Bölüm 9

325 17 2
                                    

Ne yapacağımızı şaşırmıştık. Üstelik merdivenleri kapatmak için kullandığımız eşyaları aşağıya atmaya çoktan başlamışlardı. Kulağımıza düşüp parçalanan eşyaların sesleri geliyordu. Çok hızlı düşünmeliydim. Eğer onlara saldırırsak büyük ihtimalle ölürdük. Bu durumda kaçmalıydık,ama nasıl...

Sesler giderek yaklaşırken aklıma bir fikir geldi. Burada fazlasıyla yatak ve çarşaf vardı. 3 çarşafı birbirine bağladık ve en sonuncuyu da bir yatağa bağladık. Sırayla inecektik. İlk önce İzel indi,daha sonra da Anıl. Herkesin çantasında 3 silah vardı ama ses çıkarmamak için elimize bulduğumuz kılıçları almıştık. Ben de aşağıya indiğimde eşya sesleri kesilmişti. Anıl arabayı çalıştırırken İzel indiği yerde bekliyordu. Birden elimdeki ipin gerildiğini hissettim. Birisi beni yukarıya çekmeye çalışıyordu! Ama hayır, bunu yapamayacaktı. İpi daha da sıkı tutup sertçe çekmeye başladım. Yukarıdaki kişiyi yatakla beraber aşağıya çekecektim. Bunu anlamış olmalı ki, "Buraya gelin,onları buldum! Aşağıdalar!" diye bağırdı. O bunları söylediği anda kendi kendime "Ya şimdi onu aşağıya çekeceğim,ya da beni öldürecek." dedim. İpi asla bırakmayacaktım. Ve olan oldu...

Aşağıya düşen kişi 20li yaşlarda bir erkekti. Benim yaşlarımda olan biri. Evet,artık katil de olmuştum. Bir insan öldürmüştüm derken İzel'e baktım. Yatağın altında durmuş,yukarı doğru bakıyordu. Ona seslendim ama bana bakmadı bile. Sanki kaskatı kesilmişti. Onu çekmek için koşuyordum ki iki güçlü el beni geriye doğru çekti. İki kişi öldürmüştüm! Üstelik bir tanesi bana saldıranlardan değil, yakın zamanda güvendiğim iki insandan biriydi. Belki de onu kurtarabilirdim. O bir çift el olmasaydı,İzel o koca yatağın altında ölmemiş olabilirdi. Yere bıraktığım kılıcımı aldım ve o bir çift elin sahibine saldırdım. Sonra durdum. Güvendiğim iki kişiden biri de karşımdaydı. Tek kelime etmeden arabanın kasasına bindim. Anıl nereye götürürse götürsün,sadece oturup düşünmek istiyordum...

SalgınHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin