Το μυστικό της Εσμεράλδας

Η νυχτα στο δωματιο του Αρη

Μαρια:
Για μια ωρα ειμασταν εκει μεχρι να σιγουρευτει ο Αρης πως μπορουσα να φτασω το δεκα. Με ξεπατωσε σημερα. Το οπλο ηθελε πολυ δυναμη στη σκανδαλη και τα δαχτυλα μου πονανε αφανταστα. Τι εμπειρια...Δεν μπορω να πω πως ξεκινησε με ν καλυτερο τροπο. Το ποσο με τρομαξε ο Αρης δεν περιγραφεται. Ακομα φοβαμαι,δεν μπορω να του χω πληρη εμπιστοσυνη και ας με εχει βοηθισει. Τελος παντων. Τελος καλο ολα καλα.

Γυρισαμε αργα σπιτι επειδη ειχαμε παει σε ενα ταβερνακι να φαμε. Ειμασταν και οι δυο νηστικοι ολη μερα και στο σπιτι των Λυκων δεν υπηρχε φαγητο. Η ωρα ηταν 11 μολις φτασαμε. Μπηκαμε σπιτι και ανεβηκαμε τις σκαλες. Του Αρη του φαινοταν παραξενο που μπηκα στο δωματιο μαζι του.

"Αα ναι. Θα κοιμηθεις και εσυ απόψε εδώ..." ειπε ο Αρης. Ειχε ενα περιεργο υφος. Μια αναμειξη απογοητευσης αλλα και χαρας.
"Σωστα...εκτος και αν δεν θες. Ακομα υπαρχει το ραντζο στο δωματιο του Παντελη και του Νικου." του απαντησε η Μαρια ειρωνικα.
"Θα αστιευεσαι. Αυτοι πιστευουν πως εισαι η κοπελα μου. Αμα καταλαβουν το αντιθετο τοτε θα αρχισουν να σου την πεφτουν ολοι τους. Ξερεις,δεν βλεπουν ωραιες κοπελες καθε μερα." της εξηγισε ο Αρης.
Η Μαρια κολακευτηκε απο το κομπλιμεντο του. "Καλα λοιπον. Θα κοιμηθω εδω." του ειπε."Παω να αλλαξω στο μπανιο." συμπληρωσε.

Λιγα λεπτακια αργοτερα η Μαρία γύρισε φορωντας τις πιτζαμες της. Προς μεγαλη της εκπληξη ο Αρης καθοταν στο κρεβατι και εβλεπε κατι στο κινητό του.
"Τι κανεις εκει?" τον ρωτησε.
"Καθομαι στο κρεβατι μου." της απαντησε
"Θα κοιμηθεις?"
"Ναι τωρα σε λιγο."
"Και εγω που θα κοιμηθώ??"
"Εδω διπλα μου. Ειναι διπλο το κρεβατι ξερεις."
"ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ..."
"(Το περίμενα...) ...τότε βολεψου στον καναπε..."
"Χαχα γελασαμε. Εσυ αρνηθηκες να παω στο ραντζο το πρωι. Τωρα πρεπει να μου παραχωρισεις το δικαιωμα που εχω στο δωματιο σου."
"Αα ναι? Και ποιο ειναι αυτο μικρη δικηγορινα?"
"Το κρεβατι σου."
"Το μισο κρεβατι δεν σου κανει?"
"Οχι με σενα διπλα μου..."