Anarchy, girl

Κεφάλαιο 14ο

Αφού κατέβηκα κάτω στην κουζίνα έφτιαξα καφέ για εμένα και τον Άρη. Καθησα κάτω και άρχισα να ασχολούμε με το κινητό μου όταν ξαφνικά πήρα ένα μήνυμα.

Vodafone:
Το βράδυ στις εννιά έχεις αγώνα . Ο ανταγωνηστης σου θα είναι άντρας. Επίσης σου έχω μια δουλεια . Θα σε περιμένω

Ας σας λύσω την απορία . Δεν είναι η συνηθισμένη Vodafone.Είναι το παιδι που διωργανόνει τους παράνομους αγώνες και μερικές φορές μου βρίσκει άτομα ώστε να τους πουλάω ναρκωτικά .

Θα μου πείτε τώρα τι σόι αναρχικοί είμαστε . Λοιπον δεν είμαστε ακριβως αναρχικοί είμαστε μια συμμορία που θέλει να πάρει το αίμα του πίσω απο την κωλοκοινωνια.Οπότε είμαι άσχημα μπλεχμενοι όλοι μας .

Από τις σκέψεις μου με έβγαλε ο Άρης που κατέβηκε από τον πάνω όροφο.

Άρης: Λοιπόν βλέπω έκανες καφέ , θες να πάμε μαζί σχολείο σήμερα ;

Άννα: Ναι γιατί βαριέμαι να πάω μέχρι το σπίτι να πάρω την μηχανή μου

Αφού ήπιε τον καφέ φύγαμε για το σχολείο .

Μόλις φτάσαμε όλα τα βλέμματα πέσανε πανω μας και ψύθιροι αρχισαν να ακούγονται.

Ποσό μισώ να είμαι το κέντρο της προσοχής , μου σπαει τα νεύρα και έτσι όπου είχα νεύρα απο το πρωί ξέσπασα πανω τους .

Άννα: Τι κοιτατε γαμώ το κεφάλι σας;

Όλοι τοτε σώπασαν. Δεν το περιμεναν απο τόσο νωρίς να αρχίσω καυγά. Καλά καλά δεν ξύπνησα και άρχισα να φωνάζω.Σίγουρα θα με περνούσαν για τρελή .

Άρης: Ωω άγρια μ'αρέσει *είπε ο Άρης και έπνιξα ενα γελάκι*

Σίγουρα κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί του. Αφού τον αγνόησα κατευθείνθηκα προς την πίσω αυλή που σίγουρα ήταν ήδη εκεί τα παιδιά .

Άννα: Μέρα *είπα αφού αντίκρισα τα παιδιά εκεί *

Άρης: Μέρα *είπε και ο Άρης με την σειρά του*

Όλοι με κάτι ασχολούνται αλλά φυσικά μας καλήμερισαν . Κάθησα πάνω στο πεζούλι δίπλα από τα κορίτσια και άναψα τσιγάρο . Ενώ παρατηρούσα τριγύρω είδα την Ελπίδα και τον Κώστα αγκαλιά.Ωωω έγιναν πολλαα.