𝐦𝐢𝐭𝐨𝐦𝐚𝐧𝐢 : 𝐭𝐤

thirteen

Saçlarını düzetti, uzun zamandır bunun için hazırlanıyordu. Sonunda ikna edebilmişti doktoru. Taehyung'a her şeyi anlayacaktı. Yalan söylediği için özür dileyecekti. Sarılacaktı, öpecekti belki de ağlayacaktı.

Ama üstesinden geleceklerdi.

Daha iyi hissediyordu Jungkook. Uzun zaman sonra umutluydu. Kendini kapattığı bu acı verici yerden kurtulup güzelliği bulacaktı. Güzelini bulacaktı.

Her şeyi hazırlamıştı; konuşmasını, sıkacağı parfümü, giyeceği gömleği, taşıyacağı çantayı, şapkayı.. Her şeyi hazırlamıştı. Bir şey hariç.

Yüreğini.

Konu kalpleri olunca ikisi de dağınıktı. Ama ilk yapacağı şey belliydi. Evlerinin kapısını çalacak ve açtığında ise özledim duyduğu içine çekip dudaklarını onun dudaklarına yaslayacaktı.

Ona yaşadıklarını, orda sevgisi sayesinde nasıl tutunduğunu anlatacaktı. Nasıl onun için yaşadığını söyleyecekti. Sonra öyle güzel öpecekti ki Taehyung attığı tüm o mesajlardan dolayı özür dileyecekti.

Karar vermişti, bundan sonra ne olursa olsun onu bırakmayacaktı. Elindeki çift yüzüklere baktı Jungkook ve dudaklarını kıvırdı. Taehyung'a evlenme teklifi edecekti. Ölürse bile onun eşi olarak ölmek istiyordu.

Onun olarak gitmek istiyordu..

Şimdiye kadar; arkadaşı, küçüğü, sırdaşı, sıra arkadaşı, hatta bircik sevgilisi olmuştu değil mi? İstiyordu, Jungkook her şeyden öte onun biricik eşi olmak istiyordu.

Her hücresi ona karışsın, kokusu ona benzesin diye dua ediyordu.

✿

Ancak tanrı onu duyuyor muydu?