Το μυστικό της Εσμεράλδας

Ο αγνωστος

Η Μαρία πηγε να βγαλει μια δυνατη κραυγη βοηθειας με το που ενιωσε τα χερια να την τραβανε. Δεν προλαβε ομως. Το ενα χερι του ανθρωπου που την κρατουσε της εκλεισε το στομα λεγοντας της :
"Σςς! Αν δεν φωναξεις τα πραγματα θα ειναι καλυτερα και για τους δυο μας."

"(Με απειλει?)" σκέφτηκε η νεαρη κοπελα. Τοτε οι προσπαθειες της να ελευθερωσει το σωμα της απ'την σφικτη αγκαλια του εγιναν πιο δυνατες. Καμια απο αυτες δεν πετυχε ομως. Ο ανδρας που την κρατουσε ηταν ολοφανερα πιο δυνατος απο εκεινη.

Τη ναρκωσε για λιγο ωστε να σταματησει και επειτα την εδεσε σε μια καρεκλα της κουζινας. Δεκαπεντε λεπτα αργοτερα η Μαρια ξυπνησε και τον ειδε να περιφερεται στο σπιτι κοιταζοντας διακριτικα τον δρομο απο ολα τα παραθυρα.

"Μα τι...εγινε?"ειπε η Μαρια"ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΔΕΜΕΝΗ?!?!" τον ρωτησε εξαγριωμενη.

"Ηρεμα,το φαρμακο δεν εχει χασει τη δραση του ακομα." της απαντησε με ψυχραιμια ο αγνωστος."Δεν περιμενα να συνελθεις τοσο νωρις.. Μονο δεκαπεντε λεπτα ησουν εκτος."

"Μα τι μου εκανες? ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΒΙΑΣΕΙ?!"

Ο ξενος στριφογυρισε τα ματια του ειρωνικα και επειτα της απαντησε "Οχι.." "Τοτε θα με βιασεις τωρα?Αχ θεε με βοηθα με!"
"Για ονομα πια! Δεν ειμαι βιαστης!"της ειπε τωρα πια εκνευρισμενος. " Τοτε τι εισαι περαστικος και ειπες να ερθεις για καφε?"τον ειρωνευτηκε η Μαρια. "Μπορεις απλα να σκασεις για λιγο? Νομιζω πως κατευθυνοντε προς το στενο."της ειπε.

"Ποιοι?" τον ρωτησε."Αυτό δεν σε αφορά. Αμα θελεις να περασεις ζωντανη τη νυχτα απλως σκασε!"

Η Μαρια σταματησε για λιγο να μιλαει οπως την διεταξε ο αγνωστος που ειχε εισβαλει στο σπιτι της και αφου σκεφτηκε για λιγακι του ειπε "Απο τους μπατσους κρυβεσαι?"

"Οχι." της απαντησε.
"Αα γιατι απ'οτι ξερω οι μπατσοι κυνηγανε μελη συμμοριας στη γειτονια. Πιθανοτατα ενα απο αυτα εισαι και εσυ...Μηπως αν φωναζα: ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΨΑΧΝΕΤΕ ΕΙΝ--"
Ο ανδρας την αρπαξε και της εκλεισε το στομα.
"Σκασε βρε ηλιθια!"
"Γιατι επειδη θα σε βρουν οι μπατσοι?"
"Οχι αλλα γιατι αυτοι ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ οι μπατσοι!"