Hayallerin Peşinde

3.Bölüm Hatırlamak mı ? Unutmak mı ?

Uyku uyuyamaz olmuştum artık, düşünüp duruyordum sürekli Savaşın gülümsemesi bana birini hatırlatmıştı, ama kimdi bilmiyordum.
"Kimdi o adam kim olabilir ki" diye kendi kendimle konuştum...
Birden telefonum çaldı Naz benimle görüntülü sohbet etmek için aramıştı, telefonu açar açmaz.
" Toprak napıyosun"
" Hiç öylesine uykum kaçtı, bende hava almak için " diye sözümü tamamladı...
" Yine odanın balkonundasın değil mi?"
"Evet "
" Ne zaman canın sıkkın ya da moralin bozuk olsa orda oturursun sen, canım benim ne oldu"
" Hiçç... Bişey hatırladım gibi oldu ama bilmiyorum "
" Ne hatırladın ki"
"Savaş bana gülümseyince birini hatırlattı o an"
" Dur dur bir dakika Savaş ne alaka, siz kavga edip duruyordunuz iki günde ne oldu"
Diyen Naz'a bişey diyemez oldum. Meraklı gözlerini ekrana dikmiş ona cevap vermemi bekliyordu...
"Ya..Şey aslında bugün benimle artık kavga etmek istemediğini arkadaş olmak istediğini söyledi" dedim, gözlerimi kaçırarak, Naz'ın bağırması ile irkindim...
" Ne..Ne... Doğru mu bu..?"
" Evet, bende tamam dedim"
" İnanamıyorum Toprak şimdi onunla arkadaş oldunuz ha"
" Evet dedim ya, kızım"
" Tamam tamam knka" diyerek güldü bir süre...
Naz ile konuşunca bütün düşünce ve sitresim gitmişti sanki , zamanın geçtiğini bile fark etmemiştik ikimizde... " Saat 01.00 olmuş Naz artık uyusak"
" Ooo... O kadar olmuş mu ya, saatin hiç farkında değilim."
" İyi geceler Naz"
"İyi geceler Meleğim" dedikten sonra telefonları kapatık, Naz bana her zaman Meleğim diye hitap ederdi, buda benim hoşuma giderdi her zaman, yatağıma uzandıktan sonra gözlerimi kapatmamla uykuya dalmıştım....

###

Telefonum çalması ile gözlerimi açmam bir olmuştu...
Sabah sabah kim arıyor beni diye ala uykulu, gözlerimin biri açık biri kapalı şekilde telefona baktım ve yabancı numaraydı bu yüzden, telefonu yüzüne kapattım ama o ısrarla beni aramaya devam etti... Kimdi bu sabah sabah beni arıyordu böyle ısrarla
Sinirli şekilde, pes ederek telefonu açtım...
" Ne var nee..? Kimsiniz siz, sabah sabah canın dayak yemek  istedi galiba.."
" Hayır ben karnımı doyurdum fazlasıyla " dalga geçiyordu resmen benimle kimdi ki bu
" İyi afiyet olsun " diye bağırdım, tam telefonu yüzüne kapatacakken
" Hey hadi seni evin önünde bekliyorum"
" Ne..? Ne demek evin önünde bekliyorum kimsin sen ya."
" Kim olduğumu merak ediyorsan aşağı in gör"
" Of of kim olduğunu bile demiyorsun kapatıyorum"
"Dur dur kapatma benim ya Savaş"
" Ne.! savaş mı ? Nerde buldun telefonunu kim verdi"
" Ben istersem bulurum. Bir kuştan aldım işte "
"Seni de o kuşu da boğarım, hem sen niye beni sabahın köründe uyandırıyorsun dövecem seni"
"Gel işte aşağıya döversin diyorum ama hala oyalanıyorsun. Kalk o yatağından"
"Şimdi de emir mi veriyorsunuz Ukala bey, daha hazır değilim zaman alır giyinmem."
" Ooo.. tamam birşey demiyorum. Hadi hazırlan gel ben seni bekliyorum."
"İyi bekle o zaman"
Diye onu bekletmiştim bir süre, aslında gider beklemez diye düşünmüştüm ama yanılmışım galiba..
" Aman Allah'ım bu çocuk cidden deli beni mi bekledi şimdi bu " diye mırıldandım.
Kulaklığı mı takıp en sevdiğim müziği açmıştım *the night we met* bu şarkıyı çok seviyordum... Tam bisikletime binecektim ki... Savaş yanıma gelip
" Hey küçük hanım nereye bensiz" diyerek bağırmıştı arkamdan, bense onun beni beklediğini görmemiş gibi numara yapmıştım
" Aaa... Şey sen burda mıydın ben seni görmedim de
" Yalancı seni"
" Hayır hayır ya ne yalanı " sanki sözlerim inandırıcı gelmemişti ona, hafif bir tebessümle...
" Hey ufaklık kandırma beni artık"
" Ne ufaklık mı..? Biz aynı yaştayz nasıl bana ufaklık dersin sen "
" Tamam ama biraz ufaksın ya o yüzden dedim, bence bu lakap sana çok yakıştı"
" Hey " diye sinirlenmiştim ve dayanayıp koluna yumruk atmıştım...
" Oha ufaklık çok acıttın kolumu"
"Benle uğraşırsan daha kötüsü gelir başına"
" Bak sen" diye sanki dalga geçer gibi gülümsedi...
Sinir olmuştum o an dövmek istedim onu...
" Hem sen bana ukala diye lakap taktın ufaklık ben sana kızdım mı..?
Hayır, peki sen neden kızıyorsun bana " dedi gözlerime bakarak...