Önüme koyulan kitabın sayfalarını hızlı hızlı geçerken her sayfada elle yazılmış küçük küçük notlar görüyordum. Bazı kelimelerin altı çizilmiş veya kırmızı bir kalemle yuvarlak içine alınmıştı. Bir ineğin kitabı bana denk gelmişti.
Kitabın ilk sayfa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kimya klubü dersi bittiğinde Peter ile sınıftan çıkıp okulun bahçesine doğru yürüdük. Ayrıca birlikte yürümeyi kesinlikle o teklif etmişti. Bisikletimin önünde durduğumuzda ona doğru döndüm.
"Özel aracım burada." dedim gözlerimle işaret ederken. Peter, esprime gülerken içim rahatlamıştı. Saçmalamadığım için seviniyordum.
"Servis gittiği için ben yürüyeceğim." dedi Peter, boş servis alanını işaret ederek. Gerçekten de hiçbir servis bu saate kalmamıştı.
"İstersen.. seninle biraz yürüyebilirim." diye teklif ettim. "Yollarımız ayrılana kadar en azından."
"Seni uğraştırmak istemem."
"Hayır, uğraştırmazsın. Tek gitmekten iyidir." dedim, heyecanlı görünmemeye çalışarak.
"Peki o zaman." Peter ile tam gitmeye hazırlanırken, park alanından üstü açık kırmızı renkli bir spor araba yanımıza yaklaştı. Şoför koltuğunda üst sınıftan Liz Allan vardı. Onu tabii ki de tanıyordum. Onu herkes tanırdı.
"Hey Peter. Seni bırakma mı ister misin?" diye sordu Liz her zaman ki o mükemmel gülüşüyle.
"Be-ben mi?" Peter'ın kekelemesi ilgimi çekerken bakışlarımı yavaşça ona çevirmiştim. Şaşırmış duruyordu ama... o sevinmiş miydi?
"Aslında biz Aurora ile yürüyecek-" Peter'ın sözünü hızlıca kestim,
"Önemli değil, sen git." dedim. Hayır, gitme.
"Ama..."
"Önemli olmadığını söylüyor Peter, hadi." dedi Liz ve yanında ki koltuğun kapısını uzanarak açtı.
"Sonra görüşürüz." dedim ve gülümsemeye çalıştım.
Peter tereddüt etse ile "Görüşürüz." diyerek açık olan kapıdan bindi.
Araba okulun bahçesinden uzaklaşmaya başladığında gözden kaybolana kadar orada bekledim. Ardından bisikletimin kilidini söktükten sonra bindim ve sürmeye başladım.
Gök gürlemeye başlarken eve daha hızlı varmak için pedallara daha çok asıldım. Yağmur çiselemeye başlarken evin bahçesinden içeri girmiştim. Bisikletin yere düşmesini umursamadan çimenlere bıraktığımda, anahtarla kapıyı açtım.
"Hoş geldin." annem mutfaktan kafasını uzatırken hiçbir şey demeden odama çıktım ve çantamı yere fırlattım.
Yatağıma sırt üstü uzanırken içimde ki kızgınlık hissi giderek büyüyordu. Peter, Liz'den hoşlanıyordu. Gözlerinde ki o bakıştan bile belliydi. Herkes anlardı.
Liz Allan popülerdi, güzeldi, akıllıydı, herkes onu severdi. O, her erkeğin isteyeceği türden bir kızdı ve Peter'da onu istiyordu.
