Blue River Wolf (Deel 3 The Elements Wolves Serie) 》Voltooid《

Hoofdstuk 9

Pov Maj

'Au.' Zegt de schim. 'Waar was dat goed voor.' Zegt de stem nu boos. Ik spring en land als wolf. Ik ren naar huis. Ik merk dat er een zwarte wolf naast me komt rennen. Zijn vacht glanst in het maan licht.

Deze wolf is groot. Duidelijk Alpha bloed. De wolf tackelt me. Ik kijk in de blauwe ogen en schrik. 'Mate! Mate! Mate! Maj hij is het!.' Gilt Lynne van blijdschap in mijn hoofd. 'Jij bent mijn mate?' Zegt de wolf verbaasd. Hij is verbaast. 'Wie ben je?' Zeg ik.

'Je herkent me niet.' Zegt de grote zwarte wolf. 'Nee, zou dat moeten?' Zeg ik. 'Ja. Je kent me.' Zegt de wolf. 'O wat is naam. Ik ben Maj.' Zeg ik. Ik verander terug. Ik kijk de wolf afwachtend aan. Wie zou het zijn? De wolf begint te veranderen. Ik kijk naar hem.

Dan realiseer ik me waar ik die wolf eerder heb gezien. Ik gil. 'Jij! Nee! Jij mag het niet zijn. Ik wacht niet al meer dan 3 jaar voor jou. Nee! Jij bent een slechte wolf en nu mijn mate. Nee.' Zeg ik overstuur. Ik hoor Lynne me uitschelden. Omdat ik zo tegen mijn mate doe.

'Maj, het spijt me. Van die aanval. Van alles.' Zegt Justin. Ja mensen Justin Hunter is mijn mate. Wil iemand me even neer schieten a.u.b. 'Vergeef me Maj. Ik wacht al zo lang op een mate.' Zegt Justin. 'Jij wacht al láng. Jij verdient geen mate. Je bent harteloos en een monster.' Zeg ik.

Ik heb gelijk spijt van mijn woorden. Dat was onaardig. Zelfs tegen hem. 'Sorry.' Zeg ik zacht. 'Maj, ik begrijp dat je me zo ziet, maar geloof me. Ik ben zo niet. Dat zijn roddels en geruchten en een masker. Ik ben niet zo.' Zegt Justin. Hij lijkt ook aangeslagen door dit.

'Maar, hoe kan? Jij? Mijn mate zijn?' Zeg ik. 'Weet ik niet, maar het is zo en we kunnen er niks aan veranderen.' Zegt Justin. 'Ik ga denk ik naar huis.' Zeg ik. 'Wacht, hoe gaan we verder?' Zegt Justin. 'Hoe bedoel je?' Zeg ik. 'Nou je bent mijn mate.' Zegt Justin.

'Ja, maar mijn broer gaat dit nooit goedkeuren.' Zeg ik. 'Geef me een kans. Ik geef jou er ook een.' Zegt Justin. 'Waarvoor had ik überhaupt een kans nodig?' Zeg ik. 'De brak mijn neus.' Zegt Justin. Gelijk voel ik me bezorgd. 'Omg sorry sorry sorry.' Zeg ik en inspecteer zijn neus.

'Hij is al weer heel maar je hebt een goede verdediging.' Zegt Justin en grijnst. 'Ik wist niet dat jij het was.' Zeg ik. 'Dat had ik door.' Zegt Justin en haalt zijn schouders op. 'Maar wat zeg je er van? Geef je me een kans om te laten zien dat ik anders ben als dat je denkt.' Zegt Justin.

'Jaaaaa! Wat denk jij dan! Tuurlijk!' Gilt Lynne enthousiast. 'Ja, ik geef je hem, maar alleen om dat anders mijn wolf me wat aandoet.' Zeg ik. 'Fijn.' Zegt Justin. Hij loopt naar me toe en knuffelt me. Hij heeft zijn hoofd in mijn nek. 'Mine.' Zegt hij.

'Justin, ik ben niet van jou. Ik ben je soulmate maar geen eigendom.' Zeg ik serieus. 'Ja, tuurlijk. Mijn wolf is beziterig, sorry.' Zegt Justin en krabt aan zijn nek. 'Laten we terug gaan voor je broer je weer gaat zoeken.' Zegt Justin. 'Wacht, ik wil eerst je leren kennen.' Zeg ik.

'Oké, ik ben Justin Hunter. Ik ben bijna 23. Ik heb 1 zus Julia en 1 broer Oliver. Mijn ouders zijn Alice en Lucas. Ik beheers het element IJs. Ben geadopteerd.' Zegt Justin. 'Oké, ik ben Maj River. Ik ben bijna 20 jaar. Ik heb 1 broer Owen. Mijn vader was de beta. Ik beheers het element water en hou van zwemmen en schildpadden.' Zeg ik.

'Best wel cliché dat je van zwemmen houd.' Zegt Justin lachend. 'Ja klopt.' Zeg ik. 'Maar wilde jij graag je mate vinden?' Zeg ik. 'Ja tuurlijk. Mijn gamma heeft zijn mate al en hun zijn gelukkig. Het is niet zo dat ik geen meiden aandacht heb hoor maar gewoon een mate. Dat is super. Niemand kan aan die band tippen.' Zegt Justin.

'Tuurlijk heb jij meiden aandacht.' Zegt Lynne via mij. Deels jaloers maar ook zwijmelend. 'Waarom dan?' Zegt Justin en grijnst. 'Je bent knap en Alpha.' Zeg ik simpel. 'Je vind me dus knap.' Zegt hij en wiebelt met zijn wenkbrauw. 'Ja, kuch kuch arrogant.' Zeg ik.

'Oké oké ik stop al.' Zegt Justin. 'Maar jij dan? Geen jongens aandacht?' Zegt Justin. 'Ja wel. 3 jaar geleden. Maar toen ben ik er mee gestopt in verband met de kans op een mate te vinden.' Zeg ik. 'Als dit je gerust stelt. Jij bent ook heel erg knap.' Zegt Justin. 'Dank je.' Zeg ik.

Ik kijk op en zie dat we al weer bij het packhuis zijn. Owen komt naar buiten gerend. 'Maj! Alles oké? Heeft hij je iets gedaan?' Zegt Owen en Sammy knuffelt me. 'Alles oké. Word niet boos of bezorgd. Maar Justin is mijn mate.' Zeg ik en ik ga steeds zachter praten tot het laatste woord er fluisterend uitkomt.

'Je wat?' Sist Sammy. 'Hij heeft me ontvoerd, en jij vertelt nu me dood leuk dat hij je mate is en je hem niet heb afgewezen.' Zegt Sammy. 'Sammy, hij heeft nu al 3 keer sorry gezegd.' Zeg ik. 'Dus. Hij blijft de zelfde.' Zegt ze. 'Ik ga naar binnen.' Zegt Sammy en loopt weg.

'Je weet dat dat gevoelig ligt.' Zegt Owen. 'Ben je niet blij voor me?' Zeg ik. 'Ja wel maar ik had gewoon gehoopt dat je een andere mate zou krijgen.' Zegt Owen. 'Gefeliciteerd. Ik zal met Sammy praten. Ik hoop dat je anders bent als dat je tot nu toe hebt laten zien.' Zegt Owen en het laatste tegen Justin.

'Ik ga naar binnen.' Zegt Owen en geeft me een knuffel en Justin een hand. 'Tot morgen.' Zeg ik. 'Dag Alpha Owen. Dank je dat ik hier kan zijn.' Zegt Justin. 'Graag gedaan.' Zegt Owen en loopt ook naar binnen. 'Ik was al bang dat dit ging gebeuren.' Zegt Justin.

'Het komt hopelijk goed. Maar je zou mijn en hun vertrouwen moeten winnen.' Zeg ik. 'Ik ga het doen. Dat beloof ik je.' Zegt Justin. 'Ik hoop het en anders wijs ik je af.' Zeg ik simpel en loop ook naar binnen. Ik moet hier niet mee te hard van stapel lopen.

Er is een kans dat hij gewoon een wreed monster is. 'Maj, welterusten.' Zegt Justin nog. 'Trusten.' Zeg ik en loop naar mijn kamer. Ik kleed me om en poets mijn tanden. Als ik klaar ben, loop ik weer naar mijn kamer. 'Wow Sammy! Wat doe je hier?' Zeg ik en schrik.

_______

Weer een deel, ik ga mijn andere lopende boek af schrijven en dan hopelijk meer in dit boek schrijven.

Publiceerd: 02-10-18

1155 woorden