Kaçış Yok !

11.Bölüm//Ego Dolması

                                                                              -Hatırlatma-

Selim'i kontrol etmeye devam ediyordum ama neden hareket etmediğimizi anlamamıştım.

"Neden hareke- Aman Allah'ım!"

"Tabii beni ilk defa gören kızlar böyle tepki verir ama senin tepkin biraz geç oldu."

Karşımdaki kişi tabi ki de Kıvanç'tı.

-o-

Bana güldüğü için kısılan gözleriyle bakarken ben şok olmuş bir şekilde ona bakmaya devam ediyordum. Birilerinden kaçmaya çalışırken niye hep karşıma çıkıyordu?

Birden telefonumun çalışıyla elim çantama gitti ama Kıvanç'ın telefonuymuş.

Arayanı görünce yüzü düştü ve o güzel gözleri de bu sabahki gibi soğuk oldular. Arayanın kim olduğunu çok merak ettim. Kıvanç'ın yüzünü düşürebilen bir insan tanışmaya değerdi doğrusu.

Selim'i unuttuğumu fark ettim ve arkama baktım ama çoktan gitmiş olduğunu fark ettim. Kıvanç'a geri döndüm ve elimi işaret etmeye başladı. Tabi ki de telefonum sessizdeydi ve Aslı arıyordu.

"Aslı nerdesiniz ?"

"Ya Hayal..."

Aslı'nın böyle konuşması doğal değildi. Kesin yine kötü bir şey yapmıştı.

"Ne oldu?" Sesim yükselmeye başlıyordu.

"Şey biz şey yani Deniz'in arabasını çekmişler."

Tabi ki de bu yüzden bu kadar çok beklemiştim ve bu bizonun arabasına yanlışlıkla binmiştim.

"Of, tamam ben hallettim zaten siz Selimle mi konuştunuz ?"

Derin bir nefes verdi.

"Ah evet ona senin grup ödevin olduğunu ve birlikte erkenden çıktığınızı söyledim. Nasıl iyi değil mi?"

Sanki yaptığımız çok iyi bir şeymişcesine bir de kalkmış bana nasıl olduğunu soruyordu.

"Aslı çok teşekkür ederim ama lütfen bu konudan böyle bahsetme kendimi suçlu hissediyorum."

"Doğru, özür dilerim ama bir daha benden ve Deniz'den böyle bir yardım istersen yardım edemeyiz."

Şaşırmıştım, bu da ne demekti şimdi?

"Nasıl yani?"

Derin bir nefes alıp verdi.

"Yani eğer artık onunla birlikte olmak istemiyorsan ona açık açık söylemelisin."

"Peki Deniz ne alaka?"

"Şey...."

O göremese de gözlerimi devirdim.

"Ona söyledin değil mi?"

"Beni sıkıştırdı. Hem sende ona söyleyecektin!"

"Ama ona ben söyleyecektim. Neyse daha fazla konuşmak istemiyorum. Görüşürüz."

Sinirli bir şekilde telefonu kapattım. Kaşlarımı çatmış ön camdan okulun arka tarafına bakıyordum.

"Baya kızgın görünüyorsun güzelim."

Yine yorgunluğumu hissetmeye başlamıştım. Hiçbir şey söylemek istemiyordum sadece öyle durmak istiyordum sanki zaman durmuş gibi durmak.