SOYUT

|-----> 2 <-----|

     
"Bak Arsen, anlamıyorsun sadece seni önemsiyoruz!"sinirli bir ses tonu vardı . "Ailen vefat ettiğinden beri hiç kendine zaman ayırmıyorsun. Resmen yaşayan ölü gibisin!"

Arsen'e baktı fakat Arsen onu hiç umursamamıştı bu onu daha çok sinirlendirdi "ya tek yaptığın şey kick box öğretmenliği ve onunla birlikte yaptığın saçma haraketler!" diye çıkıştı Murat.

"Murat çok abartıyorsun bi sal beni artık ya! O haraketlerin hiç biri saçma değil, ben o olaydan sonra kick box sayesinde eğlenmeyi ve bir şeyler yapmayı öğrendim" dedi, yumruk atmayı kesmişti. Salonda hâlâ yumruk sesleri yankılanıyordu.

"Neden peki?!" diye bağırdı. Murat'ın tek yapmak istediği şey, kardeşi gibi sevip saydığı kuzenini korumaya çalışmaktı . Salon Murat'ın sesiyle yankılandı. Çalışan öğrenciler Murat'a baktı. Arsen, "Çalışmaya devam edin!" diye bağırdığı anda herkes önüne döndü ve Murat ses tonunu daha ayarlı tutarak devam etti, "Kuzen niye böyle yapıyorsun ya? Sen böyle bir insan değildin. Her şeyde makara yapabilen, asla suratı düşmeyen bir insandın." nefesini yavaşça bıraktı ve tam sözüne devam edecektiki, Arsen bağırarak sözünü kesti "Evet! Kesinlikle böyle biri değildim . İyiki değişmişim, böyle olmayı seviyorum. Ama artık yeter! Siz beni bu şekilde değiştirmeye çalışıyorsunuz diye ben değişmeyeceğim! Bunu bir anlayın artık!"

Murat dediklerine karşılık vermek yerine, eline bir gazete aldı ve ona gösterdi "herkes senin bu inanılmaz değişiminin farkında." dedi huzursuzca gazeteyi ona uzatarak. Arsen gazetedeki haberi görünce hırlarcasına bir ses çıkardı, sonrasındaysa umursamaz bir yüz ifadesiyle gazeteyi yere fırlattı.

Haberde Arsen'in nasıl bu kadar değiştiğini göstermeye çalışmışlardı. Ailesinin vefatından önceki fotoğrafını ve şimdiki fotoğrafını koymuşlardı.

Arsen, "Ne yani kuzen?" dedi meraklı gözlerle. "Herkes senin eski halini özlüyor." dedi parmağıyla eski halini göstererek. Fotoğrafta Arsen'in üzerinde pembe bir mini etek ve fazlasıyla süslü beyaz bir tişört vardı. Takıları ise bir sürüydü.

"Bu halini değil!" dedi şimdiki halini göstererek. İyi halt ediyor onlar diye aklından geçirdikten sonra "Ee ne olmuş yani? Beni bu şekilde seven , sayan birçok kişi var sizin aksinize" dedi salondaki öğrencilerini göstererek. "Nasıl mükemmel bir şey ki ailem dışında herkes kabullendi beni" diye de sitem etti.

Murat, "Yanlış anlamak için yer arıyorsun kuzen. Biz tabiki seni her halinle kabulleniriz. Ama intikam ateşi seni çok değiştirdi" gözlerini eski ve şimdiki halinde gezdirdi ve oradan ayrıldı.

| ---> | ---> | ---> | ---> | ---> |

Aslında Murat abartıyordu. Arsen bu değişmiş haliyle daha havalı ve daha çekiciydi;

          Yumuşak ve parlak saçları çikolata kahve rengindeydi. Kehribar rengi , yıldızları dahi kıskandıracak derecedeki gözlerinden , kirpiklerine yuva yapmış bir çift ebabil kuşu görünüyordu.

Gözleri o kadar tatlı bakardıki bazen , onu tanıyamazdınız , ama şaayet sinirlenirse , gözleri yırtıcı bir aslanınki kadar acımasız gözükebilirdi.

Beyaz teninin üzerinde saldırmak üzere olan bir aslan dövmesi vardı.Tam sol omzundaydı, çok büyük değildi ama çok çabuk farkedilebilirdi.

Kıyafetleride onun gibi değişmişti. Daha doğrusu ailesi vefat ettikten sonra dolabındaki bütün kıyafetleri ihtiyacı olan insanlara vermişti. Sadece belli başlı kıyafetleri saklamıştı, bazıları annesinin, bazılarıysa babasının hediyesiydi ona. Onları hiç kimseye veremezdi. Vermedide zaten.

Artık o şâşâlı, gösterişli ve süslü elbiselerin, tişörtlerin yerini düz ve koyu renkte tişörtler, gömlekler ve bir çok sweatshirt almış , mini eteklerin, şortlarının yerini spor taytları , eşofmanlar ve rahat pantolonlar almıştı . Takıları ise yoktu , sadece bir kaç ipli bileklikten ibaretti.

  
| ---> | ---> | ---> | --->| ---> |

"Artık bu eskide kaldı teyze , gerçekten kötü hissetmiyorum" bunu söylerken yüzünde sahte bir gülümseme olduğundan kimse inanmamıştı. "Bak canım, bir kerecik gitsen şu psikiyatriste . Eğer ki gittikten sonra bile hoşuna gitmezse, söz bir daha sözünü bile etmeyiz" dedi teyzesi Sevda.

Arsen bu sözlerden bıktığını göstermeye çalışarak homurdandı. "Sen bu dediğine kendin inanıyormusun gerçekten? Bana pek inandırıcı gelmedi de" dedi ve yemeğine odaklandı.

Eren hayran hayran büyük kuzeninin kollarına bakıyordu."Arsen abla kaslarını nasıl yaptın ?" dedi meraklı gözlerle. Güldü ve kolunu kaldırıp kaslarını sıktı . Üzerinde kolsuz bir sweatshirt vardı ve bütün kol kaslarını gözler önüne seriyordu.

"Bu bebekleri tam üç yılda yaptım , o kadar kolay olduğunu düşünmüyorum" dedi alay edercesine. Eren'in hırslandığı belliydi "banane yaa bende istiyorumkii " kollarını bağladı ve suratını astı. "Ellerine sağlık " dedi ve masadan kalktı.

"Hadi Eren gelde biraz eğlenelim" dedi Arsen. "Gerçektenmi ? yani abim gibi önce çağırıp sonra boşver ya yapmıyacaksın değilmi?" Arsen şaşırdı "Ne ?" Murat'a gerçektenmi? dercesine baktıktan sonra " tabiki öyle bir şey yapmayacağım, hadi gel"

Eren heyecanlı bir şekilde yanına gitti. "Hadi bakalım bana sıkı bir yumruk atta sana nasıl savuşturacağını göstereyim". Eren'le şaka karışık dövüşürken, teyzesi tereddütlü bir ses tonuyla "şey... ben sana aslında bir şey diyecektim ya" dedi korkarak.

"Doğru yoksa bu güzel ve nacizane akşam yemeğine neden davetli olayım ki değilmi ?" tamda tahmin ettiği gibiydi ki teyzesi hiç bir şey dememişti. "Evet seni dinliyorum" dedi Arsen umursamaz bir tavırla."Bak yaşıtlarına göre çok farklısın"

Arsen aynı şeyleri duymaktak hakkatten bıkmıştı , "size gerçekten bu konuşmalardan bıktığımı açıkca belli edemiyormuyum?" dedi . Eren'e döndü ve onunla oynamaya devam etti . "Ve bu yaştaki bir gence göre çok yalnızsın" sözünü devam ettirmesine izin vermeden "Hiçte bile" demeyi eksik etmedi.

"Herneyse ben seni biriyle tanıştırmak istiyorum" dedi. Kapı çaldığında sanki üzerinden büyük bir yük kalkmış gibi nefesini bıraktı ve kapıyı açtı. İçeri genç bir adam geçti. Arsen göz ucuyla baksada takmadı ve Eren'le olan ufak savaşına devam etti .

Bir hoşgeldin bile demeye zahmet etmedi diye düşünmüştü genç. Ama sonradan genç adamın yüzüne baktığında , tipi çok tanıdık gelmişti. Nereden tanıdığını veya daha önce nerede gördüğünü hatırlamaya çalışıyordu.

Burak bu güzel ve vahşi görünümlü kızın ona bu şekilde baktığını görünce Arsen'i rahatsız edecek derecede saçma bir şekilde gülümsemişti.

Tabi yaaaa diye içinden geçirdi. "Bu o , evet o . Sen !!" diye mırıldandı dalgınlıkla.

BEĞENİ VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...
🔱Ayaz Pençe🔱