¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Ειναι ολα αληθεια. Τωρα πρεπει να βρουμε τη μητερα σου. Ειναι η μονη που μπορει σε ξεμπλεξει." "Σε αυτήν παμε τωρα?" "Οχι. Τωρα παμε εκει που συγκεντρωνεται η συμμορια. Ο πατερας μου θα σου πει που ειναι η μανα σου και θα παμε να την βρουμε." "Ενταξει"
Αν και την ειχε πεισει,η Μαρια ακομα δεν ηθελε να τα πιστεψει ολα αυτα. Η ζωη της ποτε δεν ειχε ενταση. Μετα τον "θανατο" της μανας της περασε πολυ ηρεμα την υπολοιπη εφηβια της. Τωρα ηταν απλα μια φοιτητρια που μεσα σε ενα βραδυ ειχε μαθει τοσα πολλα και ειχε σκοτωσει εναν ανθρωπο.
Σταματησε να του μιλαει για λιγο. Ηθελε να ηρεμισει. Δεν μπορουσε ομως. Ηταν ακομα με τις πιτζαμες και κρυωνε πολυ. Ειχε κουκλουριαστει στο καθισμα του συνοδηγου και παρατηρουσε το δρομο τουρτουριζοντας. Ο Αρης δεν τις εδινε σημασια. "(Κρυο ειναι μωρε. Θα το αντεξει.)" σκεφτοταν απο μεσα του καθως οδηγουσε.Συντομα ομως το τουρτουρισμα της αποκτουσε μεγαλυτερη ενταση και δεν μπορουσε απλα να αδιαφορει.Εβγαλε το μπουφαν του και την τυλιξε με αυτο για να ειναι ζεστη και να σταματησει να τουρτουριζει. "Σε ευχαριστω." "Τιποτα. Το εκανα μονο για να σταματησεις επειδη ειχα αρχξσει να εκνευριζομαι."
Μαρια💭 Αουτς..
Φτασανε σε ενα βενζινάδικο.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Κατεβαινω να βαλω βενζινη."ειπε ο Αρης στη Μαρια καθως κατεβαινε απο το αυτοκινητο. " Και εγω θα μεινω εδω?" τον ρωτησε με παραπονο. "Τι να σου πω, ελα μαζι." της απαντησε Η Μαρια πηρε απο το σακιδιο τα ρουχα και τα παπουτσια της και τον ακολουθησε. "Που τα πας αυτα?" "Θα παω σε εκεινη την τουαλετα εκει να αλλαξω. Μην σου στερω και το μπουφαν"
Ο Αρης εβαζε βενζινη απ'το αυτοματο μηχανημα στο βενζιναδικο οταν απο το πουθενα ειδε ενα αυτοκινητο να ερχεται προς τα κει. "Τι στα κομματια? Ποιος κυκλοφορει τετοια ωρα εδω?"
Το αυτοκινητο εφτασε και αυτο στο βενζιναδικο με τα μεγαλα φωτα του για λιγο τυφλωσαν τον Αρη. Ενας μυστηριος ανδρας,που ο Αρης νομιζε οτι τον ηξερε, κατεβηκε απο το αυτοκινητο και τον πλησιασε.
Άρης:
"Φιλαρακο τελειωνεις?"με ρωτησε με τη μπασα,βραχνη φωνη του. " Ναι ναι" του απαντησα. Μυστηριος τυπος. Μα το Θεο απο καπου τον ηξερα. Δεν μπορω να θυμηθω απο που ομως. Που ειναι και αυτη η Μαρια ρε γαμωτο? Παιζει να ειναι απο αυτους που την ψαχνουνε τουτος."Μονος σου εχεις ερθει?"με ρωτησε. Σιγα μην του λεγα για τη Μαρία. Αλλα τι να του λεγα? "Ναι μονος." του απαντησα και τσεκαρα το οπλο που κουβαλουσα στο παντελονι μου. Εβαλα οση βενζινη ηθελα και αφου η Μαρια αργουσε σχεδιαζα να παω το αυτοκινητο λιγο πιο κατω και να γυρισω να την παρω ο ιδιος. Μα τοτε ακουσα μια πορτ να ανοιγει.
"Αρη ελα λιγο." ακουσα τη φωνη της Μαριας ξαφνιασμενος και τοτε το αυτοκινητο εκεινου του περιεργου αρχισε να μας πλησιαζει. Ο ανδρας που μου μιλαγε πριν ετρεξε να την πιασει και να της ριξει με το οπλο που εβγαλε απο το σακακι του.Τον προλαβα στο τσακ και τον σκοτωσα.
Η Μαρια ηταν ημιγυμνη. Φορουσε μονο το παντελονι της και ενα σουτιεν. Το αυτοκινητο του μας πλησιαζε. Την αρπαξα και αρχισαμε να τρεχουμε. Κρατουσε τα ρουχα της στα χερια οταν μπηκε στο αυτοκινητο. Εβαλα μπρος οσο πιο γρηγορα μπορουσα. Ο αλλος που ηταν μαζι με εκεινον που σκοτωσα μας κυνηγουσε.
"Μαρια ξερεις να οδηγας?" τη ρωτησα. Μου ειπε ναι και αφησα το τιμονι στα χερια της. Εγω ειχα βγαλει τα χερια και το κεφαλι μου εξω απο το παραθυρο και πυροβολουσα. Καταφερα να τον σκοτωσω αλλα με ειχε πετυχει μια σφαιρα του.
