Fiction*YILDIZLARA DOKUNMAK O KADAR DA ZOR OLMASA GEREK ?YA DA GERÇEKTEN ZOR OLDUĞU İÇİN Mİ BÖYLESİNE GÜZEL ???* Nereye kadar devam edecekti bu yalanlar...? Sevdiklerinin ihaneti ve yalanları dört bir yanını sarmıştı... Peki ya saklı kalan sırlar..?? Ortay...
