|-----> 1 <-----|

327 82 62
                                    

     Gözlerini açtığında hastanedeydi. Artık bu onun için alışılagelmiş bir durumdu. Kafasını çevirdi , baş ucunda duran kuzeni Murat ve en yakın arkadaşı Esin duruyordu.

   " Arsen daha iyimisin?" dedi Esin . "Çok endişelendik , artık sağlığına daha fazla önem vermen gerektiğini anlamışsındır umarım!" dedi hafif sitem edercesine. Hemen ardından Murat " Evet Arsen , Esin'e  katılıyorum . Son zamanlarda geçirdiğin nöbetler arttı ve biz bunun için çok endişeliyiz. Sanırım artık bir   psikiyatriste görünmen gerekiyor".

    Esin kafasını sallayarak Murat'ı onayladığını gösterdi . Arsen şaşırmıştı çünkü daha önce bir çok kez bu nöbetleri geçirmişti . Ayda 3-4 kez olurdu. "İyi de bu sürekli olan bir şey , yani bir şekilde geçip gidiyor . Neden bu kadar endişelendiniz ki?"

   " Hayatım biz de biliyoruz , geçirdiğin her nöbette yanındaydık ama bu seferki alışılagelmişin dışındaydı" dedi Esin. "Nasıl yani? Bakın biliyorsunuz kendimde olamıyorum" dedi Arsen. Bu sırada Esin'in , Murat'a ani bakışı dikkatinden kaçmamıştı.
" Bu seferki çok uzun sürdü , bağırıyordun , delirmiş gibiydin ,titriyordun ve etrafa yumruklar savuruyordun , hemde çok sert yumruklar" kolunu gösterdi , resmen mosmordu. "Ve..... ve bir şeyler sayıklıyordun"
Yüz ifadesinden düşündüğü çok net anlaşılıyordu. "Sanırım dediğin şey şuydu; hayır , uzak durun benden ben sizden değilim" diyordun. Dediğinden pek bir şey anlamadık.Aslında bu bir gelişme sayılabilirdi , bir psikiyatriste gitseydin bunu çok net anlardık" dedi . Bunu sert bir şekilde söylemesine rağmen gözlerinden ne kadar korumacı olduğu anlaşılıyordu.

   Esin , Arsen'in yanına oturup elini tuttu ve "Bak Arsen biz çok üzülüyoruz , inat ettin gitmeyi reddediyorsun . Ne olur kabul et artık , birinin yardımına ihtiyacın var"
Murat'a baktığında yüz ifadesinden Esin'i onayladığını anlamıştı. "Bunu yarın konuşsak olmazmı? Çünkü ben şu anda sadece eve gidip dinlenmek istiyorum" dedi.

           | ---> | ---> | ---> | ---> | ---> |

   Arsen mutfağa gidip kendine kahve koydu. Sanırım onu rahatlatan tek içecek buydu . Fakat kaldığı büyük villada yaşadığı yanlızlığı hafifletmiyordu.

   Daha önceden de ailesiyle büyük bir malikanede yaşıyordu. Arsen , insanlar tarafından tanınan birisiydi . Her ne kadar bu durum hoşuna gitmesede . Babası yani Serhan KILIÇ büyük bir iş adamıydı ve yaptığı işlerle tanınan aynı zamanda büyük başarılara da sahip olan bir adamdı. Bu da Arsen'i ister istemez tanınan biri yapıyordu ama artık o yoktu.

Üç sene önce Ceylan ve Kağan'ın 7.yaşlarını kutlamak için dışarı çıkmışlardı. O gün ailesiyle geçirdiği son gecesiydi. O geceden biraz bahsedecek olursak ; Arsen bir sürü neşeli fotoğraf çekmişti. Anneleri Arzu'nun önerisiyle deniz kenarına yürüyüş yapmaya gitmişlerdi. Tâ ki bir anda silah sesi duyulana kadar. Herkes çok korkmuştu . Bir dakika bile geçmeden etraflarını farklı görünen adamlar sarmıştı.

  Bu adamlar gerçekten çok farklıydılar , giyimleri normaldi fakat yüzlerinde değişik desenli maskeler vardı. Bir de Arsen'in gördüğü , bütün adamların sağ kolunda farklı desende dövmeler vardı. Ama o dövmeleri yalnızca Arsen'in görmüş olması çok garip bir durumdu. Ondan başka hiç kimse görmemişti ve hiçbir kamera kayıtında da yoktu. Ancak Arsen ne gördüğünün farkındaydı ve diğerlerinin neden görmediğini bir türlü anlayamamıştı. Adamların kollarında kesinlikle dövme vardı.

        Adamların elindeki silahlar ancak ve ancak çağ üstü teknolojilerle elde edilebilecek silahlardı . Arsen dahil herkes kaçıyordu , ama babası Serhan olduğu yerde durmuş iki adamla konuşuyordu . O ne kadar babasına kaçmasını söylesede bir işe yaramamıştı . Babası adamlarla konuşmaya devam etmişti.

       İçlerinden biri babasına " Yeter artık sus!" diye bağırmasıyla adamların babasına ve çevredeki diğer insanlara saldırması bir olmuştu. Arsen babasına doğru koşacakken iri yapılı bir adam onu omuzlarından tutmuş ve gitmesine izin vermemişti.

      Adamda inanılmaz bir güç vardı , ne kadar kurtulmaya çalışsada yapamamıştı. Babasına baktığındaysa  onu öldürdüklerini görmüştü . Ne kadar "hayır, yapmayın!!"diye  bağırsada kimse onu dinlememişti. Arsen şok içindeydi babası gözlerinin önünde öldürülmüştü ve o hiç bir şey yapamamıştı. Kafasını çevirdiğinde  tüm ailesinin katledildiğini görmüştü.

     Onu tutan adam omuzlarını serbest bırakmıştı ve oda diğer adamlarla siyah arabalara binip gitmişti. Arsen ise ailesinin cansız bedenlerine bakarak sadece ağlayabilmişti. İşte ailesi bu şekilde öldürülmüştü. Arsen o günden beri ya nöbet geçirir yada kâbus görürdü.

| ---> | ---> | ---> | ---> | ---> |

BEĞENİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...
🔱Ayaz Pençe🔱

SOYUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin