Hayallerin Peşinde

6.Bölüm Mecburum

Dün neler olduğunu tam hatırlamıyordum beni odama kim getirmişti.. başım çok ağrıyordu, ellerimi başıma götürüp ovuşturuyordum ki kafamı çevirince gece lambanın yanında duran küçük notu görmüştüm. Savaş'dandı...

"Hey ufaklık dün çok kötüydün, bir daha öyle görmek istemiyorum seni, kendine dikkat etmelisin.. bu arada uykunda bile benimle nasıl kavga ediyorsun anlamış değilim..."

Ne..? Nasıl yani beni odama savaş mı..? Getirdi olamaz bu, ukala birde uyurken beni seyretmiş, ben uykumda konuşuyor muydum..? Diye mırıldandım...
Yataktan kalkıp duş alıp giyinmiştim. Koca bir hafta sonu geçmişti ama Naz beni hiç aramamıştı, telefonu kapalıydı sürekli bugün onunla konuşmalıydım, ondan istediği mi yapmış mıydı..? Acaba... Onları rezil edecektim. Sadece biraz daha zamanı vardı ve bana Naz ve Deniz yardım edecekti...

###

Bugün bay ukala ortada yoktu, acaba neredeydi.. bisikletime binip okula gitmiştim... Bir süre sonra okula gelmiştim ortalıkta hala yoktu bay ukala, neden onu düşünüyorsam banane gelmediyse yani diye içimden geçirdim... Sınıfa doğru giderken Naz'ı gördüm, tam onun yanına gidicekken karşıdan Sude geliyordu.. elimi kaldırıp burdayım gelsene diye Sude'ye selam vermiştim..Naz kendi üstüne alınmıştı, gözlerimi kocaman açıp, kaşlarımı kaldırarak "gelme gelme " diye hareket yapıyordum... Anlamamıştı ki bende hemen orda "Sude hadisene"diye bağırmıştım...

" Kime kaş göz yapıyorsun Toprak sen böyle.."

"Hiç, hiç kimseye öylesine.."

"Bende Naz'a yapıyorsun sanmıştım.."

"Hı..hıh.. ona mı..? Neden yapayım olanlardan sonra onunla konuşmuyorum biliyorsun.. hadi gidelim burdan.."

"Tamam tatlım, Naz sende sınıfa gelirsin.."
Sinirimi bozuyordu bu Sude dayanamıyordum artık, hangi yüzle.. İçimden "neyse sırası gelecekti onada" diye geçirdim..

Sude beni kolumdan tutup kantine götürmüştü... Can, Deniz'le birlikte oturmuş bilek güreşi yapıyorlardı.
Hiç bıkmaz mı bunlar, ikisi hep bilek güreşi yapıp kaybeden tost ısmarlardı... Bazen Can bazense Deniz kaybederdi... Sude ve ben yanlarına oturduk, ikisi de kendilerini hiç bozmadan...
"Oo, kızlar gelin oturun Can'ı nasıl yenecem izleyin... Haha.." diyerek kahkaha atmıştı.

"Sana gösterecem şimdi kaybeden sen olunca zırlama yine şansım bugün yanımda.." diyerek sırıtmıştı.
Benim hep ona uğur getirdiğimi söylerdi, ama ben inanmazdım böyle şeylere aslında,  bazen öyle bi davranıyor ki sevdiğim adam olduğunu düşünüyorum, bazense benden uzaklaştığını hissediyorum...
Ben hiç yanılmazdım hislerimde, son üç aydır benden uzaklaştığının farkındayım ama bunun nedeni ne olabilir diye de düşünmüyor değildim... Çok değişmişti hareketleri, sözleri, bakışları hepsi... Bana eskisi gibi bakmıyordu artık o gözler farkındaydım, sevdiğim adam yok olmuştu sanki gözlerimin önünde, her zaman hatalarını görmezden gelirdim sırf sevdiğim için, belki de artık ona şans vermemeliydim.Hatalarını yüzüne vurmalıydım.

Düşünceler içinde kaybolmuştum bi an..

Kolumdan tutup beni sarsmıştı Sude
" Hey Toprak nereye daldın baksana Can kazandı..."

"Ne..? Ha.. şey öyle mi..?"

"Sevgilim sen hep yanımda ol, ben hep kazanırım.." demişti Can, hafif tebessümle gülmüştüm. Birden bir ses geldi.