HIS DOWNFALL

chapter 10

Ilang araw na mula nung makilala ko si Marcus pero di ko parin natanong sa kanya ang nangyari sa bar nung una kaming nagkita.

Halos anino ko narin ang lalaking iyon sa kakasunod sa'kin. Lingid sa kaalaman ni Nanay ay gabi-gabing nasa kwarto ko natutulog si Marcus kaya gabi-gabi rin akong hinaharder niya.

Kahit nga sa araw basta't malingat sandali si Nanay ay nagagawan niya ng paraan na maharder ako.

Dahil sa lagi naming pagsasama ay nalaman kong hindi pala natutulog ang isang kagaya niya at unlimited din ang lakas niya kaya hayon, ako lagi ang nawawalan ng lakas matapos ang mga pinaggagawa namin.

Oy, wag masyadong green! Di lang naman harderan ang pinaggagawa namin noh. Pinapasyal din niya ako sa iba't-ibang lugar. Di lang sa Pilipinas pero maging sa ibang bansa. Nagagawa namin iyon dahil sa may power siyang magteleport.

Galing noh, tipid sa pamasahe at sa oras. May invisibility din siya kaya nga kahit nasa silid lang kasama ko si Nanay ay minsan na rin niya akong naharder.

Kahit ngayon tuwing naalala ko kung paano ako nakaupo sa kandungan niya habang nakabaon siya sa akin kasama si Nanay na nanonood ng movie ay nanayo parin ang balahibo ko sa pinaghalong kaba at excitement.

Invisible siya sa mga oras na iyon kaya kung titingnan ako ni Nanay ay para lang akong nakaupo sa sofa habang nangingisay at tumitirik ang mata sa sobrang sarap. Pigil na pigil ko ang ungol ko sa mga oras na iyon at nagkunwaring nanonood din ng movie pero ang totoo ay hinaharder na ako.

Ni minsan sa pagkakasama namin ay di ko pa siya nakitang kumain ng pagkain ng tao pero sabi niya ay kumakain naman daw siya nun pero di naman daw iyon makakapekto sa kanya kung kakain siya o hindi.

Tinatanong ko rin kung paano siya nabubuhay pero ang sagot niya ay iyong amoy ko daw at presensiya ang bumubusog sa kanya. Baliw talaga!

Madalas din niya akong kagatin tuwing naghaharderan kami at  tinanong ko rin siya kung umiinom ba siya ng dugo dahil sinisipsip niya iyong dugo ko.

Sagot naman niya ay minsan daw pero dugo daw ng mga imortal tulad ng bampira , demonyo at anghel ang iniinom niya at hindi dugo ng tao dahil wala daw siyang makukuhang lakas mula sa dugo ng ordinaryong tao.

Pero, iyong dugo ko daw ay ang pinakamasarap na natikman niya at kasingsarap daw iyon ng pakiramdam tuwing nilalabasan niya. Bastos talaga!

Para din daw narecharge lahat ng mga enerhiyang nasa katawan niya ng isang patak ng dugo ko. Weird talaga siya pero tuwing kinakagat din niya ako ay parang may kakaibang lakas na pumapasok sa katawan ko at lalong nagpalakas sa sex drive ko. In short, para akong nag- ecstasy tuwing kinakagat niya ako. Nagiging manyak at malibog ako kaya siguro sinasadya niya akong kagatin lagi para makasabay ako sa libog niya. Mautak ang lintik!

Naipakilala narin niya ako doon sa mga namamahala ng mga negosyo niya na di ordinaryong tao.

Nakilala ko ang acting CEO ng MS Corp. na si Mr. Cris, isang half vampire half witch. Kasama ang assistants niyang isang fairy at isang mermaid.

Ngayon ko lang nalamang, kaya palang maglakad ng serena sa lupa dahil on their own will pala lumalabas iyong buntot-isda niya.

Iyong mga board members naman ay binubuo ng ibat-ibang uri ng nilalang, merong shifters, vampires, witches at mayroon ding isang angel doon.

Iyong angel doon ay itinakwil daw ng langit dahil umibig sa isang tao. Pwede pala iyon ? Pero ilang libong taon narin daw ang nakaraan kaya limot na nung angel ang tungkol sa babaeng dahilan ng pagkatapon niya dito sa lupa. Mukha rin naman siyang masaya sa pananatili niya dito.

Nagtaka din ako dahil lahat ng mga napakilala sakin ni Marcus ay mga imortal kagaya niya at halatang handang mamatay ang mga ito para sa kanya pero walang isa man sa mga ito ang malapit sa kanya.

Masyado siyang snob at di ngumingiti o gumaganti man lang sa pagbati ng mga ito.

Napaisip tuloy ako nabaka walang kaibigan itong si Marcus, kawawa naman siya kung ganun.
Parang nag-iisa lang pala siya na namuhay sa mundong ito kahit napapalibutan siya ng mga nilalang na tapat na naglilingkod sa kanya.

Bukod sa mga heads ng company niya ay puro mga mortal na tao na ang mga nagtatrabaho sa MS Corp. Halos hawak ng company niya ang lahat ng aspeto ng negosyo ng bansa mula sa entertainment, construction, banking, transportations, food business, hotels, at machinery.

Nakakalula ang yaman niya pero walang sinuman ang nakakaalam ng pagkatao ni Marcus Stefon aka MS.

Sige siya na ang mayaman pero ako naman ang mahaba ang hair dahil para siyang nauulol na aso na sunud nang sunod sa akin. Ganda ko noh?

Tulad ngayon, papasok na ako pagkatapos ng ilang araw kong pag-absent sa school pero si Marcus ay para paring lintang nakadikit sakin.

Papano na kaya ang isang ito pag mawala ako noh? Tsk, tsk,tsk....
masyado siyang clingy buti nalang at invisible siya sa ibang students at ako langang nakakita sa kanya ngayon na parang butiking nakakapit sa likod ko habang inaayos ko ang mga gamit sa locker ko.

"Wag ka masyadong magpabigat baka makuba ako.", mahina kong bulong sa kanya.

Sinisiguro ko munang walang ibang tao dahil baka mapagkamalan akong baliw na nagsasalitang mag-isa dahil di nila nakikita si Marcus.

"Tsk! Di naman ako nagpapabigat. Matagal pa ba tayo dito? Gusto ko nang umuwi.", parang bata nitong maktol.

" Oy!,Oy!Oy! Umayos ka! Di kita pinilit samahan ako dito kayo kung gusto mong umuwi, umuwi kana at wag mo akong idamay dahil kakarating lang natin dito. Magsisimula pa lang po iyong klase ko.", gigil kong bulong sa kanya.

"Leah! Buti nalang at pumasok ka na!",biglang sulpot ni Jane kasama si Angie.

" Loka ka girl! Pinakaba mo kami nung last time hah!", sumbat sakin ni Angie.

"Sorry talaga guys, di ko lang talaga nabasa agad yung texts ninyo."

"Pero at least ligtas ka. Buti nalang talaga at di ka nasali doon sa massacre.", may kilabot na saad ni Jane.

" Ano ba talagang nangyari that night?", naguguluhan kong tanong.

Napahigpit ang pagyakap sakin ni Marcus mula sa likod at naramdaman ko ang marahan niyang paghalik sa leeg ko bago pinatong iyong mukha sa balikat ko.

"Actually, nauna kaming umuwi ni Ella that night dahil nakita kami nung ate niyang mahadera at inaway si Ella baby!", tukoy ni Angie foon sa isa sa mga kaibigang kasama ko doon sa bar.

" Ako naman, hinanap kita sa buong club, gaga ka! Nakita tuloy akonung ex boyfriend kong makapal ang lips kaya nagwalk-out ako sa eksena.", kwento naman ni Jane.

"Sa news nalang namin nalaman ang nangyari noh."

"Ang daming namatay grabe! Ayon sa initial investigation ay may illegal substance daw na nakahalo doon sa isang particular na drinks ng bar na iyon na dahilan ng poisoning ng halos 50 ka tao.", patuloy na kwento ni Angie.

"Ang nakakagulat lang ay may natagpuang mga bangkay doon sa isang private room kung saan ay iyong mga namatay ay di ma-identify iyong mga mukha dahil para dahong natuyo iyong mga balat nung mga babaeng namatay.", dagdag ni Jane.

" At doon sa backstage ang pinakanakakakilabot na pangyayari dahil dalawang bangkay ang natagpuan na warak ang katawan at wala ng dugo at lamang-loob!"

"Kung wala lang tayo sa syudad at kung hindi lang moderno ang panahon ay maniniwala ako sa sabi-sabing inaswang daw ang mga iyon. Pero, heller!! Walang aswang noh!", pairap na kwento ni Angie.

Gusto kong sabihin sa kanila na maaring totoo ang sabi-sabi. Totoo nga si Marcuseh iyong aswang pa kaya ang hindi. Nakakatakot pala talaga ang mga nangyari buti nalang at si Marcus ang nakasambot sakin.

Paano nalang kung iyong pumatay doon sa mga babae o di kaya doon sa kumuha sa lsmang-loob ang nakatagpo ko ng gabing iyon?
Wala na siguro ako ngayon at di ko na naranasan kung gaano kasarap maharder!