Salgın

Bölüm 7

Aşağı düşerken elime levyemi aldım. Anıl'ın elinde ise sporcuların kullandığı türden bir kılıç vardı. Sert bir düşüş olmuştu. İkimizin de canı acıyordu,ama buna direnmeliydik. Yoksa az olan kurtulma ihtimalimiz,daha da azalırdı. Gördüğümüz her et yiyicinin kafasını parçalıyorduk. Buna devam etsek bile en fazla 5 dakika daha dayanabilirdik. O sırada gelen cam sesiyle irkildik. Baktığımızda ise alışveriş merkezinin cam tavanının kırılmış olduğunu, iki kişinin bize doğru geldiğini gördük. Bellerine bağlı iplerle hızla iniyorlardı. Biraz yaklaşınca ipleri bize atıp "Tutunun!" diye bağırdılar ve dediklerini yaptık. Düşüş yüzünden zaten mahvolmuş kollarımız, daha da çok acımaya başlamıştı. Birden aklıma İzel geldi. "Bekleyin! İkinci katta biri daha var!" dedim. Onlar ise "Üzgünüm! Gitmemiz lazım!" diye cevap verince "Sizinle geleceğimizi kim söyledi?" dedim. En üst katta bizimle beraber durup bize bir harita ve telsiz verdiler. "Eğer fikrinizi değiştirirseniz, Kıbrıs'ta bir kampımız var. Orada ölüp geri gelen insanlardan hiç yok. Ayrıca elektrik ve su kaynağımız da var. Telsizler her zaman dinleniyor. Gelmek için telsizi açsanız yeterli.Helikopterlerimiz sizi bulacaktır." dedi ve gittiler...

Alt kata İzel'in yanına indik. Olanlardan çok korkmuştu. "O adamları görünce beni bırakıp gidersiniz sanmıştım." dedi. Ona asla böyle bir şey olmayacağını söyledim ve Anıl'a dönüp "Evet,nereden başlıyorsun?" dedim ve güldüm. "Aslında ilk günden beri buradayım." dedi. "Annem ve babam ile birlikte..." Gözünden yaşlar geliyordu, "Onlar..." dedi ve o devamını getirmeden "Bu kadarı yeterli. Annen ve baban için üzgünüm..." dedim. "Eren'i hatırlıyor musun?" diye sordum. "Üçümüzün birlikte yaptığı her şeyi hatırlıyorum." dedi. Duygulanmıştım. Eski günler aklıma geliyordu. Eren'le ilkokulda ilk tanıştığımız zamandan beri Eren hep hayatımın bir yerindeydi. Son iki yıldır birlikte yaşıyorduk zaten. Anıl "Eren'e ne oldu peki?" diye sordu. Ona baktım,ama bir türlü söyleyemiyordum. Kabullenemiyordum, insanın en sevdiklerinin hep yanında,etrafta bir yerde  olması gerekmez miydi? Çevreme baktım,Eren yoktu. Nefes alışverişim hızlanmıştı. Kalbimin hızla attığını hissedebiliyordum. Sonrasında ise gözlerim karardı...