SOYUT

|-----> 16 <-----|

Yarım saatten fazla zamandır aradığı mutfağı tesadüfen koşarken bulmuştu. Ama sorun şu ki herkes ona bakıyordu. Büyük Mutfak yemek salonuyla iç içeydi, bu daha samimi bir ortam oluşturuyordu. Salon yarısına kadar doluydu ve yarısı fısıldaşıyor, yarısı sırıtıyordu. -heeh rezil oldun Arsen bravo, alkış kızıma. -Ya of bir dur Allah için.

    Etrafına bakındı ve "Baya iyi ya gelir gelmez rezil olmayı iyi başardın" diye sessizce homurdandı. İleriki masalarda tanıdık simalar vardı. Gözlerini masalarda gezdirdi ileride Buket'i bile görmüştü ama tabii ki şu anda Buket'i düşünecek değildi.

    Buket "Aa Arsen, demek iyileşti" dedi sessizce Aras'a dönerek. "İyileşmiş iyileşmesine de o birinden falan mı kaçıyor?" dedi Aras doğrudan Arsen'e bakarak. "Hiç bir fikrim yok, hem neden birinden kaçsın ki?" Teo'ya döndü ve "Neden konuşmuyorsun?" dedi Buket.

     Ama Teo onları duymamıştı bile sadece kapıya doğru bakarak sırıtıyordu. "Hey, dünyadan Teo'ya bizi duyuyor musunn?" dedi ellerini Teo'nun gözüne sokarcasına sallarken Aras. "Şşş Teo konuş benle dostum" diye güldü.

    "Bir dakika bir dakika Teoo" dedi Buket büyük bir heyecanla. "Sen az önce Arsen'e  bakarak sırıttın mıı?!" derken ellerini çırptı. Teo, Buket'in dediklerini duyduğunda gözleri kocaman açıldı ve "Hayır ne alaka!" diye çıkıştı. "Evet gördüm vallaha gördüm!" dedi sırıtarak

    "Aras sen daha önce Teo'nun bir kıza sırıtarak baktığını gördün mü? Mesela ben bu yaşıma kadar geldim ama hiç görmedim" kahkaha atıyordu. "Rahat bırak Teo'yu bakar bakmaz keyfi bilir, hem  baksana Arsen'e bakılmayacak gibi mi?" dedi o da sırıtarak.

     Teo'nun gözleri daha da açıldı "Ne diyorsun oğlum sen? Hayırdır yavaştan kıza mı yürüyorsun!" dedi, sonlara doğru şakaya vurmaya çalışmıştı ama sesi baya hiddetli çıkmıştı. "Aynen gerizekalı kıza yürüyorum" dedi kahkaha atarak.  Sonra yemeğini yemeye devam etti. "Ya ikinizde saçmalamayı kesin ve yemeğinizi yiyin!"  dedi sakin ve sert bir ses ile. Ardından Arsen'e bakmaya yan göz ile devam etti.

    Arsen hala ne yapsam diye düşünüyordu ve hala kapının yanındaydı. Kapı birden sert bir şekilde açıldı ve kapı Arsen'e büyük bir darbeyle çarptı "Yavaş!" diye çıkıştı Arsen ama gelen Burak'tı "Seni gidi küçük fare!" diye ağzından tükürükler saçarak bağırdı "Demek buradaydın!" dedi ve Arsen'in yakalarından tuttu. "Hey bırak beni!" diye kükredi Arsen ve Burak'a büyük bir yumruk attı.

     Herkes onlara bakıyordu ve hepsi  çok şaşırmıştı çünkü oradaki bütün herkes biliyordu ki Arsen çok önemli biriydi. Teo, Buket ve Aras hemen ayaklandılar. "Gel buraya dedim!" diye sinirle Arsen'e yumruk atmaya çalıştı ama olmadı bir anda Arsen sert bir şekilde Burak'ın kolunu kavradı ve ellerini arkasında birleştirerek dizini sırtına geçirdi.

~Evet. Yine ve yine Arsen aşırı güç yüklemesi yapılmış gibi güçlenmiş ve yırtıcı bir aslan kadar korkutucu olmuştu. Peki nasıl?

   Normal bir insan gibi değildi, gözleri tekrardan alev gibi kırmızı bir renge bürünmüş ve gücü artmıştı, Arsen gücünün farkında değildi ancak şu anda en güçlü Astro' yu bile devire bilirdi. Burak'ın canı feci bir şekilde yanıyordu.

"Durr! Arsen dur!" diye bağırarak çırpınıyordu ama bunu yapması canını daha çok acıtıyordu. Göktuğ kapıdan koşarak girdi ve "Hey neler oluyor?" diyerek Arsen'e baktı. Onu kırmızı gözlerle görünce donup kalmıştı. Sonra kendine gelerek "Arsen, Burak'ı bıraksana!" dedi ve Arsen'i omuzlarından çekti.

    Arsen "Ya bırak beni" diye bağırdı ve "Burak bak yeter bulaşma bana, büyük dayak yiyeceksin benden!" diye bağırdı. "Vahşi manyak!" diye bağırdı Burak, bileklerini ovuşturuyordu, kolunda ve bileğinde el izi çıkmıştı.

Teo geldi ve Burak'ı omzundan iterek "Amacın ne ya senin? Kimle kavga ettiğinin cidden farkında mısın?!" dedi sinirle. Arsen ise "Göktuğ bırak beni!" diyerek kendini onun elinden kurtardı. Ardından Burak'ın önüne geçerek, "Beni çok iyi dinle! Ben burada olduğum sürece sana hayatı zindan edeceğim haberin olsun" dedi ve omzuna vurarak mutfaktan çıktı.

Aras "Burak bak kardeşim amacın ne bilmiyorum ama başını yakacaksın yapma!" dedi omuzumdan tutarak. Buket ise "Ya daha kaç kez söylemem gerekiyor Arsen'in bizim için önemli olduğunu?" dedi sakince. Teo ise sinirden köpürmüştü "Ya şuna tatlı tatlı konuşmayın adam insanlıktan anlamıyor demekki" dedi üzerine yürüyerek.

Göktuğ sakince "Burak bak Taner abi cidden çok kızacak yapma böyle lütfen" dedi ve mutfaktan çıktı "Arsen nerde?" diye tekrar içeri girdi. "Dışarı çıkmıştı en son" dedi Buket tatlı bir sesle. "Tamam"dedi ve koridora çıktı.

    | ---> | ---> | ---> | ---> | ---> |

    "Yarabbim ya akıllısı beni bulmaz, delisi peşimden ayrılmaz" diye söylenerek koridorda kafasına göre gidiyordu "O değil de ben amcamla Murat'a ne diyeceğimm" aklında bin türlü bahane vardı ama hangisini söyleyeceğini bilmiyordu.

"Daha fazla sabredemeyeceğim ben bugün gidip halletmem lazım yoksa bu sıkıntı beni yiyip bitirecek" dedi ve koridorun başında birine denk geldi, Taner'in odasının dışında görmüştü bu adamı.

"Şey çok özür dilerim bir bakabilir misiniz?" dedi yanına giderek. "Aa Arsen hanım nasılsınız?" dedi orta yaşlardaki adam. "İyiyim çok saolun fakat ben Taner beyin odasını bulamıyorum bana yardımcı olabilir misiniz acaba?"

"Tabii tabii bende oraya gidiyordum buyrun" dedi yolu göstererek. "Çok saolun" diyerek yürümeye başladı. "Babanız Serhan Bey çok yiğit çok cesur biriydi. Hatta ne yalan söyleyeyim Soyut'taki en iyi insan oydu" dedi ciddi bir yüz ile.

    Arsen sadece kafasını salladı, "Soyut'ta olduğun sürece ne zaman bir şeye ihtiyacın olursa bana gelebilirsin" dedi durarak, Taner'in odasına gelmişlerdi. "Haa bu arada ben Cüneyt" dedi gülümseyerek. "Çok saolun, her şey için" dedi Arsen ve kapıyı çaldı.

İçeriden "Gel" sesinin gelmesi üzerine içeriye girdi. Taner kafasını bile kaldırmadan bilgisayarına bakıyordu, Arsen orada olduğunu farkettirmek için sertçe öksürdü ve sonunda Taner kafasını kaldırdı. "Hoşgeldin Arsen bir sıkıntı mı var?" dedi gülümseyerek.

Arsen hiç düşünmeden "Evet var!" dedi sertçe. "Ben daha fazla ailemi merakladırmak istemiyorum ve ben yarını beklemeyeceğim şimdi, gidiyorum!" dedi.