Önüme koyulan kitabın sayfalarını hızlı hızlı geçerken her sayfada elle yazılmış küçük küçük notlar görüyordum. Bazı kelimelerin altı çizilmiş veya kırmızı bir kalemle yuvarlak içine alınmıştı. Bir ineğin kitabı bana denk gelmişti.
Kitabın ilk sayfa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lauren'ın söyledikleri bir silahtan çıkan kurşunlar gibi beynimi delip geçiyordu. O kadar çok sarhoş olmuştum ki Peter'ı öpmüştüm. Neden hiçbir şey hatırlayamıyordum? Midemin bulantısı artarken ellerimi başımın iki tarafına koydum.
"Sen hatırlamıyor musun?" diye sordu Lauren bana yaklaşarak.
"Hayır. Peter bana söyleyeceği önemli şeyi bile anlatmış ama hatırlamıyorum." dedim.
"O zaman ona bir daha sor."
"Sordum. O kadar sarhoş olmayıp hatırlasaydın diyerek beni tersledi." dedim.
"Kendimi iyi hissetmiyorum. Sanırım odaya çıkıp yatacağım." diyerek ayağa kalktığımda başım döndü ve midemin bulantısı daha çok arttı. Birkaç adım attığımda gözümün önüne inen bulanıklıkla durdum. Dizlerimin titrediğini hissederken artık bacaklarımın beni taşıyamayacağını anladım ve kendimi yere bıraktım.
"Aurora!" Lauren'ın sesini duyduğumda gözlerim ve bilincim tamamen kapanmıştı.
~
"Beni duyuyor musun? Aurora.."
Göz kapaklarım açılırken Peter'ın yüzünü görmeyi pek beklemiyordum. Bembeyaz duvarları olan bir odada, sedyede yatıyordum.
"Neredeyiz?" diye sordum.
"Otelin hastanesi gibi bir yer. Doktor; mevsim değişikliği, uzun yolculuk ve dün akşam ki parti yüzünden olmuş olabileceğini söyledi. Serum taktı ama 15 dakika falan önce bitti. Uyanmanı bekliyordum ben de." dedi.
"Ne zamandır uyuyorum ki?"
"2 saattir falan, çok değil yani. Ama bizi çok korkuttun. Özellikle Lauren'ı."
"O nerede?" diye sordum.
"Doktor iyi olduğunu söyleyince çıkıp dinlenmesini ve benim durabileceğimi söyledim." dediğinde kafamı aşağı yukarı salladım.
"Peter.. dün gece bana söylediğin şeyi gerçekten hatırlayamıyorum. Tekrar söyler misin?" diye sordum yalvararak.
"Şu an bunun için uygun bir zaman değil. Daha sonra konuşuruz, tamam mı?"
"Peki."
"Yani sen.. hiçbir şeyi mi hatırlamıyorsun? Yani hiçbir şeyi?" Peter'ın üstüne basa basa konuşması beni germeye başlarken gözlerimi ondan kaçırdım.
"Ben.. hatırlamıyorum ama.."
"Ama?"
"Lauren.. anlattı.."
"Neyi?" Peter'ın suratında oluşan sırıtmayla somurttum.
"O şeyi işte." dedim.
"1 ay falan önce senden bir öpücük istediğimde pekte bunu kastetmemiştim." dediğinde gözlerimi devirdim.
"Sarhoştum ve yaptığım büyük bir hataydı, pişmanım." dedim yattığım yerden kalkmaya çalışırken.
"Pişman mısın?" diye sordu Peter, yüzünde ki sırıtış yavaş yavaş silinirken.
"Evet, pişmanım."
Peter kafasını sallayıp, oturduğu sandalyeden kalkıp odadan çıkarken hiçbir şey dememişti.
•••••
Baktım okullar açılıyor bende artık gece yarısı bölüm atmamaya karar verdim. Genel olarak bu saatlerde veya akşam üstü atacağım-ki okulu olanlar okuyabilsin. Bu sene üniversiteye başlıyorum ve benim okulum ekimde açılıyor benim gibi ilk senesi olan var mıdır?❤️
