SOYUT

|-----> 3 <-----|

Saldırıda olan adamlardan biriydi o . Teyzesi onun bakışlarını görünce büyük bir hevesle yanındaki genci tanıtıyordu. Teyzesi konuşuyordu fakat Arsen kesinlikle ama kesinlikle hiç bir ses duymuyordu. Çünkü aynı anda milyonlarca duyguyu yaşıyordu o anda.

Âdeta öğrenmeye çalışan bir muhabbet kuşu gibi kafasını yana yatırmış bu adamın hangi akla hizmet onun olduğu yere geldiğini anlamaya çalışıyordu. Eceline mi susadı? Diye içinden geçirdi. 

"Bak canım bu yakışıklı genç, Burak. Benim yakın arkadaşım Gül'ün yeğeni. Sanırım ona kanın çoktan ısındı" dedi ve sırıttı. "Seni onunla tanıştırmak iste..... Arsen'in yüz ifadesi saniyesinde öyle bir değişim yaşamıştıki teyzesi sözüne devam edemedi.

Arsen öyle korkutucu bakıyorduki teyzesi ve diğerleri tırsmadık deseler kesinlikle yalan olurdu. Onu bütün düşmanca bakışlarıyla süzüyordu.
Burak onun bakışlarını görünce iki adım gerilemişti.

"Sen!!" demişti bütün kin ve nefretiyle. Burak şaşırmıştı , yani şaşırmış gibi davranıyordu. Dişlerini birbirine kenetlemiş düşmanını süzüyordu. Dişleri arasından âdeta hırlıyormuş gibi sesler çıkıyordu.

"Arsen, siz tanışıyormusunuz?" dedi teyzesi merakla . Burak başını sağa sola salladı . Arsen'in gözlerinde çakan intikam ateşi çok korkutucuydu. "Hah ! Demek beni tanımadın" dedi. Okadar sinirliydiki Burak'ın yakalarına yapıştı ve onu ileri geri sarsarak "seni alçak!" diye bağırdı. 

Eren kuzenini hiç böyle görmemişti , evet bir çok kez kick box müsabakalarına gitmişti ama hiçbiri bu halinden  daha korkutucu gelmemişti ona. Koşarak ağabeyine sarıldı.

Burak güldü ve "Bakın hanfendi siz beni başkasıyla karıştırmış olmalısınız" dedi sıkı sıkıya yakasını tutan ellerden kurtulmaya çalışırken. "Evet , tâbii. Sizin sayenizde okadar değiştimki tanıyamazsın tabiki beni" diye tısladı.

Arsen ailesinin ölümünden sonra kendi kendisine yemin etmişti . Ailesinin  ölümüne sebeb olan insanları bulduğunda onları doğduklarına pişman edecekti Hemde hiç acımadan.

Sırf onlar için iyi dövüşmeyi değil aynı zamanda silah kullanmayıda öğrenmişti.Burak'a  sıkı bir yumruk attı , "seni tanımayacağımı mı zandetmiştin?" Nefes nefese konuşmaya devam etti          " sen o pis insanlardansın. Senden de diğerlerinden de iğreniyorum" gözlerini kıstı ve korkutucu bir ses  tonuyla "seni öldürceğim !!" diye fısıldadı.

Teyzesi ve evdeki diğer kişiler hiç bir şey anlamamıştılar , olay o kadar hızlı şekillenmiştiki doğru düzgün takip bile edememiştiler. Arsen , Burak'a resmen kana susamış  bir aslan gibi saldırmıştı , tek farkı onu yemek değil öldürmek istiyordu.

Öylesine sert yumruklar atıyorduki , Burak'ın çoktan ağzı burnu kan içinde kalmıştı. Artık o da yumruklarını savurmaya başlamıştı , Burak'ın yumruklarından birisi Arsen'in karnına gelmişti. Burak inanılmaz bir güce sahipti ama Arsen'de üç yıl boyunca boş durmamıştı , fakat buna rağmen Arsen kalkmakta zorlanmıştı.

Murat sinirlenip Burak' a yumruk atacakken Burak , kuzeninin yumruğunu tutup onu kenara savurdu. Burak gerçekten çok güçlüydü. Arsen tamamen toparlanıp mükemmel bir çeviklikle Burak'ın yüzüne iki kez çok sert ve hızlı bir şekilde yumruk atmış ve ardından Burak tam yüzünü kapatmaya yeltenirkende eğilip karnına yumruğunu geçirmişti.

Burak neredeyse artık devre dışı kalmıştı ve yerdeydi.....

Öylesine sert bakıyorduki karşısındaki adama , neredeyse içerideki herkesin kaçmasını sağlayabilecekmiş gibiydi. Murat savrulduğu yerden acı dolu bir sesle doğruldu. Zar zor ayağa kalkışını gören Arsen dahada öfkelenmişti.